UZAKTAN ALGILAMA

Isı ise farklı sıcaklıklara sahip cisimler arasındaki ısıl enerji akışıdır. Örn. ocaktan yayılan ılık hava nedeniyle hissedilen ısı akışı. Isı birimi kaloridir. 1 Kalori 1 gr suyun sıcaklığını 1 °C arttırmak için gerekli olan ısı miktarıdır.

Potansiyel enerji, cisimlerin bir alanda bulundukları fiziksel durumlardan ötürü depoladığı kabul edilen enerji (örn. barajlarda biriken su), kinetik enerji ise cisimlerin hareketlerine bağlı olarak sahip oldukları enerji (örn. rüzgar) türüdür. Buna bağlı olarak bir cismin moleküllerinin rastlantısal hareketlerine bağlı olarak kazandığı enerji, cismin kinetik ısısı olarak adlandırılır.

Genel olarak ısı enerjisi bir ortamdan diğerine;

-İletim (Kondüksiyon): moleküler temas,

-Taşınım (Konveksiyon): ısıtılan malzemenin fiziksel yer değiştirimi,

-Işıma (Radyasyon): elektromanyetik dalga ile üç farklı şekilde transfer edilir.

Genel olarak yayımı etkileyen temel faktörler,

-Cisimlerin renk tonu; koyu cisimler daha iyi yutucu ve daha iyi yayıcıdır.

-Yüzey pürüzlülüğü; dalga boyuna göre daha pürüzlü (kaba) olan yüzeyler daha büyük yüzey alanına ve daha büyük yutulma ve tekrar yayma potansiyeline sahiptirler.

-Nem içeriği; nem içeriği fazla olan cisimlerin daha fazla yayıcı olma kapasitesi vardır.

-Görüş alanı ve bakış açısıdır.

Algılanan ısıl enerji üç bileşene ayrılabilir:

-Doğrudan cisimden yayılan enerji (cismin yüzey sıcaklığı T ve yayım parametresi ɛ’nun fonksiyonu),

-Atmosferden yayılıp cisimden yansıyan enerji (yüzey yansıtım parametresi ρ’nun fonksiyonu),

-Cisimle hiçbir teması olmadan atmosferden yayılan enerji

Isıl iletkenlik, ısının bir cisim içindeki geçirim oranıdır. Kaya ve toprak gibi cisimlerin ısıl iletkenliği düşük iken metalinki çok yüksektir. Bu nedenle bu malzemeler ısı yalıtımında kullanılabilirler.

Isıl eylemsizlik, bir malzemenin sıcaklık değişimlerine karşı ısıl tepkisidir. Isıl eylemsizliği büyük olan cismin günlük sıcaklık değişimi daha azdır. Diğer deyişle bütün gün boyunca daha üniform bir yüzey sıcaklığına sahiptir.

Isıl kapasite, bir malzemenin ısıyı depolama yeteneğidir. Suyun ısıl kapasitesi diğer bütün cisimlerden daha fazladır. Isıl kapasitesi yüksek olan cisimler mevcut sıcaklıklarını daha uzun süre muhafaza ederler.

En yaygın kullanılan quantum dedektörleri ve kullanıldıkları spektral bölge sırasıyla, Civa katkılı Germanyum Ge:Hg 3-14µm, İndiyum Antimon 3-5 µm, Civa Kadmiyum Tellürit 8-14 µm’dir.

Temel olarak; bir ısıl algılayıcı sistem (i) optik-mekanik tarama sistemi, (ii) ısıl kızıl ötesi enerjiye duyarlı detektör ve (iii) görüntü kayıt ve iletim sistemlerinden oluşur.

1800 yılında astronom Sir Frederick William Herschel’in elektromanyetik spektrumun kızıl ötesi bölgesini keşfetmesiyle ısının yeni bir iletim yolu bulunmuştur.

Fizyon, atom çekirdeğinin bölünmeye maruz kalmasını, füzyon ise çekirdeğin birleşimini tanımlar.

Bir cismin moleküllerinin rastlantısal hareketlerine bağlı olarak kazandığı enerji, cismin kinetik ısısı olarak adlandırılır.

Genel olarak ısı enerjisi bir ortamdan di¤erine;

1. iletim (Kondüksiyon): moleküler temas,

2. Taşınım (Konveksiyon): ısıtılan malzemenin fiziksel yer değişltirimi,

3. Işıma (Radyasyon): elektromanyetik dalga

Sıcaklık bir cisimdeki tüm atomların veya moleküllerin ortalama kinetik enerjisi olarak tanımlanır.

Verilen maddelerden yayımı en yüksek olan temiz su'dur.

Isıl eylemsizlik, bir malzemenin sıcaklık değişimlerine karşı ısıl tepkisidir.

Isıl görüntülerin yapay uydu sistemleriyle uzaktan algılanması, 1960 yılında meteorolojik amaçlı bir sistem olan TIROS sistemi ile başlamıştır.

Çıplak metal yüzeyler düşük ısıları nedeniyle hem gece hem de gündüz koyu renk tonunda gözükürler. Parlak yüzeye sahip bu cisimler havadan keşifte göz önüne alınan diğer maddelere göre daha düşük yayıma sahiptirler.

Isıl difüzyon, bir cismin yutma ve ışıma fazları arasında ısıyı içerisinde iletme yeteneğidir.