VETERİNER MİKROBİYOLOJİ VE EPİDEMİYOLOJİ - Deneme Sınavı - 20

S. pyogenes: İnsan, rodent Kızıl, puerperal ateş, abseler, erisipelas, romatik ateş, gromerulonefritis Sığır Mastitis (ender)
S. agalactiae:  Sığır Mastitis (kronik)
S .equi: At Gurm
S. equisimilis: Domuz, at İrinli vakalar
S. zooepidemicus: At Sekonder pnöymoni
S. dysgalactiae: Sığır Mastitis (akut)
S. canis: Karnivor Lenfadenitis, irinli vakalar
S. suis: Domuz Neonatal infeksiyonlar, septisemi, pnöymoni. İnsan Septisemi, artiritis, meningitis
S. uberis: Sığır Mastitis
S. pneumoniae: Sığır, Laboratuvar hayvanları Mastitis, buzağı septsisemisi, meningitis

Su sakağısının serolojik teşhisinde, ticari olarak da kitleri sağlanabilen ELISA tekniği oldukça yarar sağlamaktadır. Bu teknikte, infeksiyon sonrası oluşan anti-SeM antikorları saptanmakta ve titre durumuna göre hastalığın seyri de belirlenebilmektedir.

Streptococcus dysgalactiae alfa hemolitik, Streptococcus equi beta hemolitik, Enterococcus faecalis ise gama hemolitik özellik gösteren bakterilerdir.

R. equi’nin NANAT besiyeri gibi bir selektif besiyeri üzerinde oluşturduğu koloni sayısı tanısal öneme sahiptir; sayının dışkının gramında 10⁶ kob (koloni oluşturan birim)‘den fazla olması anlamlıdır. Doğru cevap C'dir.

Kültürde üreyen B. anthracis’i diğer antrakoid basillerden ayırt etmek için çeşitli testler yapılır. Hareket incelemesinde B. anthracis hareketsiz, antrakoidler hareketlidir. Gamma faj testinde B. anthracis gama fajına duyarlı, diğer basiller dirençlidir. İnci dizisi reaksiyonunda, B. anthracis penisiline duyarlı olduğu için, penisilin içeren besiyerinde üretildiğinde çomak şeklini kaybederek tesbih benzeri bir görünüm alır, bu durum antrakoidlerde görülmez. B. anthracis’i kontamine, kokuşmuş materyallerden veya topraktan izole etmek için örneğe ön ısı işlemi uygulandıktan sonra selektif besiyerine ekim yapılır. Fareler antraksa çok duyarlı olduğu için şüpheli materyalden teşhis veya saflaştırma amacıyla deney hayvanı olarak kullanılabilir. Ancak, hayvan haklarındeki düzenlemeler nedeniyle günümüzde bu yol mecbur olmadıkça kullanılmamaktadır. Doğru cevap E’dir.

R. equi direk olarak lezyonlardan veya trakeal eksudattan yapılan boyamalarda mikroskop altında Gram pozitif pleomorfik bir görünüme sahiptir. Bu mikroskobik görünümü önemli bir tanı değerine sahiptir. Doğru cevap B’dir.

Kültürde üreyen B. anthracis’i diğer antrakoid basillerden ayırt etmek için çeşitli testler yapılır. Hareket incelemesinde B. anthracis hareketsiz, antrakoidler hareketlidir. Gamma faj testinde B. anthracis gama fajına duyarlı, diğer basiller dirençlidir. İnci dizisi reaksiyonunda, B. anthracis penisiline duyarlı olduğu için, penisilin içeren besiyerinde üretildiğinde çomak şeklini kaybederek tesbih benzeri bir görünüm alır, bu durum antrakoidlerde görülmez. B. anthracis’i kontamine, kokuşmuş materyallerden veya topraktan izole etmek için örneğe ön ısı işlemi uygulandıktan sonra selektif besiyerine ekim yapılır. Fareler antraksa çok duyarlı olduğu için şüpheli materyalden teşhis veya saflaştırma amacıyla deney hayvanı olarak kullanılabilir.

CAMP testi Listeria türlerinin ayrımında oldukça faydalı ve kolay değerlendirilebilen bir testtir. Bu testte bakteriler ekildikten sonra 37°C’de 24-48 saat inkübe edilir. Pozitif reaksiyon, test suşları ve kontrol suşlarının kesişme bölgelerinde artmış beta hemolitik alanların gözlenmesidir. L. monocytogenes S. aureus’la pozitif, R. equi ile negatif sonuç verirken, L. ivanovii tam ters reaksiyon verir.

