YAŞLILARLA SOSYAL HİZMET

İlerleyici ve ölümcül bir hastalık olan Demans hafızada bozukluk, günlük yaşam aktivitelerinde ilerleyici gerileme, çeşitli psikiyatrik semptomlar ve davranış bozukluklarıyla karakterize olan, yaşlılarda sık görülen bir sorundur.

Parkinson hastalığı kronik, sinir sistemini dejenere eden ilerleyici bir hareket hastalığıdır. 65 yaş üstü yaşlı popülasyonda %2 sıklığında görülmektedir (Şahin-Onat vd., 2009, s.37).

Parkinson Hastalığında beynin beden hareketleri üretme kabiliyeti bozulur ve Parkinson hastalığının karakteristikleri olan tremor (titreme), rijidite (katılık), akinezi (hareketsizlik ya da spontan hareket edememe), bradikinezi (hareketin yavaşlaması), yürüme ve postür (duruş) problemleri ortaya çıkar.

Hospis: Terminal dönemde olan hastanın bakım verildiği kurumlara hospis denir. Bu kurumlara tedavisi mümkün olmayan ölümcül hastalar kabul edilmekte ve hastalar ev ortamı koşullarında bakım alarak, gerekli tıbbi, ruhsal ve diğer bir takım ihtiyaçları karşılanarak son dönemlerini ağrısız huzur içinde geçirebilmektedir (Bahar, 2007, s.156; Beder, 2006, s.45).

Huzurevinde kalan yaşlıların, bütün yaşlılar gibi fiziksel, ruhsal ve sosyal gereksinimleri bulunmaktadır. Yaşlılık döneminde artan bu gereksinimleri karşılamak, huzurevlerinde görev yapan meslek elemanları ile sağlanmaya çalışılmaktadır. Bu anlamda hizmet veren meslek elemanları; Huzurevleri ve Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezleri Yönetmeliğine göre, sorumlu müdür, sosyal çalışmacı, hekim, psikolog, fizyoterapist, diyetisyen, hemşire, yaşlı bakıcısı ve diğer bazı personellerdir.

Huzurevi; 60 yaş ve üzerindeki yaşlı kişileri huzurlu bir ortamda korumak, bakmak ve bu kişilerin sosyal ve psikolojik gereksinimleri karşılamak amacıyla kurulan yatılı sosyal hizmet kuruluşunu ifade etmektedir.