YAKINÇAĞ AVRUPA TARİHİ

Avrupa devletleri Soğuk Savaş sonrasında parçalanma dönemine girerken birleşmeyi sağlayan tek devlet Almanya'dır. Doğru cevap A'dır.

“iki” Doğu ve Batı Almanya’yı, “artı dört” ise ABD, Sovyetler Birliği, İngiltere ve Fransa’yı ifade eder. Doğru cevap A'dır.

Sovyetler Birliği'nden ilk kopan devletler Baltık Devletleri olan Estonya, Litvanya ve Letonya olmuştur. Doğru cevap A'dır.

9 Aralık 1991’de Rus, Ukrayna ve Beyaz Rusya Cumhuriyetlerinin liderleri bir araya gelerek Sovyetler Birliği’nin dağıldığını ilân ettiler. Doğru cevap A'dır.

Bu topluluk 1951 yılında Fransa, Almanya, İtalya, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg'un katılımları ile kurulmuştur. Doğru cevap A'dır.

Türkiye 14 Nisan 1987’deki başvurusunu yapmıştır. Doğru cevap A'dır.

İrlanda 1973 yılında Avrupa Birliği'ne alınırken diğer devletler eş zamanlı olarak 2004 yılında alınmışlardır. Doğru cevap A'dır.

Çekoslovakya 1993 yılında Çek Cumhuriyeti ve Slovakya olarak ikiye ayrılmıştır. Doğru cevap A'dır.

27 Haziran ile 7 Temmuz 1991 tarihleri arasındaki kısa süreli savaşın ardından Slovenya bağımsız bir ülkeye dönüştü. Doğru cevap A'dır.

Bu tarihte Srebrenica'ya giren Sırplar 8373 Bosnalıyı dört gün içinde öldürmüş ve Bosna Savaşı'nın en büyük katliamlarından birisini yapmışlardır.

Sovyetler Birliği’nin Doğu Avrupa ülkeleri üzerindeki etkisini kaybetmesi ve iki Almanya’nın birleşmesi ile ilgiliydi.

Mitterrand’ın en büyük endişesi, yeniden birleşecek Almanya’nın yalnızca toprakları açısından Fransa ile neredeyse aynı büyüklüğe ulaşacak olmasından kaynaklanmıyordu. Birleşik Almanya nüfus ve ekonomi bakımından Fransa’dan daha büyük bir devlete dönüşecekti.

Estonya, Letonya ve Litvanya

Bir grup darbeci 17 Ağustos 1991’de Gorbaçov’dan başkanlık yetkilerini Olağanüstü Komite’ye devretmesini istedi. Gorbaçov’un bu talebi geri çevirmesinden iki gün sonra Olağanüstü Komite, Gorbaçov’un sağlık nedenlerinden ötürü görevlerini yerine getiremeyeceğini ve artık Komite’nin tam yetkiyle hareket edeceğini duyurdu. Yeltsin’in çabaları sayesinde darbe başarısız oldu.

Bu genişleme dalgalarının ilkinin ana teması, ulus-üstü birleşme konusundaki uzlaşıdır.
İkinci ve üçüncü genişleme dalgalarına damga vuran temel düşünce demokratikleşmedir. Dördüncü genişleme dalgasının vurgusunu tarafsızların kazanılması oluştururken son dalganın sayıca çok ve farklı nitelikteki ülkeyi kapsaması bakımından tek bir ana fikre indirgenmesi zor görünmektedir.

Avrupa Birliği'ne üye olmak isteyen ülkeler ile Doğu Avrupa’ya doğru yapılacak genişleme nüfusu 100 milyonu aşan bir pazara açılmaktan daha çok bölgeye daha fazla istikrar götürme ve Batı Avrupa’nın güvenliğini sağlamlaştırma amacı taşıyordu.

En önemli eleştiri, 1960’lardan itibaren Almanya’ya gelmiş bulunan Türk işçilerin,
o zamandan bu yana Almanya toplumunda bir türlü özümsenemediğinden şikâyetle, Türkiye’nin de Avrupa Birliği tarafından hiçbir zaman özümsenemeyeceğine
ilişkindi.

Yugoslavya; Bosna-Hersek, Hırvatistan, Karadağ, Makedonya, Sırbistan ve Slovenya
adları altında yeni devletlerin ortaya çıkmasıyla tarihe karışacaktı.

Yugoslavya’nın kaderi hakkında iki ana yorum geliştirildi. Birinci yoruma göre Yugoslavya, geçmişi yüzyıllarca öncesine dayanan düşmanlıkların toplandığı bir ülkeydi.
Pek çok farklı etnik ve dini grup, Yugoslavya’nın kurulmasıyla tek bir devletin çatısı altında birleştirilmeye çalışılmıştı. Dolayısıyla bir patlama kaçınılmazdı. İkinci yoruma göre ise Yugoslavya’nın parçalanması ve Balkan trajedisinin yaşanmasının asıl sorumlusu yabancı devletlerdi. Bu iddianın sahipleri, bölgede yaşayan milletler arasındaki kin ve nefretin, yabancı güçlerin kışkırtmasıyla ortaya çıktığına inanıyordu.

Bu tepkisizliğin en önemli sebebi Topluluk üyeleri arasındaki görüş farkıydı.
Almanya ve Avusturya, Yugoslav cumhuriyetlerinin bağımsızlığını desteklerken Fransa önderliğindeki karşıt grup Yugoslavya’nın korunmasını istiyordu.