ULUSLARARASI SOSYAL POLİTİKA

Uluslararası Çalışma Bürosunun Görevleri; Uluslararası Çalışma Konferansı gündemindeki çeşitli konulara ilişkin belgeleri hazırlamak, Uluslararası Çalışma Konferansı kararları temelinde ulusal mevzuatların hazırlanmasında hükümetlere yardım etmek, Anayasa kurallarına uygun olarak uygulamada sözleşmelere uyulması konusunda ödevlerini yerine getirmek, Uluslararası bir yarar taşıyan sanayi ve çalışma ile ilgili sorunları ele alan yayınlar hazırlamak. Sorunun Doğru Cevabı D şıkkıdır.

Yönetim konseyinin görevleri; Uluslararası Çalışma Konferansının gündemini saptamak, Komisyon üyelerinin atamasını yapmak, Teknik işbirliği politikasını belirlemek, Teknik işbirliği politikasını belirlemek, Bütçeyi kabulünden önce incelemek. Sorunun Doğru Cevabı B şıkkıdır.

Uygulamaya aktarılmayan tavsiyelerin iptaline ilişkin kararlar, 144 sayılı ILO sözleşmesine göre üçlü danışmaların gerçekleştireceği konulardan biri değildir.

UÇÖ'nün üç anayasal organı vardır: Uluslararası Çalışma Konferansı, Yönetim Konseyi ve Uluslararası Çalışma Bürosu

UÇÖ’nün anayasal organları: UÇÖ’nün,her birinin yapısı ve görevleri Anayasa’da belirtilen üçanayasalorganı vardır:
• Uluslararası Çalışma Konferansı,
• Yönetim Konseyi,
• Uluslararası Çalışma Bürosu.
Bu üçorgandan ilkikisi, “üçlü yapı”ilkesine göre oluşturulmuşturve“ulusal” temellidir.Üçüncü anayasal organ ise, ne üçlü yapıdadır, ne de ulusal temellidir. Örgüt’e,“uluslararası” niteliğini bu üçüncü organ kazandırır.

Uluslararası Çalışma Konferansı, UÇÖ, “ulus devlet” modeline göre oluşturulan bir kuruluştur. Örgüt’ün bu özelliği, öncelikle tüm üye devletlere eşit temsil olanağının tanındığı, en yüksek ve yetkili organının oluşumunda görülür.
UÇK, UÇÖ’nün en yüksek organıdır. Çalışma yaşamına ilişkin konular ile top- lumsal sorunların tartışıldığı, uluslararası sosyal politikanın genel çizgileri konu- sunda görüşlerin dile getirildiği uluslararası bir forumdur. Uluslararası çalışma hukukunun temel kaynaklarını oluşturan sözleşme ve tavsiyeleri görüşür, kabul eder ve kendi içinden oluşturduğu denetim organları aracılığıyla uygulanmalarını izler. Örgüt bütçesini kabul eder. Yönetim Konseyi’ni seçer. Anayasa değişikliklerini görüşür ve kabul eder. Devletlerin Örgüt üyeliğine kabul ya da ret edilmesine karar verir. UÇK, yılda en az bir kez ve Haziran ayının ilk haftalarında toplanır. Konferans toplantıları, 1919’dan 2018’e değin, yalnızca yedi kez Cenevre dışında toplandı. Üye devletlerin üç kanattan gelen ulusal temsilcilerinden/delegelerinden oluşan Konferans’ta, her üye devletin dört temsilcisi vardır. Nüfuslarına ya da gelişmişlik düzeylerine bakılmaksızın, her üye devlete eşit temsil olanağı tanınmıştır. Buna göre E seçeneğinde verilen bilgi yanlıştır.

