YENİ TOPLUMSAL HAREKETLER

Kolektif kimlik, bir toplumsal hareketteki üyeliğe, sınırlara ve eylemlere ilişkin paylaşılan inanışları ifade eder.

Bireyin kendine ilişkin algısından bağımsız, biyolojik ve sosyolojik olarak sahip olduğu kimlik nesnel kimliktir.

Gönüllü kimlik bireyin kendisinin seçtiği kimlik, istenir kimlik de bireyin hakkında olumlu olduğunu düşündüğü kimliklerdir. Gönüllü-istenir kimliklere bazı örnekler: Katolik, kulüp üyeliği, demokrat-cumhuryetçi, feminist, arkadaş, eş, anne-baba, ögrenci.

Gönülsüz kimlik, özgür seçimi gerektirmeyen, başkalarının bireyi kategorize etmesiyle oluşan kimliklerdir. Gönülsüz-istenir kimliklere bazı örnekler: Afro-Amerikan, kız-erkek evlat, Hispanik, Yahudi, erkek, kadın.

Gönüllü kimlik bireyin kendisinin seçtiği kimlik, istenmez kimlik ise olumsuz olduğu düşünülen kimliktir. Gönüllü-istenmez kimliklere bazı örnekler: Alkolik, bağımlı, eşcinsel, sigara kullanan.

Gönüllü kimlik bireyin kendisinin seçtiği kimlik, istenmez kimlik ise olumsuz olduğu düşünülen kimliktir. Gönüllü-istenmez kimliklere bazı örnekler: Alkolik, bağımlı, eşcinsel, sigara kullanan.

1960’lardan bu yana giderek artan bir yoğunlukta ve çeşitlilikte görülmekte olan yeni toplumsal hareketlerin en belirgin özelliklerinden biri kimliktir.

Hall’a (1993) göre kimliklerin varlığı temel olarak kurgusaldır

Bireyin kendine ilişkin algısına dayalı tanımladığı kimlik öznel kimliktir.

Yeni toplumsal hareket kuramcılarına göre, kolektif davranış biçimlerinde gözlenen köklü dönüşümlere toplumsal yapıdaki dönüşümler yol açmıştır. Yeni yapıyı Touraine (1981) postendüstriyel, Melucci (1996) enformasyon, Castells (1997) ağ toplumu olarak adlandırmışltır.

Başkalarıyla eşit düzlemde kamusal alana giriş talebinin yanı sıra otantikliğin savunulması yeni toplumsal hareketlerinin çoğunun en belirgin özelliğidir.

Sosyoloji alanında kolektif kimlik, toplumsal hareket kuramlarından olan kaynak hareketliliği ile politik süreçler yaklaşımlarında hareketlerin ortaya çıkışı, devam etmesi ve etkileri gibi değerlendirmelerdeki boşlukların doldurması açısından önem taşımaktadır.

Kimlik yakınsaması-çakışması üzerinde anlaşmaya varmış bireylerin ve hareketin birleşimine atıf yapar.

Raschke (1987) sembolik bütünleşmenin yeni toplumsal hareketlerin temel özelliklerinden biri olduğunu öne sürmektedir.

Kolektif kimlik: Üyelik, sınırlar ve grup içinde yapılan etkinliklere ilişkin kabul görmüş tanımlamalara gönderme yapar.

Kamusal kimlik: Dış kamunun toplumsal harekette yer alan aktörlerin kendileri hakkında düşünmelerine yol açan etkilerini kapsar.

Bireylerin kimliklerini toplumsal yapıyla etkileşim içinde sürekli olarak inşa etmeleri, kimliğin dinamik yapısına ilişkin bir durumdur.

Hall, kimliklerin varlığının temel olarak kurgusal olduğunu öne sürmüştür.

Kimliğin genel anlamda ele alındığı iki boyut "öznel kimlik - nesnel kimlik"tir.

1960'ların sonunda Amerikalı sosyologlar tarafından toplumsal hareketlerde bireylerin yeni kimlik ve yaşam tarzlarının tanınıp kabul görmesi talebi ön plana çıktığı vurgulanmıştır.