VİROLOJİ - Deneme Sınavı - 3

Kuduz virusu enfekte hayvanların salyaları ile saçılır ve bulaşma genellikle kuduzlu bir hayvanın başka bir hayvanı ısırması ile olur.

Morbidite: Bir popülasyondaki belli bir hastalığa yakalanan hayvanların sayısının, popülasyondaki toplam duyarlı hayvan sayısına oranıdır.

Mortalite: Bir popülasyonda belli bir hastalıktan ölen hayvanların, popülasyondaki toplam duyarlı hayvan sayısına oranıdır.

Prognoz: Bir hastalığın muhtemel seyrini, süresini ve sonuçlarını önceden tahmin etme anlamında kullanılır.

Köpeklerin enfeksiyöz karaciğer yangısı enfeksiyonunda, oronazal yolla organizmaya giren virus öncelikle boğaz bölgesi ve ince bağırsak lenf düğümlerinde çoğalır. Virus kan dolaşımı yoluyla başlıca hedefleri olan karaciğer, böbrekler, dalak ve akciğerlere ulaşır. Bu organlarda kanama ve nekrozlara neden olur.

Köpek enfeksiyöz trakeobronşitis hastalığında, çoğunlukla iştahsızlık dışında herhangi bir klinik belirti görülmez. Vücut sıcaklığı ve löykosit sayısı normal değerlerdedir. Ağır klinik olgularda ateş, irinli burun akıntısı, depresyon, aşırı iştahsızlık ve kuru bir öksürük gözlenir. Köpek yavrularında ilerleyen öldürücü bronkopnöymoni ve yaşlı köpeklerde kronik bronşitis meydana gelebilir.

Otovaksinasyon : Hasta hayvanın kendi vücudunda gelişen viruslardan hazırlanan aşı ile aşılanmasını ifade eder.

Laparatomi: Teşhis amaçlı veya ameliyat için karın boşluğunun açılması.

Serotip: Bir virus türünün farklı serolojik özellikler sergileyen tipleri serotip olarak tanımlanır. Epidemiyoloji: Popülasyonlarda hastalıkların sıklığını, dağılımını ve hastalık oluşumunu etkileyen faktörleri inceleyen, bu hastalıklara yönelik olarak izlenecek hedefleri ve yöntemleri belirleyen bilim dalıdır. Patogenez: Bir hastalığın veya patolojik durumun meydana geliş sürecindeki değişiklikleri ifade eder. Perakut seyir: İnkübasyon süresi kısa olan ve enfeksiyona ilişkin klinik belirtilerin çok hızlı gelişerek genellikle ölümle sonuçlandığı seyir şekline verilen isimdir. Patognomik bulgu: Bir hastalığı diğer hastalıklardan ayıran ve hastalığa teşhis konulabilmesi için yeterli olan klinik veya patolojik bulgulara verilen isimdir.

Serotip: Bir virus türünün farklı serolojik özellikler sergileyen tipleri serotip olarak tanımlanır. Epidemiyoloji: Popülasyonlarda hastalıkların sıklığını, dağılımını ve hastalık oluşumunu etkileyen faktörleri inceleyen, bu hastalıklara yönelik olarak izlenecek hedefleri ve yöntemleri belirleyen bilim dalıdır. Patogenez: Bir hastalığın veya patolojik durumun meydana geliş sürecindeki değişiklikleri ifade eder. Perakut seyir: İnkübasyon süresi kısa olan ve enfeksiyona ilişkin klinik belirtilerin çok hızlı gelişerek genellikle ölümle sonuçlandığı seyir şekline verilen isimdir. Patognomik bulgu: Bir hastalığı diğer hastalıklardan ayıran ve hastalığa teşhis konulabilmesi için yeterli olan klinik veya patolojik bulgulara verilen isimdir.

İhbarı mecburi (Bildirimi zorunlu) hastalık: Klinik muayene veya laboratuvar yöntemleriyle teşhis edildiğinde resmi makamlara bildirilmesi zorunlu olan hastalıklara bildirimi zorunlu (ihbari mecburi) hastalık denir. Attenüye (Canlı) aşı: Hastalık oluşturma yetenekleri zayıflatılmış buna karşın vücutta üreyebilen, yayılabilen ve immunolojik kapasitesi yüksek olan mikroorganizmalardan hazırlanmış aşılara denir. İtlaf: Hastalık mücadele programlarının zorunluluk arz etmesi durumunda hasta hayvanların usulüne uygun bir şekilde etik kurallar çerçevesinde öldürülüp gömülerek çevresel risk oluşturmasının engellenmesini ifade eder. Reaktivasyon: Latent enfekte hayvanların strese maruz kalmaları sonucunda virusun yeniden aktif hale geçmesine verilen isimdir. Latent enfeksiyon: Bazı mikroorganizmaların hastalık belirtileri oluşturmadan vücutta kalmaları durumuna latent enfeksiyon denir. Konakçı direnci kırıldığı zaman bu mikroorganizmalar yeniden klinik hastalığa neden olabilirler.

Atların enfeksiyöz anemisi hastalığına karşı tedavi ve aşılama olmadığından mücadelesi oldukça zordur.

Equine herpesvirus-1 (EHV-1) ve EHV-4 atlarda solunum sistemi enfeksiyonuna neden olan en yaygın viral etkenlerdendir.EHV-1 ve EHV-4 latent enfeksiyona neden olur ve latent enfekte hayvanlar yaşamları boyunca belirli dönemlerde virusu çevreye saçarlar.

Duyarlı hayvanlara bulaşma direkt temas yoluyla olmamaktadır. Culicoides cinsi sinekler virusun taşınmasında başlıca vektördür. At vebası vektör sineklerin görüldüğü, iklimin ılık ve rutubetli olduğu bölgeler ve mevsimlerde ortaya çıkmaktadır.

Klinik olarak atlarda hızlı gelişen yüksek ateş, depresyon ve kuru bir öksürük influenzanın teşhisi için karakteristik bulgulardır.

Atların enfeksiyöz anemisi (Equine infectious anemia, EIA), kan yoluyla bulaşan bir enfeksiyondur ve virusun rezervuarı enfekte atlardır.

Kedilerin gençlik hastalığı (feline panleukopenia, feline distemper) Hastalık etkeni enfekte kedilerden direkt temas ya da indirekt olarak bulaşık yem, barınak ve kullanılan ihtiyaç malzemeleri ile duyarlı kedilere taşınır.

Kedi herpesvirus enfeksiyonu (Feline viral rhinotracheitis) Virus organizmaya burun boşluğu yoluyla girer ve özellikle üst solunum yoluna yerleşir .Kedi herpesvirus enfeksiyonu hem direkt temas ve damlacık enfeksiyonu şeklinde hem de indirek olarak bulaşır.

Kedilerin enfeksiyöz peritonitisi (Feline infectious peritonitis). Hastalık etkeni enfekte kedilerle yakın temasla veya aerosol yolla taşınabilir.

Kedi calicivirus enfeksiyonu üst solunum sisteminin önemli ve bulaşıcı bir hastalığıdır. Kedi calicivirusu direkt temas veya indirekt yollarla bulaşır. Doğru cevap D' dir.

Köpekler, ayrıca koyun, keçi ve atlar da kuduza orta derecede duyarlı hayvanlar olarak sıralanabilir.