YEREL EKONOMİK KALKINMA

Sadece gelir seviyesidir. Çünkü Ülkelerin gelişmişlik ve refah düzeylerini karşılaştırmak açısından ekonomik gelir düzeylerine göre sınıflandırılması genel kabul gören bir yaklaşımdır

Atlas yönteminde ulusal para birimi olarak
hesaplanan gelir (GSMG), hesap yapılan yılın
döviz kuru ile Amerikan dolarına çevrilmez. O nedenle II, III doğrudur.

Ekonomik büyüme ve ekonomik kalkınma
kavramları bazen birbirlerinin yerine kullanılsa da
bu iki kavram aynı şeyi ifade etmez ayrıca her iki
kavram için de birbirine benzer ancak biraz da olsa
farklı tanımlardır. o nedenle II, III doğrudur.

Tümü doğrudur.Ekonomik kalkınmayı büyümeden ayıran hususlar şöyle sıralanmıştır: ekonomik büyümenin uzun dönemde sürdürülmesi, ülke ekonomik yapısının gerek üretim ve gerek ise tüketim kalıplarında yapısal değişim, teknolojik düzeyin gelişimi, sosyal,  siyasal ve kurumsal yapının değişimi ve beşeri sermayenin gelişim

Ekonomik kalkınma istihdam,
gelir, okur yazarlık oranı gibi nicel değişimlerin
yanı sıra yaşam kalitesinin artışını sağlayacak olan
ekonomik, sosyal, kültürel ve siyasi alanlarda yaşanan dönüşümleri de içerir

Gelecek kuşakların ihtiyaçlarını karşılayabilme
olanağından ödün vermeksizin günümüz kuşaklarının ihtiyaçlarını karşılayabilecek bir kalkınma
modeline “sürdürülebilir kalkınma” denir

dışarıdan kalkınma

yerel ekonomik faaliyete olan bağımlılığının azaltılmasına çalışır.
Bu amaca yönelik olarak iş destek sistemleri, eğitim programları ve mikro finans dahil olmak üzere çeşitli  yeni araçların da geleneksel araçlarla birlikte kullanılması gerekecektir

Neo Klasik model

1960 – 1980 Başlarıdır. buna ilk dalga denir

Modern anlamda “Yerel Ekonomik Kalkınma” (YEK) kavramı, literatürde 1970’lerin sonu ile 1980’lerin başında kullanılmaya başlandı.

Modern anlamda “Yerel Ekonomik Kalkınma”
(YEK) kavramı, 1990’lı yıllardan itibaren Avrupa Birliği’nde  önem kazandı.

1992

1992’de Avrupa Birliği ve dışından 21 ülkeden ekonomik kalkınma konusunda çalışan insanları bir araya getiren bir ağ olarak Avrupa Kalkınma Ajansları Birliği (EURADA) kuruldu.

Girişimcilik

1972 yılında Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nden (MIT) bir grup bilim insanı tarafından hazırlanan ve “Büyümenin Sınırları” adı ile yayımlanan ünlü rapordur. Bu raporda, ekonomik büyüme önünde sınır teşkil edebilecek beş temel faktör tespit edilmiş ve incelenmiştir. Ekonomik büyümeyi belirleyen ve aralarındaki etkileşimlerle büyümeyi sınırlayabilen bu faktörler; nüfus artışı, tarımsal üretim, doğal kaynakların tükenmesi, endüstriyel üretim ve kirlilik düzeyidir. Bu kapsamda girişimcilik faktörlerden birisi değildir.

1992’de Avrupa Birliği ve dışından 21 ülkeden ekonomik kalkınma konusunda çalışan insanları bir araya getiren bir ağ olarak Avrupa Kalkınma Ajansları Birliği (EURADA) kuruldu.

Yerel ekonomik kalkınma merkezi yönetimlerce desteklenir. 

