YAŞLI VE HASTA BAKIM HİZMETLERİ

Dengeden sorumlu yapılar; beyincik (ana sorumlu), vestibüler sistem ve derin duyular, kaslar ve ayaklardır.

Çift adım uzunluğu: Bir ayağın yere ilk temas ettiği nokta ile, aynı ayağın bir sonraki ilk temas ettiği nokta arasındaki uzaklıktır. Bu mesafe sağ ve sol adım uzunluğunun toplamıdır.

Yürüyüş hızı arttıkça, salınım fazlarının oranları artar, basma ve çift destek fazlarının oranları azalır.

Soru kökündeki değişik tedavilerin hasta üzerindeki etkilerinin gözlenmesi C şıkkındaki değişik tedavilerin karşılaştırılması anlamına gelmektedir.

Dinamik pedobarografi (Yürümede ayak basınç ölçümleri): Özellikle ayak deformitelerinde ve şeker hastalığına bağlı ayak sorunu olanlarda tabandaki basınç dağılımını değerlendirmek için kullanılır.

Yaşlanma ile kas gücü önemli olarak azalır. Hareketsizlik kas içinde kan dolaşımının azalmasına neden olur. Kas liflerinin sayısı azalır. Kasların kasılma ve gevşeme süreleri uzar ve bu durum hareketin yavaşlamasına katkıda bulunur. Ayrıca, özellikle dizde olmak üzere, eklem hareket sınırları da azalır. Kas kirişi, eklem bağları ve eklem kapsülünde esneklik azalır.

Yaşlanma ile adım uzunluğu azalır, genellikle yürüme destek alanı ve total yürüme döngüsü artar, kadans (dakikada adım sayısı) azalır. Total yürüme döngüsündeki artış, basma fazının süresini arttırarak sağlanır ve dolayısıyla çift destek fazı artar, salınım fazının süresi azaltılarak dengenin bozulmasına neden olabilecek dönem daha kısa sürede tamamlanır. Bunların dışında çift adım uzunluğu ve kadans azaldığından, yürüme hızı azalır ve adım genişliği artar.

Yürüme bozukluklarında duygusal bozukluklar ve psikiyatrik durumlar: Depresyon, düşme korkusu, uyku bozuklukları.

Nörolojik bozukluklar: Beyincikle ilgili bozukluklar, demans, omurilik basısı veya omurilik yaralanması, çevresel sinirlerin yaralanmaları, Parkinson hastalığı, inme, vestibüler bozukluklar, Mulltipl Skleroz hastalığı, normal basınçlı hidrosefali (normal tansiyon koşullarında

• Fonksiyonu arttırmak • Eklem kısıtlılığının ve şekil bozukluğununun gelişimini önlemek veya gidermek • Eklemleri fonksiyonel pozisyonda tutmak • Stabilizasyon sağlamak • Zayıf kas fonksiyonlarını desteklemek • Hareket kontrolünü arttırmak • Bacağa binen yükü azaltmak ve eşit dağılmasını sağlamak • Kaslarda sertliği azaltmak

Dengeden sorumlu yapılar; beyincik, vestibüler sistem ve derin duyular, kaslar ve ayaklardır. Beyincik ana sorumludur.

Dinamik elektromiyografi: Yürüme analizi sırasında çoğunlukla cilt üzerine yapıştırılan yüzeyel elektrotlarla kasların aktiviteleri ölçülebilir. Yürümenin fazlarına göre kasların kasılması ile ilgili veriler bir kablo veya bir anten yardımıyla bilgisayar ekranına yansıtılmaktadır. Bu yöntemde çok fazla sayıda kablo kullanıldığı için özellikle yaşlılar kablolara takılıp yere düşebilmektedirler.

Senil yürüme bazı hastalıkların erken belirtisi olabilir. Çünkü, senil yürümede gözlenen özelliklerin artmış kalp-damar hastalığı riski, demans ve ölüm ile ilişkili oldukları bildirilmiştir.

