XVI-XIX. YÜZYILLAR TÜRK DİLİ

“Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlare su” mısrasıyla başlayan eser Su Kasidesi'dir.

Kaşgarlı Mahmut, Türkçenin gücünü göstermek için Türk lehçelerinin sözlük ve grameri üzerine yazdığı Divanü Lügati’t-Türk isimli çalışmasını Bağdat’ta hazırlamış ve bunu dönemin en büyük dinî ve siyasi otoritesi olan İslam halifesine sunmuştu.

İstanbul’da doğup büyüyen ve çok güçlü bir medrese tahsili yaptıktan sonra döneminin en yüksek makamlarına kadar çıkan Baki, şiir alanında sadece XVI. yüzyılın değil Türk divan şiiri tarihinin en başarılı şahsiyetlerinden birisidir.

Bağdatlı Ruhi’ye ise ününü kazandıran sadece XVI. yüzyılın değil belki de bütün Türk
edebiyatının en güzel yergi şiirlerinden sayılan terkib-i bendi olmuştur.

Onun meşhur “bilmezler” redifli gazelinde geçen “Ol māhīler ki deryā içredir deryāyı bilmezler” bir özdeyiş halinde Türkçede yaygın olarak kullanılmıştır.

Osmanlı aydınlarının geniş okuyucu kitlelerini düşünerek kaleme aldıkları konuşma dili
özelliklerine yakın daha sade, anlaşılır ve külfetsiz nesir üslubu orta nesirdir.

Bahşi’nin “yürüdü” redifli koşması Sultan Selim’in Mısır Seferini anlatır.

Bu âşıklar arasında Köroğlu’nun yiğitlik ve kahramanlık temalı bir çok koşması (koçaklamaları) Türkçenin bu konularla ilgili en etkileyici ve meşhur şiirleridir.

Pir Sultan Abdal XVI. yüzyılının şairidir.