YENİ TOPLUMSAL HAREKETLER

Kimlik krizi kavramını ilk ortaya koyan Danimarka kökenli Alman psikolog ve psikanalist Erik Erikson'dur.

Hall’a göre kimliklerin varlığı temel olarak kurgusaldır. Ulusal kimlikler genelde saflık, homojenlik iddiasıyla sunulur ancak gerçekte kurgusaldır ve melez kimlikler oluşturulabilir.

1960’ların sonlarında Amerikalı sosyologlar tarafından, toplumsal hareketlere katılanların kimliklerine yönelik ilginin arttığı vurgulanmıştır. Ralph Turner (1969), kişisel kimlik ile kişisel dönüşümü toplumsal hareketler alanının giderek önemi artan konuları olarak belirtirken Klapp (1969), kolektif kimlik arayışını modern toplumun fakirleştirdiği etkileşime bir karşılık olarak değerlendirmiştir

Inglehart, toplumsal değişme ile kimlik arayan davranışlar arasındaki ilişkinin postmodernizmin dört özelliğinden kaynaklandığını öne sürer;

Yeni toplumsal hareketler yaklaşımına göre hareketlerin temelini kimlik arayışı oluşturur. Harekete yol açan etkenler, harekette yer alan aktörlerin kendilerini güçlü hissedecekleri farklı bir toplumsal gruba ait olma duygusu bağlamında, kültürel ve sembolik temalar etrafında yoğunlaşmaktadır. Bunlar egemen sistemi sorgulayan alt kültürel yönelimlerdir

Eski hareketlerden farklı olarak düşünce ve değerler açısından çoğulcu bir niteliğe sahip olan yeni toplumsal hareketlerde, yeni kimlikler ya da kimliklerin daha önce zayıf ve geri planda kalan boyutları öne çıkmaktadır. Melucci, yeni toplumsal hareketlere yol açan etkenlerin ekonomik sıkıntılardan daha çok kimlikle bağlantılı kültürel ve sembolik konuları kapsadığını vurgulamaktadır

Toplumsal hareket kimliğini Johnston, Larana ve Gusfield bireysel, kolektif ve kamusal olarak; Hunt, Benford ve Snow başkahraman, düşman-hasım ve izleyici olarak boyutlandırmışlardır. Jasper ise bütüncül ve deneysel verilere dayalı bir kimlik tipolojisi geliştirmiştir

Weber’in bakış açısına göre Marks üretimi vurgularken grup özdeşleşmesinin ve toplumsal davranışların diğer temellerini göz ardı etmiştir. Weber kolektif davranışın grup özdeşleşmesinin üç özgün kaynağından temellendiğini öne sürer; sınıf, statü ve parti.

Bireysel kimlik kavramı çoğu sosyolog açısından doğası gereği tartışmalıdır. Cinsiyet ve soya ilişkin bağlardan bağımsız olarak bir kişinin kim olduğunu ve toplumsal süreçlerde neye dönüştüğünü ifade eder. Birkaç açıdan bireysel kimlik toplumsal hareketlere katılımın anlaşılmasında önemlidir. Bütün olarak kişisel özelliklerle ilişkilidir, biyolojik kalıtım ve toplumsal yaşamın etkileşimiyle inşa edilir, kendine özgü bir biyografi olarak toplumsal hareketlere dahil edilir ve içselleştirilir.

Bireyin kendisine ilişkin algısına dayalı tanımladığı kimliğe öznel kimlik denir.

Toplumsal kategori kavramlarının birbirlerine denk olarak ele alınması, kimlik kavramını tanımlamada kullanılan farklı bakış açılarının ve bu kavramın doğru açıklanamayışının sorunları arasında gösterilmektedir.

Bireysel kimlik kavramı çoğu sosyolog açısından doğası gereği tartışmalıdır.Cinsiyet ve soya ilişkin bağlardan bağımsız olarak bir kişinin kim olduğunu ve toplumsal süreçlerde neye dönüştüğünü ifade eder.

Dış kamunun toplumsal harekette yer alan aktörlerin kendileri hakkında düşünmelerine yol açan etkilerini kapsar. Örneğin devletin ve medyanın rolü bu bağlamda önem taşır.

Kolektif kimlik, bir toplumsal hareketteki üyeliğe, sınırlara ve eylemlere ilişkin paylaşılan inanışları ifade eder.

Bireyin kendine ilişkin algısından bağımsız, biyolojik ve sosyolojik olarak sahip olduğu kimlik nesnel kimliktir.

Gönüllü kimlik bireyin kendisinin seçtiği kimlik, istenir kimlik de bireyin hakkında olumlu olduğunu düşündüğü kimliklerdir. Gönüllü-istenir kimliklere bazı örnekler: Katolik, kulüp üyeliği, demokrat-cumhuryetçi, feminist, arkadaş, eş, anne-baba, ögrenci.

Gönülsüz kimlik, özgür seçimi gerektirmeyen, başkalarının bireyi kategorize etmesiyle oluşan kimliklerdir. Gönülsüz-istenir kimliklere bazı örnekler: Afro-Amerikan, kız-erkek evlat, Hispanik, Yahudi, erkek, kadın.

Gönüllü kimlik bireyin kendisinin seçtiği kimlik, istenmez kimlik ise olumsuz olduğu düşünülen kimliktir. Gönüllü-istenmez kimliklere bazı örnekler: Alkolik, bağımlı, eşcinsel, sigara kullanan.

Gönüllü kimlik bireyin kendisinin seçtiği kimlik, istenmez kimlik ise olumsuz olduğu düşünülen kimliktir. Gönüllü-istenmez kimliklere bazı örnekler: Alkolik, bağımlı, eşcinsel, sigara kullanan.

1960’lardan bu yana giderek artan bir yoğunlukta ve çeşitlilikte görülmekte olan yeni toplumsal hareketlerin en belirgin özelliklerinden biri kimliktir.