YEK’in Özellikleri
1. Bölgesel temelli bir yaklaşımdır: Paydaşları yaşadıkları yerin geleceğini şekillendirmeleri için güçlendirmeyi amaçlar ve büyük ölçüde yerel aktörler tarafından şekillendirilir.
2. Katılımcı bir yaklaşımdır: Her kesimden gelen yerel paydaşlar bölgenin tam ekonomik potansiyelini gerçekleştirmek üzere yerel yönetimlerle, merkezi hükûmetle ve hatta uluslararası kuruluşlarla birlikte çalışırlar. Bu yapısı nedeniyle YEK hem kamu hem de özel sektör için bölgedeki
sosyal ve siyasi gruplarla bir ortaklık içerisinde çalışma fırsatı yaratır ve teşvik eder.
3. YEK küreselleşmeyi reddetmez: Daha ziyade yerel, ulusal ve uluslararası piyasaların yerel halk ve firmalara sağlayabileceği yeni sosyal ve ekonomik fırsatlara odaklanır. Bu odaklanma sayesinde yerel
mevcut kaynak ve rekabet avantajlarına göre hazırlanmış kalkınma stratejilerinin hazırlanmasını ve uygulanmasını sağlar.
4. YEK sürdürülebilir ekonomik kalkınmayı amaçlar: Ekonomik kalkınma ve istihdam yaratma amaçları ile yoksulluğu azaltma ve yerel işlerin kalitesinin korunması ve miktarlarının arttırılması hedeflerine uyum içinde erişilebilecek çözümler bulmayı amaçlar
(Rodriguez-Pose ve Tijmstra, 2009).

Bu kapsamda yerel ekonomik kalkınma merkezi yönetimlerce desteklenir seçeneği özelliklerden birisi değildir.

Neo Klasik Büyüme Teorisi

Neo Klasik modelde, bölgesel büyüme sermaye stoku, iş gücü ve teknoloji ile açıklanır. yerel büyümenin arkasında üç adet itici güç bulunur: sermaye stoku, iş gücü ve teknoloji. Bunlardan sermaye stokundaki artış yerel tasarruf oranı ve bölgedeki yatırımların getiri oranına veya farklı bir şekilde ifade etmek istersek yatırımların karlılık oranına bağlıdır. Daha fazla tasarruf veya yüksek karlılık oranları sermaye birikimini hızlandırarak sermaye stokunun artmasına yol açar. İkinci temel üretim faktörü olan iş gücü miktarının artışı ise bölgede mevcut olan nüfus artışı ile bölgeye dışarıdan göç etmek isteyen insan sayısına bağlı olarak şekillenecektir. Gerek sermaye ve gerek ise emek üretim sürecinin temel girdileri olarak bölgede daha fazla üretim yapılmasına ve ekonomik büyümenin gerçekleşmesine neden olacaklardır. Teknolojinin etkisi ise daha çok var olan faktörlerin verimlilik düzeylerinin artması yolu ile ekonomik büyümeye yol açacaktır.

Atlas yönteminde son üç yılın döviz kuru ortalamaları
kullanılır ve ayrıca ülke enflasyon oranı ile uluslararası enflasyon oranı farkına göre de düzeltme yapılır.

G. Myrdal

Birikimli nedensellik teorisi Myrdal tarafından 1956’da geliştirildi. İsveçli bir ekonomist olan Gunnar Myrdal 1974’te Nobel Ekonomi Ödülü’nü almıştır. Dengesiz ekonomik büyümeyi ve bunun sonucunda ortaya çıkan yoksulluğu analiz etmiştir. Büyüme kutbu teorisi Myrdal’ın çalışmalarına temel olmuştur.

Tarihsel sürece baktığımızda, modern anlamda yüksek oranlı ve uzun dönemde sürdürülebilen ekonomik büyüme performansının ilk olarak kapitalist üretim yapısına sahip olan ve kısaca Batı olarak adlandırılan bölgede gerçekleştiğini görüyoruz. Bu grup içerisinde başta İngiltere olmak üzere bütün Batı Avrupa ülkelerini, Amerika Birleşik Devletleri, Kanada, Avustralya ve Yeni Zelanda’yı
sayabiliyoruz.