YEREL EKONOMİK KALKINMA

- Yerelliklerin ekonomik kalkınmayı teşvik etme kapasitelerinde, sunulabilecek iş desteğinin kapsamı ve kalkınma ajanslarının kurulması açısından ne ölçüde eşitlik olduğu

- Talep taraflı politika müdahalesi karşısında göreli arz taraflı vurgu

- Altta yatan konuların ne ölçüde piyasa başarısızlığının yansımaları olarak görülebileceği

- Politika hedeflerinin genişliği

Ekonomik kalkınmanın ve yeniden yapılanmanın canlandırılması (istihdam yaratmak, gelirleri artırmak ve yerel ekonomiyi daha sürdürülebilir ve rekabetçi hale getirecek yapısal değişimi ve çeşitlendirmeyi teşvik etmek)
Sosyal ilerlemeyi teşvik etmek ve yaşam kalitesini iyileştirmek (toplum olanaklarını ve hizmetlerini iyileştirmek ve sosyal dışlanma ile mücadele)
Çevreyi korumak ve geliştirmek
Yönetişimin iyileştirilmesi (kurumların güçlendirilmesi ve topluluk katılımının harekete geçirilmesi)

BASİTLEŞTİRİLMİŞ BİR SÜREÇ MODELİ” başlığı altında aşağıdaki bilgi verilmiştir:

“Bölgesel kalkınma politikaları, yerel aktörlerin yerel ürünleri yönettiği ve pazarladığı kırsal ve kentsel bölgelerde üretken çeşitlendirmeyi ve istihdam yaratmayı kolaylaştırır.”

BASİTLEŞTİRİLMİŞ BİR SÜREÇ MODELİ” başlığı altında aşağıdaki bilgi verilmiştir:

“Yeni iletişim sistemleri aracılığıyla çok merkezli bölgelerin oluşturulması, kasaba ve bölgelerin erişilebilirliğini kolaylaştırır.”

“Yerel kalkınma politika yapıcıları öncelikle, bu sürecin her bölümü için uygun faaliyetleri ve yapıları nasıl devreye sokacaklarını veya daha da geliştirebileceklerini düşünmelidir. Ardından ilerleyebilmek için gerekli bazı yönergelere ihtiyaç vardır. Başlangıçta, bir lider kurumun oluşturulması veya atanması gerekmektedir”.

*yerelde yaşayan insanları ve ajansları projeler geliştirmek için harekete geçirmeyi (ortak aracılık ve teknik rehberlik yoluyla)
ve

*stratejik hedeflere en iyi şekilde ulaşılmasına yardımcı olacak projeler oluşturmak için uygun finansman seçmeyi içerir.

“Politik stratejiler belirli yerel duruma uyarlanmalıdır. Bir alanı etkileyen ekonomik ve sosyal sorunların doğasına ve politikanın bu sorunları hafifletmeye nasıl yardımcı olabileceğine ilişkin bir değerlendirmeye dayanmalıdır. Yerel olarak güçlü yönlerin, zayıf yönlerin, fırsatların ve tehditlerin ilk denetimi yapılmalıdır”.

Politika stratejisi hakkında geniş bir istişare ortamı oluşturulmalıdır.

İstişare ortamında bulunan yerel kişi ve kuruluşlar, politika stratejisini etkileme fırsatına sahip olmalıdır.

Yerel halka karşı hesap verebilirliği sağlamak için danışma da önemlidir.

“İnkübatör: Dilimize ‘incubator’ kelimesinden çevrilen kuluçka merkezleri; girişimlerin en zor dönemi olan başlangıç aşamasında onların hayatta kalmasına, gelişmesine ve büyümesine rehberlik eder.

“Yerel kalkınma politikaları, kamu kurumları (yerel ve bölgesel yetkililer ve merkezi hükümet ofisleri) ile sosyal aktörleri (işverenler, topluluk ve gönüllü kuruluşlar, sendikalar, kooperatifler, kalkınma ajansları, üniversiteler vb.) bir araya getirmelidir.”

“Türkçeye girişim veya öz girişim olarak geçen start-up, “çok kısa süre” içerisinde “yeni” bir ihtiyaca yönelik hizmet ve/veya ürün sunarak büyüme göstermeye çalışan girişimlerdir.”.

“Yerel politika uygulamalarında farklı kurumlar arasında sinerji ve koordinasyon sağlamak için bir ortaklığın nasıl organize edilebileceğine dair iyi örnekler vardır. Bu örneklerin ortak noktası ise yasal kurumların, ticaret sektörünün ve yerel halkın temsilcilerini içeren bir karar alma kurulunun olmasıdır.”.