XI-XIII. YÜZYILLAR TÜRK DİLİ
Bir kimerse takı bir kemerseke aydı: Bu ol kişi-turur, kim kèçe hergiz yatmaz, erteke tegi ta‘at kılur, tedi erse, Abu Hanife rahmatu’llahi ‘alayhi ol kişiniñ sözini işitti erse, aytur erdi: Men Tañrı ta‘aladın uftanur-men, halayık mèni tünle yatmaz ta‘at ve ‘ibadat kılur tèseler takı men yatsa-men, anlarnı yalganlamış bolgaymen, tèr erdi.
Aşağıdaki metinde geçen belgisiz zamirdir?
Ümeyye oglanları halifa erken Hübeyre atlıg kişini Kevfeke bèg kılıp-turur er-diler. İbnü Hübeyre Abu Hanifeni agırlar erdi, hemişe ziyaratka kelür erdi. Bir kün Abu Hanifeke aytur: Menim hatırımka andag tüşti kim beytü’l-malnı sizke bildür-sem, dahl ve harc siziñ ‘ameliñiz birle bolsa cümle ne erseler siziñ kalemüñüz hükminde bolsa, tèdi, takı siz menim katımda ulug bolsañız, Kevfe halkı siziñ fermanıñızdın çıkmasa, tèdi erse, Abu Hanife rahmatu’llahi ‘alayhi kabul kılmadı; nèçeme kim derhost kıldı erse, hêç kabul kılmadı. İbnü Hübeyre katıg gazab kıldı takı buyur-dı, Abu Hanifeke yigirmi agaç urdılar takı zindanka saldılar.
Metinde geçen andag kelimesinin anlamı nedir?