Daha önce düşenlerde ve görme bozukluğu olanlarda, buzda yürür gibi yavaş, kadansı azaltarak, adım genişliğini arttırarak, kollarını yana açarak yürüme görülür. Düşme ve açık alan korkusu ile gövde hareketleri azdır, gövdelerini blok şeklinde döndürürler.

Yürüteçler en fazla denge sağlayan ve vücut ağırlığının en fazla aktarılabildiği yürüme yardımcılarıdır, ancak bu aletle yürüme hızı çok düşüktür. Parkinson hastaları için uygundur.

Dengeden sorumlu yapılar; beyincik (ana sorumlu), vestibüler sistem ve derin duyular, kaslar ve ayaklardır.

Basma Fazı 1. İlk Değme (Topuk Vuruşu):Yürüme döngüsünün % 0-2’sini oluşturur. Basma fazının başlangıcı olup, ayak topuğunun yere değmesi ile başlar. Kalça 30° fleksiyonda, diz tam ekstansiyonda, ayakbileği nötral pozisyonda 90° dedir. Amaç ayağın önce topuk yere değecek şekilde yerle temasını başlatmaktır. Topuk yere ilk vurduğu anda gövde ayağın gerisindedir. Bu noktadan itibaren vücut ağırlığının basan ayağa transferi başlayacaktır. 2. Yüklenme (ayak tabanının yere teması): Yürüme döngüsünün % 2-10’unu oluşturur. Bu dönemde ayak tabanı tümüyle yere temas eder. Gövde ağırlığı, diğer ayak yerden kaldırılana kadar bu ayağa aktarılır. Kalça fleksiyondan ekstansiyona gelmektedir. Diz 20° fleksiyondadır. Ayak bileği 10° plantar fleksiyondadır. Aynı zamanda birinci çift destek fazıdır. Amaçlar ayağın tümünün yere temasının sağlanması , şokun karşılanması ve eşit dağılımı ve vücut ağırlığının bu bacak tarafından üstlenilmesidir. Ayak yere ilk değdiğinde uçak yere indiği anda oluşan darbeye benzer bir şok oluşur. Gövde ağırlığının %60'ı 0,02 saniyede basan ayağın üzerine yüklenir. Bu ani yüklenmenin etkileri kalça, diz ve ayakta oluşan şoku karşılayarak dağılımını sağlayan reaksiyonlarla azaltılır. 3. Basma Ortası Fazı: Yürüme döngüsünün %10-30’unu oluşturur. Kalça ve diz ekstansiyonda, ayak bileği dorsi fleksiyondadır. Amaç yerde sabit olan ayak üzerinde gövdeyi öne doğru ilerletmektir. Vücut ağırlık merkezinin vücudun arkasından öne doğru kaydığı ve stabilizasyonun büyük önem kazandığı bu dönemde vücut ağırlığının tümü yere basmakta olan bacak üzerinde bulunmaktadır ve gövde öne doğru ilerlemeye devam etmektedir. Bu dönemde vücut ağırlık merkezinin öne doğru hızı en aza iner, yüksekliği en üst ve en dış yan noktaya ulaşır. Aynı zamanda tek destek fazının başlangıcıdır. 4. Basma Sonu Fazı (topuğun yerden kalkması): Yürüme döngüsünün %30-50’lik bölümünü oluşturur. Kalça eklemi stabilize edilir ve 10° ekstansiyondadır. Diz ekstansiyondan fleksiyona gelir, ayak bileği plantar fleksiyondadır. Bu dönemde topuk yerden kalkar. Tek destek fazı bitmektedir. 5. Salınım Öncesi (parmakların yerden kalkması): Yürüme döngüsünun %50-60’ını oluşturur. Parmakların yerden kalkması ile sonlanır. Kalça ekstansiyonu, diz fleksiyonu ve ayak bileği plantar fleksiyonu artar. Bu dönemde gövde ağırlığı ekstremite üzerinden kalkar. Vücut, ayağın önüne geçer, öne ilerleme hızlanır. Amaç bacağı salınıma hazırlamaktır. Ayrıca ikinci çift destek dönemini oluşturur.