Yönetim Konseyi, UÇÖ’nün ikinci anayasal organı olan Yönetim Konseyi, icra organıdır, yürütme kuruludur.
YK, Örgüt’ün tüm etkinliklerini eşgüdümler, çeşitli toplantıların gündemini belirler, özellikle UÇK gündemini saptar. Çeşitli komisyon üyelerinin atamasını yapar. Kuralların yerine getirilmesinin denetlenmesinde önemli bir rol oynar. Teknik işbirliği politikasını belirler, çeşitli programların yürütülmesini izler. Bütçeyi kabulünden önce inceler. Yalnızca kendisine karşı sorumlu olan UÇB Genel Müdürü’nü seçer. UÇB’nin çalışmalarını yönetir ve ana çizgileriyle çalışma programını belirler. YK, sendikal örgütlerin ve üye devletlerin yakınmalarını (şikâyetlerini) ilgili hükümete iletir ve sorunu incelemek üzere, gerektiğinde soruşturma komisyonu oluşturur.
Yönetim Konseyi’nde de, üçlü yapı konusunda UÇK’deki eşitlik anlayışı benimsenmiştir. Üç kanadın temsilcilerinin sayısı değişse de, Örgüt’ün kuruluşun- dan beri, hükümet kanadı temsilcilerinin sayısı ile çalışan ve işveren kanadı tem- silcilerinin toplam sayısının eşitliği ilkesi korunmuştur.
YK’nin yapısının en önemli ve haklı eleştirilere konu olan özelliği, hükümet kanadının üyelerinin bir bölümünün “seçimsiz” olmasıdır. Örgüt’ün kuruluşundan beri, gelişmiş ülkelere seçimsiz üyelik ayrıcalığı tanınmıştır. Bu, I. Dünya Savaşı’nı kazanan ülkelerin savaşın meyvelerinden yararlanma isteğinin sonucudur ve YK’nin yapısında “oligarşik bir öğe” oluşturur (Bonvin, 1998: 115-116). Bununla, UÇK’nin oluşumunda gelişmişlik düzeylerine bakmaksızın, üye devletlere tanınan eşit temsil olanağı dengelenmek istenmiştir.
Konsey üyelerini, üç yılda bir UÇK seçer. Eğer herhangi bir nedenle bu sürenin sonunda YK seçimleri yapılamazsa, görevini seçimler yapılıncaya değin sürdürür.

Bu bilgilere göre, D seçeneğinde verilen ifade yanlıştır.

UÇB’nin görevleri Anayasa’ya göre şunlardır:

• UÇK gündemindeki çeşitli konulara ilişkin belgeleri hazırlama,

• İstekleri üzerine ve olanakları ölçüsünde, UÇK kararları temelinde, ulusal mevzuatın hazırlanmasında, tefiş sistemlerinin ve yönetsel uygulamanın iyileştirilmesinde hükümetlere yardım etme,

• Anayasa kurallarına uygun olarak; uygulamada sözleşmelere gerçekten uyulması konusunda kendisine düşen ödevleri yerine getirme,• Uluslararası bir yarar taşıyan sanayi ve çalışma ile ilgili sorunları ele alan yayınlar hazırlama ve YK’nin belirlediği dillerde yayımlama.

Buna göre C seçeneğinde verilen ifade bu görevlerden biri değildir.

Konferans komisyonları şunlardır:
• Öneri Komisyonu: 28+14+14 formülüne göre oluşturulan üçlü yapıda bir komisyondur. UÇK çalışmalarının programını düzenler, toplantı tarihini belirler ve gündemini saptar.
• Yetkileri Denetleme Komisyonu: 1+1+1 formülüne göre kurulur. UÇK’ye katılan delegelerin ve teknik danışmanların yetkilerini ve bu konudaki itirazları inceler.
• Konferans Redaksiyon Komitesi: Kabul edilen sözleşme ve tavsiyelerin redaksiyonunu yapar. UÇK delegesi ya da teknik danışman olmayan kişilerden seçilir. Üçlü yapıda değildir ve en az üç kişiden oluşur.
• Maliye Komisyonu: Her devletten bir hükümet temsilcisi yer alır. Üçlü yapıda değildir. Örgüt bütçesinin onanmasına ilişkin kuralları ve benzeri mali konuları inceler.
• Konferans Komisyonu: Onaya ve raporlara dayalı genel denetim sisteminin üçlü yapıdaki en önemli organlarından biridir.

Bu bilgilere göre, C seçeneğinde verilen Komisyon yanlıştır.

