XIX. YÜZYIL TÜRK EDEBİYATI

İsmail Habib. Cevap C'dir.

“Padişah sarayında veya vilayetlerdeki şehzadelerin saraylarında, etraflarında birer muhit edinmiş devlet büyüklerinin konaklarında tertib edilen ve şairlerin de hazır bulunduğu içki ve şiir meclislerinin” adına genel olarak encümen-i şuara denmiştir.

Mutavassıtîn: Edebiyatımızda batılılaşma gayretlerine paralel olarak doğan ve kimileri gelenekli kutupta toplanan kimileri de bir Doğu-Batı sentezinden yana olan edebiyatçılar.

La Pléiade (yedi yıldızdan oluşan Süreyyâ burcu), Fransızların en eski edebî toplaşmalarından biridir.

Sûku’l-Ukâz: Cahiliye devri Araplarının Mekke yakınlarında her yıl kurdukları panayır. H

1862 yılının ortalarından itibaren peşi peşine gelmeye başlayan pekçok şahsi sebepten dolayı encümen müdavimleri yavaş yavaş kopup dağılırlar.

XVIII. asrın sonlarında belirginleşen bir süreç, Kemal’le şiire girdiği kabul edilen “vatan”, “millet” gibi sosyal kavramların aniden zuhur etmeyip hatlarını yavaş yavaş nasıl da barizleştirdiğini gösteriyor.

Batı sanatı karşısında mutavassıt Türk sanatkârının “ben olarak kalırken o olmak” ideali, XVIII. asır sonlarından günümüze kadar bir kültür politikası olagelmiştir.

Özellikle Galip, şiir dilinin gündelik dilin üstünde, özel bir dil inşa etmek olduğu; onu öğrenmek ve anlamak için de özel bir gayret harcanması gerektiği fikrindedir.

Hece vezniyle yazılmış bir de gazeli olan Faik, hece veznini aydın edebiyatçılara tanıtmaya karar verip ‒Ahmet Cevdet Paşa’nın teşvikiyle‒ Türkçe Aruz adındaki kitabını kaleme alır.

Oysa Sebk-i Hindî, şairin şahsi zekâ, şahsi hassasiyet ve şahsi yaratıcılık ile eser vermesine; şiir okurunun şahsi algısı, şahsi duyguları ve şahsi şuur dışı ile kavrayıp anlamlandırmasına açık bir şiir estetiği getirir ki, modern şiirin/ şairin yapmaya çalıştığı da birebir budur.

Padişah sarayında veya vilayetlerdeki şehzadelerin saraylarında, etraflarında birer muhit edinmiş devlet büyüklerinin konaklarında tertib edilen ve şairlerin de hazır bulunduğu içki ve şiir meclislerine Encümen-i şuara adı verilmektedir.

Şiirdeki kudretiyle kendini kabul ettirmiş ve encümenin reisi mevkiine oturtulmuş olan kişi Leskofçalı Mustafa Galip Bey’dir.

Ortak gelir kaygısı  Encümen-i Şuara mensuplarını bir araya getiren sebeplerlerden biri değildir.

1861 yılı baharında Hersekli Ârif Hikmet Bey’in Laleli Çukurçeşme’deki evinde gerçekleşen “encümen-i şuara" her salı toplanırdı.

Klâsik şiir içinde daha yüksek, daha derin, daha kapalı, daha süslü bir tarz oluşturma eğilimine Sebk-i Hindî adı verilir.

Türkçe Aruz kitabının yazarı Manastırlı Faik'tir.

Tarih-i Edebiyyat-ı Osmaniyyesi Şehabettin Süleyman'a aittir.

Abdülhak Hamit'in ilk eseri Macerayı Aşk'tır.

Şiir teorisi, şiir felsefesi, şiir hakkında düşünmeler poetika olarak adlandırılmaktadır.