YAŞLILIKTA NÖROLOJİK TEMELLİ DURUMLARIN BAKIM VE REHABİLİTASYONU

Santral işitme sistemi  beyin sapı, işitme yolları, subkortikal ve kortikal işitme merkezlerinden oluşmaktadır. Doğru cevap E dir.

A ve B seçenekleri dış kulakta oluşan sorunları belirtirken, D ve E seçenekleri  iç kulakta yaşanan sorunlardır. Doğru yanıt C dir.

Hasar gören veya sorun oluşan yapılar dış veya orta
kulağa ait olduğunda "iletim tipi"  kayıp kabul edilmektedir. Doğru yanıt A dır.

Presbiakuzinin, yaşlılık döneminde romatoid artrit ve hipertansiyondan sonra, en sık görülen üçüncü kronik rahatsızlık olduğu belirtmektedir.

Atrofi, doku veya organlarda yapı ve görev bakımından zayıflama ya da küçülmedir.

İşitme cihazları kulak arkası, kulak içi, kanal tipi gibi farklı tip ve boyutlarda olabilmektedir.

Sesleri yükselterek işitme kayıplı bireyin duymasını sağlamak amacıyla dizayn edilen işitme cihazları,
hava yolu ve kemik yolu olarak iki grupta sınıflandırılabilir. Doğru yanıt B dir.

İşitme ve işitme cihazları ile ilgili olarak yukarıda verilen tüm ifadeler doğrudur. Dolayısı ile doğru yanıt E dir.

"Akustik" uyarım temelinde işleyen işitme cihazlarının aksine
Kİ’ye sesin iletimi "elektriksel" uyarım yoluyla sağlanmaktadır. Doğru yanıt A dır.

Yaşlı bireyle gürültüsüz bir ortamda, yavaş bir hızda, normal
bir ses tonuyla, açık ve net bir biçimde konuşmak kurulan etkileşimin niteliği arttıracaktır. Dolayısı ile yüksek ses tonuyla konuşmak yanlış olduğundan,doğru seçenek B dir.

Açıklama dizartriyi tanımlamaktadır. Doğru yanıt A dır.

Periferik işitme sistemini oluşturan anatomik yapılar; dış kulak, orta kulak, iç kulak ve işitme siniridir. Santral işitme sistemi ise beyin sapı, işitme yolları, subkortikal ve kortikal işitme merkezlerinden oluşmaktadır.

Doku veya organlarda yapı ve görev bakımından zayıflama ya da küçülme anlamıına gelmektedir. Diğer seçeneklerdeki ifadeler yaşlılılkta ortaya çıkabilecek işitme kaybı ile ilgilidir.

Hasar gören veya sorun oluşan yapılar dış veya orta kulağa ait olduğunda iletim tipi, orta ve iç kulağa ait yapılar olduğunda mikst (karma) tip kayıp kabul edilmektedir. İç kulak ve işitme sinirine ilişkin yapıların zarar görmesi sonucu ortaya çıkan işitme kaybı ise duyu-sinirsel (sensörinöral) tip olarak tanımlamaktadır.

En sık kullanılan sınıflandırma sistemlerinden biri olan Davis (1965)’in sisteminde önerilen normal işitme eşiği ve işitme kaybı dereceleri ise aşağıdaki gibidir:
• 0-25 dBHL = normal işitme
• 26-40 dBHL = çok hafif derece işitme kaybı
• 41-55 dBHL = hafif derece işitme kaybı
• 56-70 dBHL = orta derece işitme kaybı
• 71-90 dBHL = ileri derece işitme kaybı
• ≥90 dBHL = çok ileri derece işitme kaybı

İşitme sisteminin yaşa bağlı değişimleri nedeniyle oluşan duyu-sinirsel tip işitme kaybı, presbiakuzi olarak tanımlanır. Rezonans, Ses kıvrımları tarafından üretilen sesin gırtlak üstünde ses yolunda titreşime girip değişimlenmesi durumudur. Hipernazalite yumuşak damağın konuşma esnasında yeterli düzeyde hareket edememesi sonucu oluşan genizsil bir sesletim oluşmasıdır. Atrofi doku veya organlarda yapı ve görev bakımından zayıflama ya da küçülmedir. Dizartri ise, merkezi ve/veya çevresel sinir sistemi ya da her iki sistemin de hasarı sonucunda konuşma üretimindeki kas kontrolünün etkilenmesine bağlı bir grup motor konuşma bozukluğudur.

Yavaş bir hızda, açık ve net bir bir biçimde , kısa cümlelerle ve yüz görünecek şekilde konuşmaya dikkat edildiği sürece  yaşlılarla konuşurken yüksek ses şiddeti ile konuşmaya her zaman ihtiyaç yoktur.

Afazi doğuştan değil edinilmiş bir bozukluktur. Afazi, bir biliş, algı veya işetme sorunu değildir. İç kulağın etkilenmesi ile değil beynin sol yarımküresinin etkilenmesi ile oluşur.

Wernicke afazisi tipik olarak dilin baskın olduğu sol beyin yarıküresindeki temporal lobu etkileyen bir lezyon sonucu oluşur. Wernicke afazisinde en çarpıcı taraf, anlamanın bozulmasıdır. Wernicke afazili hastalar yazılı ya da sözlü bir ifadeyi anlamakta zorlanırlar. Diğer afazi türlerinde anlama bozulmuştur.

Aspirasyon, yiyecek, içecek veya tükürük salgısı gibi maddelerin solunum yollarına kaçmasıdır. Diğer seçenekler parkinson ve demansta ortaya çıkabilecek komplikasyonlardır.

Parafazi, Konuşma dilinde kullanılan sözcük veya sözcük öbeklerinin yanlış kullanılması, ses veya hecelerin eksiltilmesi ya da ilave edilmesi şeklinde açıklanan bir ifade bozukluğudur. Daha çok bazı afazi türlerinde ve alhzeimerde görülürken ALS2de görülmez.

işitme siniri