UÇÖ’nün örgütsel yapısı içinde, birçok uluslararası uzman kuruluşun yetkisine giren bazı sorunlar konusunda örgütlerarası komite ya da komisyonlar da oluşturulmuştur. Bunlar, “ortak komiteler” olarak anılır ve bazıları şunlardır:
• ILO/UNESCO Ortak Komitesi: 1966 tarihli Öğretmenlerin Statüsü Tavsiyesi ile 1997 tarihli Yüksek Öğretim Personelinin Durumu Tavsiyesinin uygulanmasını denetler. 12 uzman üyeden oluşur. Üyelerin 6’sını UÇÖ Yönetim Konseyi, 6’sını da UNESCO Yönetim Kurulu seçer (Gülmez, 2004: 130-141).
• ILO/OMS (Dünya Sağlık Örgütü) Ortak Uzmanlar Komitesi: İşçilerin sağlığının korunması alanında oluşturuldu.
• Kamu Görevi Ortak Komitesi (1968): Hükümet ve ulusal memur örgütleri temsilcilerinden oluşur.

Buna göre doğru yanıt E seçeneğinde verilmiştir.

Belirli teknik konularda Yönetim Konseyi’ne kılavuzluk yapmak için teknik toplantılar düzenlenir. Örneğin ayrımcılık, iş güvenliği ve işçi sağlığı, çalışma ilişkileri, mesleki eğitim, çalışma istatistikleri ve işçi eğitimi gibi konularda teknik toplantılar yapıldı. Sosyal güvenlik konusunda düzenli aralıklarla toplantılar gerçekleştirilmektedir. Ayrıca, bir sorunun sözleşme ile düzenlenmesi amacıyla UÇK gündemine yazılmasından önce de teknik toplantılar düzenlenmektedir. Bu bilgilere göre, doğru yanıt B seçeneğinde verilmiştir.

Uluslararası Sosyal İncelemeler Enstitüsü (USİE), kurulduğu 1 Mart 1960 tarihinden beri çalışmalarını Cenevre’de sürdürmektedir. Çalışma ve sosyal politikalar alanında araştırma ve yüksek öğretim konularında uzmanlaşmış bir kuruluştur. Buna göre doğru yanıt A seçeneğidir.

UÇÖ, 1919’dan beri, uluslararası sosyal politikanın kaynaklarını oluşturan belgeler (sözleşmeler, tavsiyeler, bildiriler ve kararlar) kabul eder. Kural üretme, Örgüt’ün geleneksel görev ve etkinliklerinin başında gelir. Buna göre D seçeneğinde verilen belgeler bunlardan biri değildir.

UÇÖ’nün yasama etkinliği çerçevesinde bir sözleşme ve/ya da tavsiye ile uluslararası düzenleme konusu olacak sorunun belirlenmesinde, aynı zamanda birçok ölçüt gözönünde bulundurulur. Sorunun gerçekten “uluslararası” nitelik taşıması, yapılacak düzenlemenin hukuksal niteliği ve içeriği konularında görüş birliğinin bulunması, sorunun uluslararası düzenleme yapılmasını gerektirecek düzeyde güncellik ve ivedilik taşıması, sorunla ve korunması tasarlanan kesimlerle ilgili bir hukuksal boşluk ya da yetersizlik bulunması. Bu bilgilere göre, E seçeneğinde verilen ifade sorunun belirlenmesinde bir ölçüt değildir.

Uluslararası Çalışma Örgütü’nün 1919 yılında kurulurken

Üçlülük ilkesinin özünde, sendikal hak ve özgürlükler vardır.

Türkiye, toplam 31 sosyal hakkı güvenceye alan Gözden Geçirilmiş Avrupa Sosyal Şartı’nı (GG ASŞ) 2007 yılında onayladı.

Üçlülük, çalışma dünyasının sorunlarının düzenlenmesiyle doğrudan ilgisi bulunan üretim güçlerinin temsilcileri ile hükümet temsilcilerini bir araya getirmeyi amaçlayan bir ilkedir.

2002 yılında, Üçlülük ve Sosyal Diyalogla İlgili Karar ile yeni bir düzenleme yapıldı.

Üçlü danışma konusunda hukuksal yükümlülük doğurmaya yönelik ilk düzenleme, ancak 1976 yılında yapıldı: 144 sayılı Uluslararası Çalışma Kurallarına İlişkin Üçlü Danışmalar Sözleşmesi.