XIV-XV. YÜZYILLAR TÜRK EDEBİYATI

Yûsuf u Zelîhâ, Şeyyâd Hamza’nın en büyük eseridir.

Yûsuf u Zelîhâ: Şeyyâd Hamza’nın en büyük eseri olan Yûsuf u Zelîhâ, Anadolu sahası Türk edebiyatının bu konuda bilinen ilk mesnevisidir. Yûsuf u Zelîhâ, adından da anlaşılacağı üzere, görünüşte Hz. Yûsuf ile Zeliha arasında geçen bir aşk hikâyesidir, ancak hikâyede Hz. Yûsuf’un hayatı anlatılmaktadır.

Yûsuf-ı Meddâh hakkında ilk bilgiler Şeyhoğlu Mustafâ’nın 1401 yılında yazdığı Kenzü’l-küberâ’sında bulunmaktadır.

Mirkâtü’l-edeb eseri Ahmedi'ye aittir.

Şeyhoğlu Mustafâ'nın Süleyman Şah adına yazmaya başladığı, Süleyman Şah’ın ölümü üzerine 1387 yılında tamamlayarak Yıldırım Bâyezîd’e sunduğu eser Hurşîd-nâme'dir.

İskender-nâme Ahmedi'nin yazdığı mesnevidir. Manzum eserlerdendir.

Fahrî’nin tek eseri, Nizâmî’nin aynı adlı eserinden tercüme edip Işk-nâme adını da verdiği Hüsrev ü Şîrîn mesnevisidir.

Kadı ve Uğru Destânı Yûsuf-ı Meddâh'ın yazdığı, Reşid zamanında bir kadı ile hırsız arasında yaşananların anlatıldığı, beyit sayısı 250 civarında olan bir mesnevidir.

Elvân Çelebi’nin tek eseri, Menâkıbü’l-kudsiyye fî-Menâsibi’l-ünsiyye isimli mesnevisidir. Türk edebiyatında menkıbe türünün ilk örneği olan ve feilâtün mefâilün feilün vezniyle yazılan mesnevi, 2081 beyittir.

Dehhânî, İran şiirinin edebî sanatlarını ve mazmunlarını Anadolu’da yeni kurulan Türk şiirinde kullanmasıyla, klasik edebiyatımızda, Nesîmî ve Ahmedî ile birlikte divan şiirinin temelini atan şairlerin başında gelir.