YÖNETİM BİLİMİ II

Bu aşamalar aynı zamanda yöneylem araştırmasının bilimsel yaklaşımını ifade etmektedir.

Doğru yanıt D’dir.

Bu aşamalar aynı zamanda yöneylem araştırmasının bilimsel yaklaşımını ifade etmektedir.

Doğru yanıt A’dır.

Karar analiz modelleri: Amaca uygun olarak en iyi seçeneğin belirlenmesinde doğal durum ve olasılıkları, çıktılar ve seçeneklerin kullanıldığı modellerdir.

Doğrusal programlama modelleri: Kısıtlı kaynakların yarışan seçenekler arasında en iyi şekilde dağıtımı amacıyla tasarlanmış bir doğrusal denklemler kümesidir. Çalışanların işlere dağıtımında (personel programlamasında), diyet problemlerinde, ulaştırma prob­lemlerinde, karışım problemlerinde, finansal planlama, reklam seçimi vb. problemlerin çözümünde kullanılmaktadır. Çok geniş bir uygulama alanına sahiptir.

Oyun teorisi modelleri: Oyun kuramı karmaşık yararların (çıkarların) mücadelesini açıklayan matematiksel bir yaklaşımdır. Oyun teorisi, iki ya da daha çok oyuncunun (rakibin) kendi yararlarına ilişkin vereceği kararı en iyi yapmak amacıyla uygulayacağı politikaları belirlemesine ilişkin karar verme sürecini ortaya koyar.

Benzetim modelleri: Bir sistemi taklit etmek, bu şekilde sistemle ilgili bir dizi istatis­tiksel sonucu üretmek amacıyla tasarlanırlar. Benzetim modelleriyle aynı zamanda farklı senaryolar test edilerek “...olursa ne olur” (what if) sorularına cevap aranır.

Şebeke optimizasyon modelleri: Bir problemin grafiksel gösterimidir. Şebeke kelimesi ok şeklinde çizilen birbirine bağlı işlemlerin bir diyagram olarak gösterilmesidir. Prog­ram amacına ulaşabilmek için gerekli faaliyetler ve olaylardan oluşan, faaliyet ve olayların birbirleri ile olan planlama gereği bağlantı ve ilişkilerini gösteren şemaya şebeke denir. Şebeke modellerinde ulaştırma sistem tasarımı, bilgi sistem tasarımı ve proje çizelgeleme gibi alanlarda özgün çözüm yöntemleri kullanılmaktadır.

Proje yönetim modelleri: Projelerin zaman, maliyet cinsinden gerçekleştirilmesinin iz­lenmesi amacıyla tasarlanmış grafik modellerdir. Ana düşünce projeyi zamanında yetiştir­mek amacıyla fazladan maliyete katlanmadan bitirmektir. PERT (Proje Değerlendirme ve Gözden Geçirme Tekniği) ve CPM (Kritik Yol Yöntemi) tipik proje yönetim modelleridir.

Envanter modelleri: Satın alma, sipariş ve elde bulundurma maliyetlerini izleme ama­cıyla tasarlanmış modellerdir.

Kuyruk modelleri: Hizmet noktalarının etkinliğini arttırmak veya geliştirmek amacıy­la bekleme hatlarının tasarlanması ile ilgili çalışmalardan oluşur.

Dinamik programlama: Problemin çözümünü problemi ayrıştırarak ve her aşamada alt problemi çözerek belirler. Dinamik programlamada hesaplamalar yinelenerek yapılır, bir alt problemin çözümü bir sonraki aşamada girdi olarak kullanılır. Son alt problem çözüldüğünde problemin tamamı için optimal çözüme ulaşılmış olur.

Tamsayılı programlama: Doğrusal programlama olarak yapılandırılabilen problemler­den karar değişkenlerinin tamamı ya da bir bölümünün tam sayı olması gereken problem­lerde kullanılmaktadır.

Doğrusal olmayan programlama: Problemin modellenmesinde kullanılan fonksiyonla­rın doğrusal olmadığı (problemin amaç fonksiyonu ve kısıtlayıcılarının karar değişkenle­rinin doğrusal olmayan fonksiyon şeklinde ifade edildiği durumdur) modellerdir.

Öngörü modelleri: Öngörü geleceğin tahmin edilmesidir. Organizasyonların geleceği önceden tahmin etme, öngörebilme amacıyla kullandıkları modellerdir. Örneğin üretim işletmeleri üretim için gerekli ham madde, iş gücüne sahip olabilmek için ürettikleri ürün­lere ilişkin geleceğe ilişkin talebi bilmek isterler. Bu nedenle talep öngörüsünde bulunurlar.

Markov karar modelleri: Tekrarlı denemelerle sistemlerin zaman içerisinde nasıl geli­şeceğine yönelik çalışmalarda kullanılmaktadır.

Doğru yanıt D’dir.