Diğer Listeria türleri non-hemolitiktir veya R. equi ve S. aureus ile hemoliz oluşturmazlar. Tüm bunlara
ek olarak L. monocytogenes’in çoğu izolatı patojenik olmasına karşın, izolatların yine de deney hayvanlarında virulensleri incelenmelidir. Bu amaçla bakterinin buyyon kültüründen 50 μl inokulumun tavşanın gözüne damlatılması yeterlidir.
Bu işlemden sonra keratokonjuktivitis gelişimi izlenir. L. monocytogenes izolatlarının virülensini belirlemeye yarayan bu deneysel işleme “Anton Testi” denir.

L. monocytogenes gerek makrofaj ve gerekse diğer hücrelerin içinde yaşayabildiği için hücreiçi patojen olarak da kabul edilir.

Elliye yakın tür içeren Bacillus genusu içinde en önemli tür olan Bacillus anthracis Gram pozitif, sporlu, hareketsiz, kapsüllü, 1-2 x 3-8 μm boyutlarında ve çomak şeklinde bir bakteridir. B. anthracis sığır ve koyunlar başta olmak üzere çeşitli hayvanlarda “antraks” (şarbon) hastalığına neden olur.

Şarbon hastalığına neden olan mikroorganizma Bacillus anthracis'tir. Doğru cevap A'dır.

Brusella cinsindeki türler hareketsiz, Gram negatif, küçük kokobasiller tarzında
olup, spor içermezler. Boyutları 0,6×1.5 µm kadardır. Flagellaya sahip değildir;
hareketsizdirler. Pilusları yoktur ve kapsül oluşturmazlar. Aerobiktirler, fakat Brucella abortus (B.abortus) ve B.ovis üremek için % 10 CO2’e gereksinim gösterir.

Son taksonomide Moraksella genusu Moraksella ve Branhamella
olmak üzere 2 alt genusa ayrılmıştır. Moraksella alt genusunda en sık görülen tür
Moraxella bovis (M.bovis) zenginleştirilmiş besiyerlerinde ürer ve Kanlı Agar’da
hemolitik koloniler oluşturur. Transformasyonla genetik madde aktarımı ve otoaglutinasyon özellikleri vardır. M.bovis, klortetrasiklin ve streptomisine dirençli,
penisiline çok duyarlıdır. Asinetobakterler çevrede yaygın olarak bulunurlar ve
insan ve hayvanlarda çok çeşitli sporadik infeksiyonlara neden olurlar. En sık rastlanan tür A.calcoaceticus’tur. Nutrient Agar’da, 32-35 °C’de kolayca ürer. Kapsüllü
suşlar mukoid, diğerleri S tipli, bazı suşlar hemolizli koloniler oluştururlar.

BURKHOLDERİA
Genel Özellikleri
Burkholderialar çomak şekilli, hareketli, zorunlu aerobik, 0,5-1,0×1,0-5,0 µm
boyutlarında bakterilerdir. Tüm dünyada her sıcaklıktaki toprak ve yüzey sularında bulunurlar. Bu cins içinde veteriner hekimlikte önemli 2 tür bulunur. İlki
saprofitik olan, tropikal bölgelerde Melioidiozis hastalığına neden olan ve epidemiyolojisi tam açıklanmamış olan Burkholdria pseudomallei (B.pseudomallei) ve
ikincisi atlar ve diğer tek tırnaklılarda ve bazen de insanlarda Ruam hastalığını
oluşturan B. mallei’dir.

İnfertilite: Gebeliğin
oluşmaması durumu için
kullanılan bir terimdir.

Brusellaların neden olduğu hastalıklara genel olarak brusellosis denir. Brusellosis
etkenin sığır, koyun, keçi, koç ve domuz ve bazı deniz canlılarında özellikle testis,
meme, uterus olmak üzere genital organlara yerleşmesiyle yavru atmaya ve infertiliteye (kısırlık) neden olan kronik, bulaşıcı ve nekrotik yangısal infeksiyonlarla
ortaya çıkar

Doğru cevap C şıkkıdır.

Brusellalar indol, jelatin, MR, sitrat ve VP reaksiyonları yönünden negatif, nitrat ve katalaz pozitiftir.

C.fetus subsp. venerealis'de etkenin oluşturduğu infertilite oranı kontrolsüz sürülerde ve suni tohumlama merkezlerinde % 10’a kadar ulaşabilir.