XI-XIII. YÜZYILLAR TÜRK DİLİ

Arapçayı öğrenmek isteyenler için kısa cümleler ve kelimelerden oluşan bir sözlük olan Mukaddimetü ’l-Edeb isimler, fiiller, isim ve fiil dışındaki dil bilgisi unsurları, isim çekimi, fiil çekimi diye beş ana bölümden oluşmaktadır.

Mukaddimetü’l-Edeb’te geçen Türkçe aynıŋ yaķı ifadesi “ay sonu” anlamındadır.

Mukaddimetü’l-Edeb’te geçen Türkçe roza ayı ifadesi “oruç ayı” anlamındadır.

Mukaddimetü’l-Edeb’te geçen Türkçe bıltur ifadesi “geçen yıl” anlamındadır.

Mukaddimetü’l-Edeb’te geçen Türkçe yarulķı kėce ifadesi “önceki gece” anlamındadır.

1313-1314 yıllarında İslâm adında bir şair tarafından Harezm bölgesinde yazılan ve yerli dil özelliklerini ihtiva eden bir eserdir. Şecere-i Terakime’de eserin Türkmenler arasında çok yaygın olduğu ve Türkmenlerin ona göre hareket ettikleri söylenmektedir

Mu’înü’l-Mürîd’in bilinen tek yazması Bursa’dadır.

Metnin günümüz Türkçesine doğru çevirisi C seçeneğinde verildiği gibi “Hakikat isteyenin istediğine erişip onunla birlikte bir yerde olmasıdır.” şeklindedir.