VİROLOJİ - Deneme Sınavı - 2

Virüslerde yapısal proteinlerin temel görevi Kapsidi oluşturmaktır.

Zarf üzerinde bulunan glikoproteinler elektron mikroskopta ışınsal çıkıntılar şeklinde görülür. Bu çıkıntılara peplomer adı verilir.

Tablo 1.3. Hayvan viruslarına ait bazı yapısal ve genomik özellikler (RNA virusları)

Virusların enfektivitesi antibiyotikler ve sulfonamidlerden etkilenmez.

α ve β interferonlar, ısı ve proteolitik enzimlere (pepsi, tripsin vb) duyarlıdır, geniş antiviral etkinliğe sahiptir, aktif bağışıklıkla ilgili değildir, sebep ortadan kalkınca interferon salgılanması durur ve canlı türüne spesifite gösterir, virus türüne spesifik değildir.

Spontan mutasyonlar hiçbir dış etki olmaksızın nükleik asit baz diziliminde kendiliğinden oluşan değişikliklerdir. İndükte mutasyonlar ise herhangi bir kimyasal veya fiziksel (örn. radyasyon) faktörün etkisiyle ortaya çıkar. Sadece bir veya birkaç bazı etkileyen sınırlı değişiklikler nokta mutasyonu olarak adlandırılırken, çok daha fazla sayıda bazın etkilendiği mutasyonlar kalıp değiştirme mutasyonu olarak tanımlanır.

Asiklovir ve türevleri, insanlarda Herpes simpleks virus-1 ve -2, ayrıcıa varisella zoster virus üzerine etkili antiviral ajanlardır.

Bir virüsün enfeksiyözite gücünün rakamsal olarak ifadesi o virüsün titresidir. Bu gücün belirlenmesi işlemine de virüs titrasyonu adı verilir. Virüsün titresi süspansiyonunda bulunan enfektif partikül sayısıyla ilgili bilgi verir. Titrasyon amacıyla sulandırmalar hazırlanır ve her sulandırma basamağında belli sayıda konakçı (hücre kültürü, EYT, denek hayvanı) sisteme ekilir. Test sonucunda konakçı sistemlerin en az yarısının enfekte olmuş olması beklenir. Titrasyon işleminde genellikle hücre kültürleri kullanılmaktadır ve elde edilen titre birimi Doku Kültürü İnfektif Doz (DKID50) olarak ifade edilir.

Mikrobiyolojik özelliklerine göre deney hayvanları 3’e ayrılmaktadır. Bunlar: · Konvansiyonel Hayvanlar · SPF (Spesifik Patojen Free) Hayvanlar · Germ Free Hayvanlar

Parvovirus, Rhadinovirus, Polyomavirus ve Orthopoxvirus DNA genomuna; İnfluenzavirus ise RNA genomuna sahip bir hayvan virusudur.

Kültür kabına tutunmadan hücre vasatı içinde süspanse hade çoğalan kültürlere süspanse hücre kültürü adı verilir.

Primer kültürlerin pasajlanmas›yla elde edilen ve genetik özellikleri bakımından köken aldığı dokuya en az %85 oranında benzerlik gösteren kültürlere diploid hücre kültürü denir.

Direk olarak dokulardan ayrıştırılarak elde edilen hücrelerin in vitro şartlarda üretilmesi ile elde edilen kültürlere primer hücre kültürü denir.

Bir hastalık etkenine karşı antikor taşıdığı bilinen serum Pozitif Serum'dur.

Subkültür hazırlama prosedüründe açıklanan basamaklar takip edilerek hücreler pelet halinde elde edilir. · Bir miktar vasat ile sulandırılarak sayım yapılır ve en az 1×106 hücre/ml olacak şekilde sulandırılır. · Son sulandırmaya %10 dana serumu ve %10 DMSO eklenir. · Saklama tüplerine 1-2 ml hacimde paylaştırılıp derin dondurucuya kaldırılır.

Bir virusun belirli bir hücre tipine, dokuya, organa veya organ sistemine olan ilgisini ifade etmek amacıyla kullanılan terim Tropismus'tur.

Bir virusun enfekte edebileceği konakçı canlı türlerinin tamamını ifade etmek için kullanılan terim konakçı spektrumudur.

Yapısal özellikleri viruslara benzeyen veya hastalık oluşturma yöntemleri viral enfeksiyonları andıran, ancak virus tanımını tam olarak karşılamayan enfeksiyöz
ajanlara subviral ajan denir.

Bir hücredeki virus çoğalma süreci 5 basamaktan oluşur.

I. Tutunma

II. Penetrasyon

III. Eklips

IV. Olgun virus partikülü oluşumu

V. Dışarı dökülme

Bir virus türünün farklı serolojik özelliklere sahip olan tipleri serotip olarak tanımlanır.