UZAKTAN ALGILAMA - Deneme Sınavı - 11

Astronomik birim, Dünya’nın Güneş etrafındaki eliptik yörüngesinin büyük ekseninin yarısı olan 1.496 x 1011 metredir.

Görüntünün piksel piksel topoğrafik distorsiyonları düzeltilerek, harita gibi ortografik izdüşüm özelliğine sahip bir duruma getirilmesi işlemine ortorektifikasyon denir.

Görsel/Optik yorumlama dijital görüntü işleme adımıdır ancak bilgisayar ortamında yapılmaz.

Tüm şıklarda dijital görüntü işlemenin avantajları sıralanmıştır. Ancak en önemlisi C şıkkında belirtildiği gibi dijital görüntü işleme olmadan elde edilemeyecek bir bilginin elde edilebiliyor olmasıdır.

Sınıflandırma sonucu birçok istatistiksel analiz gerektiren işlemlerden sonra elde edilebilir.

B şıkkında belirtilen özellikler görüntü işlemedeki temel özelliklerden değildir. Diğer özellikler uygulama türüne göre değişiklik gösterirken en temel özellikler D şıkkında belirtilmiştir.

Diğer şıklar her nekadar bir özelliğin tanımı olsa da doku özelliğinin tanımı değildir.

A şıkkında en temel açıklamaya sahiptir. Sistematik bozulmalar birçok alanda olabilir. B şıkkında buna bir örnek verilmektedir. Diğer şıklar ise ön işlemede ile alakalı değildir.

Diğer şıklar radyometrik düzeltme ile doğrudan ilişkili değildir.

Radyolojik dönüşüm bir dönüşüm yöntemi değildir.

D şıkkında belirtilen gauss yayma işlemi dışındakiler kontrast artırımında kullanılmaz. C şıkkında belirtilen ifade bu yöntemin temel amacını vurgulamaktadır.

Diğer şıklarda belirtilen uygulamalar tümüyle yanlıştır.

Renk ve ton cisimlerin spektral niteliklerindendir.

Bilginin mekânsal özellikleri genellikle objelerin şekil, büyüklük, oryantasyon, örüntü ve doku nitelikleriyle açıklanır. Yollar, caddeler, yerleşim yerleri, kıyı şeritleri, sulama sistemleri, nehirler, kırıklı örüntüler, sık veya seyrek dokular mekânsal özelliklerdeki farklılıklara göre rahatça ayırt edilebilir.

Doku, görüntüdeki ton değişiminin frekansıdır. Bu özellik, fark edilemeyecek kadar küçük olabilen bireysel objelerin bir araya gelmesiyle oluşur. Dokusuna göre objeler “ince” veya “kaba” olabilirler.

Spektrumun görünür ve kızıl ötesi bölgelerinde kullanılan pasif algılama sistemlerinde belirgin radyometrik düzeltme aşamaları; algılayıcı kalibrasyonu, atmosferik düzeltme, topoğrafik düzeltme ve Güneş’in açısal yüksekliği ve yeryüzüne olan uzaklığına bağlı düzeltme olarak dört adımda incelenebilir

En kolay ve en yaygın kullanılan atmosferik düzeltme yöntemi “koyu piksel çıkartımı” yöntemidir. Bu yöntemde herhangi bir spektral bant için bir minimum parlaklık değeri (DN) belirlenir ve bu değere göre görüntü histogramı ötelenir. Yani belirlenen değer görüntüdeki bütün piksellerin yansıtım değerlerinden çıkartılır.

Histogram Eşitleme yöntemi, çıktı görüntü histogramının uniform bir dağılımda olmasını yani her bir parlaklık seviyesi için yaklaşık aynı sayıda piksel bulunmasını amaçlar.

Normal (Gauss) yayma yönteminin histogram eşitleme yönteminde uygulanan işlemlerden tek farkı hedef histogramının uniform olması yerine Gauss dağılım eğrisine benzer şekilde oluşturulmasıdır.