YEMEK SOSYOLOJİSİ - Deneme Sınavı - 1

Bu durumda etnik alanın küresel akışı tek taraflı ve tek yönlü değildir elbette. Bu hareketlerden ikincisi ise tüketim coğrafyaları olarak adlandırılan, göçmenleri takip etmeden sadece
ticari bir “mal” olarak şehir hayatının parçası olan mutfak kültürleridir.

Geleneğin İcadı: Britanyalı tarihçi Eric Hobsbawm (1917-2012) endüstriyel
kapitalizmin ortaya çıkışı, sosyalizm ve milliyetçilik üzerine çalışmıştır. 1983 senesinde Terence Ranger ile derledikleri“Geleneğin İcadı” kitabı dünya akademisiiçin büyük önem taşır. Hobsbawm’a göre gelenekler çok uzun tarihsel süreçlerin belirlediği ve toplumların uzun süredir takip ettiği olgular değil, belirli toplumsal durumların sonucunda oluşmuş, çokeski gibi gözükse de çok yakın tarihe ait olgulardır. Gelenekler modern ulus inşasının aracı olur, ulusal birliği teşvik eder ve belirli ulusal kurumları ve kültürel uygulamaları meşrulaştırır. Başka bir ifadeyle, geleneğin icadı milliyetçilikler, millî birlikler ve millî kimlikler yaratır.

Ayrıca Hindistan’daki İngiliz hakimiyeti (1858-1947) yemeklerde kendini fazlasıyla
hissettirir. Örneğin, köri tozunun hikayesi İngilizlerin Hint tatlarıyla tanışmaları sırasında başlamıştır. İngilizler Hintlilerin yemeklerde kullandıkları baharat karışımlarını kendilerine
göre tek bir karışım olarak standardize ederek, kolay Hint yemeği yapmanın yolunu bulmuştur.
Hint yemeklerinde kullanılan köri tozu yirmi kadar baharatın bir araya gelmesinden oluşur.
Bu baharatlar arasında kakule, çili, tarçın, karanfil, kişniş, kimyon, çemen, rezene, kırmızı ve
karabiber, safran, susam, muskat, demirhindi, Hint safranı ve eğer iyi hazırlanmış bir karışımsa köri yaprağı bulunur. İngilizler Hint yemeklerinde kullanılan karışımı standartlaştırıp köri
tozu denilen, bugün Hint mutfağının en tipik ve en bilinen karışımını icat etmiş olurlar.

Şeker ve Güç

Ian Cook ve Phil Crang

R. N. Salaman