YENİ TEKNOLOJİLER VE ÇALIŞMA HAYATI - Deneme Sınavı - 18

Bilgisayar ve internet teknolojisinin Türkiye’ye girişi 1927 yılında olmuştur

Türkiye’ye giren ilk bilgisayar 1960 yılında Karayolları Genel Müdürlüğü için alınmıştır.

Hepsi 1999-2013 yılları arasında Türkiye’nin bilgi toplumuna yönelik temel politika metinlerindendir.

1999 TUENA 2015-2018 Bilgi Toplumu Stratejisi ve Eylem Planı ana eksenlerinden biri değildir.

AB Bilgi Toplumu politikalarının temel taşı olarak kabul edilmekte olan Bangemann Raporu olarak da bilinen “Avrupa Küresel Bilgi Toplumu” adını taşıyan rapor 1994 yılında yayınlanmıştır.

Hepsi Yeşil Kitabın ana ilkelerindendir.

Kadın ve erkeklere eşit fırsatlar sunulması Lizbon Stratejisi hedeflerinden biri değildir.

Veri sınıflama, doküman tarama kadınların yoğun olduğu sadece temel düzeyde bilişim iletişim teknolojisi becerisi gerektiren işlerden biri değildir.

Türkiye’de internet kullanıcılarının yüzde 20'sini kadınlar oluşturmaktadır.

Türkiye’de internet erişimi altyapısının öncülü olarak Ege Üniversitesi
aracılığıyla kurulan TÜVEKA (Türkiye Üniversiteler ve Araştırma Kurumları
Ağı) 1986 yılında kurulmuştur.

Bilgi toplumu; “enformasyon ve bilişim altyapı donanımlı ve insan merkezli sosyal ağ örgütlenmesi içinde, bilişsel bilginin yoğun kullanımı ile teknolojik, ekonomik, politik, sosyal ve kültürel sistem, yapı ve süreçlerin; küresel, ulusal ve yerel ölçekte interaktif etkileşimli olarak şekillenip örgütlendiği toplum biçimleridir” tanımlaması yapılabilir.

Teknoloji kavramı, birçok disiplini ilgilendirdiği için bu kavramın tanımlanması oldukça güçtür. Ülkemizde, teknoloji konusunda en yaygın kullanılan tanım; “bir sanayi alanında, gücü ve bilgiyi biriktirme, denetleme, işleme, iletme gibi amaç­ larla oluşturulan makinelerin, araç gereçlerin, aygıtların, yöntemlerin tümünü kapsayan uygulama bilgisi” şeklindedir.

Bilgi işçisi kavramı, ilk kez uçak bileti satan veya otomobil kiralayan ofislerde bil­gisayar ağı ile hizmet veren, enformasyon teknolojisinin önemli olduğu işlerde kullanılmıştır. Bilgi işçisi kavramı, zaman içinde, tüm beyin gücü ile çalışanları kapsayacak şekilde genişlemiştir

Nitekim bilgi işçisi olarak adlandırılan çalışanlar genellikle aşağıdaki şekilde sınıflandırılmaktadır:

Bilgi üreticileri; bilim adamı, mühendis, doktor, hukukçu, istatistikçi, araştır- ma uzmanı vb.gibi çalışanlardır.

Bilgi taşıyıcıları; öğretmenler, profesyonel iletişim işçileri, kütüphaneciler, vb.gibi çalışanlardır.

Bilgi işlemcileri; idari işler ve sekreterlik vb.gibi çalışanlardır. Ve nihayet son grupta yer alan çalışanlar ise;

Altyapı personeli olarak adlandırılan, makine operatörleri, bakım personeli vb. gibi çalışanlardır.

Geleneksel işçi;

• İş güvencesi talep eder.

• Kariyerinde işverenlerin sorumlu olduğuna inanır.

• İş değiştirmeyi kariyer açısından olumlu görmez.

• İşe bağlılık işyeri ile özdeşleşme anlamı taşır.

• İşi gelir için bir fırsat olarak görür

Çağrı merkezi kavramlaştırmasında mutlaka yer verilmesi gereken üç temel değişken vardır:

• Müşterilere hizmet sunmaya odaklanmış bir çalışan grubu mevcuttur,
• Bu çalışanlar mutlaka telefon ya da bilgisayardan yardım almaktadırlar,
• Çağrıların alınması ve işlenmesi otomatik dağıtım sistemi ile gerçekleştirilir.

Rapf’a göre, duygusal emeğin özellikleri üç başlık altında toplanmaktadır. İlk olarak, duygusal emek, müşterilerle yüz yüze ya da sesle etkileşimlerde bulun­ maktır. İkinci olarak, duygular, diğer insanların duygularını, tutumlarını ve dav­ ranışlarını etkilemek için kullanılır. Sonuncusu, duyguların sergilenmesi, belli kurallar çerçevesinde gerçekleşir.

Hochschild’in çalışması, duygusal emek kavramının ortaya atılması olmakla kalmayıp, kavram; yazarının asla tahmin edemeyeceği kadar çok çalışmada yer bulmuş ve duygusal
emek konusunun derinlemesine tartışılması­na yol açmıştır. Hochschild, duygusal emeği, hizmet işlerinin artışının getirdiği duygusal yabancılaşmayı anlatmak amacıyla kullanmış ve esasında ‘beyaz yakalı’ çalışanların emeği­nin sosyal bilimlerin gündemine alınmasına çalışmıştır.

Duygu gösterim kurallarına özen gösterme, iş ortamında uygun durum göste­ rimlerine ilişkin standartlar olarak veya kimin kime karşı ve ne zaman duygu gös­ teriminde bulunacağına ilişkin öğrenilmiş alışkanlıklar şeklinde tanımlanmakta­ dır (Seçer, 2012: 252). Özen gerektiren işler, daha fazla psikolojik ve fiziksel bir çaba gerektireceği için bu tür işlerde daha fazla duygusal emek harcanacağı düşü­ nülebilir. Talep edilen duyguları sergileyebilmek için gerekli olan özen, duygula­ rın sergilenme süresi ve duyguların yoğunluğu ile ilgilidir. Çalışanların müşteriler ile etkileşim sırasında gösterecekleri duygu yoğunluğu ne kadar uzun süreyle bu duyguları yansıtırsa, çalışanlar, tavır ve davranışlarına o kadar çok dikkat edecek­lerdir.

Karşı karşıya gelinecek duygunun oluşumundan ön­ce yapılan ayarlamaya denilmektedir. Öncel odaklı ayarlama, dört adımdan oluş­maktadır. Bunlar:

Ortamı değiştirme 

Dikkatini farklı yöne çevirme 

Ortamı seçme 

Bilişsel değişim