YÖNETİMDE GÜNCEL YAKLAŞIMLAR

Aynı sektörde faaliyet gösteren, aralarında işbirliği ve aynı zamanda rekabet olan işletmelerin ve onlara mal/hizmet sunan tedarikçilerin, ilgili kurumsal yapıların (üniversiteler, meslek kuruluşları, iş koluyla ilgili standartları belirleyen ve kontrol eden kurumlar, gibi) aynı coğrafi bölgede yoğunlaşmalarıdır.

Sosyal Sermaye/Güven: Sosyal sermaye, bireylerin, işletmelerin veya kurumların arasında iş birliği yoluyla fayda sağlama kapasitesi ve yeteneğidir.

Başka bir bakış açısına göre ise (Cluster Navigators Şirketi) küme gelişimi 8 basamak içermektedir
(Nordin, 2003: 61-62).
1. Yerel Ekonominin Analizi
Birinci basamak başlangıç hâlindeki ve daha gelişmiş kümelenmeleri belirlemek ve aktif gelişim için ilk kümelenmeyi seçmektir.
2. İlk Kümelenme Stok Sayımı
İkinci basamak yerel ekonomide, kümelenmelerle ilgili bilgi toplamaktır.
3. Liderlik Takımını Kurma
Bu noktada dikkatli bir şekilde liderlik grubunda iş birliğini sağlamak için uygun insanlar seçilmelidir.
4. Kümelenme Görüşünü Geliştirme
Bu basamak, hazırdaki kümelenmenin geleceğini planlama ve vizyonunu belirlemektir.
5. Önemli Adımları Belirlemek
İstenilen geleceğe ulaşmak için anahtar basamaklara yoğunlaşmaktır.
6. Hazır Hareket Ajandası
Kısa vadeli projeleri vurgulamak önemlidir.
7. Kümelenmenin Kurumsallaştırılması
Bu basamak boyunca organizasyonu geleceğe taşıyacak gelişim süreci hazırlanır.
8. Güncellenen Stratejik Ajanda
Son basamak uzun vadeli ve önemli projeler konusunu içerir.

Kümelenmenin Yeniden İcadı ve İleriki Gelişim: Bu aşama ile ilgili olarak olgunlaşma aşamasından sonra, kümelenmenin yeni uygulamaları bünyesinde faaliyete geçirebilmesiyle mümkün olmaktadır.

Verilen örnek, hükûmetlerin veya kamunun kümelenme politikaları ile ilişkilidir. 

Hükûmetin şeffaf bir siyaset ve ekonomi politikası yürütmesi bölgenin veya ulusun fiziksel altyapı, eğitim, sağlık gibi girdi kapasitelerini geliştirmesi, doğal olarak devletin rolü kapsamındadır. Hükûmet “küme kolaylaştırıcısı”dır. Çok sayıda paydaşın bir küme etrafında toplanmasının alt yapısını oluşturur. Devletin hedefi; yeni kümeler oluşturmaktan çok, mevcut kümelerin fiziksel altyapılarını geliştirmek olmalıdır.

Porter’a (1990) göre, bir ülkenin faktör koşulları beş gruptur. Bunlar insan kaynakları, fiziksel kaynaklar, bilgi kaynakları, sermaye kaynakları ve altyapıdır.

Elmas modele iki ilave faktör olarak eklenen şans ve hükûmet uygulamalarıdır. Şans faktörü genellikle terör, savaş, göç ve doğal afetler gibi dış olayların bir ülkeyi veya endüstriyi olumsuz etkileyebileceği veya fayda sağlayabileceği olasılığı olarak tanımlanır. Bununla beraber, rastgele olaylar da içerir. Bu olaylar, hükûmetin veya bireysel şirketlerin kontrolü dışındadır. Örneğin, ABD’ye yönelik 11 Eylül saldırıları sonucunda ortaya çıkan sınır güvenliği, Meksika ihracatçıları üzerinde büyük etkisi olan Meksika’dan gelen ithalat trafik hacmini önemli ölçüde azaltmıştır.

Porter’a (1990) göre, Kümelemede Elmas Modeli'nde bir ülkenin faktör koşulları beş gruptur. 
• İnsan kaynakları; iş gücünün nicelik ve niteliği, maliyetleri ve iş ahlakı ile ifade edilmektedir.
• Fiziksel kaynaklar; ülkedeki arazi, su, mineraller, iklim, hammadde, enerji gücü kaynaklarının durumu, miktarı, maliyeti ve kalitesi ile ifade edilmektedir.
• Bilgi kaynakları; ülkelerin mal ve hizmetlere ilişkin pazar, bilimsel ve teknik bilgisi, araştırma ve istatistik enstitülerinin ve üniversitelerin varlığı ile ifade edilmektedir.
• Sermaye kaynakları ile finansal sermayenin miktar ve maliyetleri ile doğrudan yabancı yatırımlar tanımlanmaktadır.
• Altyapı; ulaşım, iletişim ve sağlık imkânları ve benzeri unsurlar olmakla birlikte aynı zamanda ülkeyi yatırım için cazip kılan niteliklerdir