ULUSLARARASI SOSYAL POLİTİKA

Yanıt B. Uluslararası çalışma mevzuatına ilişkin resmi nitelikli ilk konferans, Kral II. Wilhem’in baskısıyla Almanya’nın yararına olacak şekilde 1890’da Almanya Berlin’de toplanmıştır.

Uluslararası çalışma mevzuatına ilişkin resmi nitelikli ilk konferans, Kral II. Wilhem’in baskısıyla Almanya’nın yararına olacak şekilde 1890’da Berlin’de toplanmıştır. Konferansa Almanya, Avusturya-Macaristan, Belçika, Danimarka, Fransa, İngiltere, İtalya, Lüksemburg, Hollanda, Portekiz, İsveç, Norveç ve İsviçre katılmıştır. Yanıt A.

Yanıt A. Konferansta alınan kararların konular itibariyle dağılımı şu şekildedir. • Madenlerde çalışmanın düzenlenmesi, • Pazar çalışmasının düzenlenmesi, • Çocukların çalışmasının düzenlenmesi, • Genç işçilerin çalışmasının düzenlenmesi, • Kadınların çalışmasının düzenlenmesi, • Konferansın kabul ettiği kararların uygulanmasına ilişkin izleme mekanizması oluşturulması.

Yanıt E: Barış görüşmeleri başlar başlamaz, uluslararası çalışma mevzuatının düzenleyeceği sorunları değerlendirmek ve bu mevzuatın uygulanmasından sorumlu kurumsal yapının oluşturulmasına yönelik olarak onbeş üyeden oluşan “Uluslararası Çalışma Mevzuatı Komisyonu” kurulmuştur.

Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), temel organlarında devlet temsilcilerinin yanı sıra, işçi ve işveren örgütlerinin temsilcilerinin de yer aldığı üçlü yapıda ve Milletler Cemiyeti’ne bağlı bir örgüt olarak kurulmuştur. Yanıt E.

Yanıt E. Uluslararası düzeyde çalışma mevzuatı oluşturma düşüncesi ILO’ya; • Çalışma yaşamıyla ilgili sorunlara yönelik araştırma, bilgi toplama ve yayma; bu sorunların üçlü yapıdaki Uluslararası Çalışma Konferansı ve Yönetim Konseyi’nde tartışılması, • Evrensel ölçekte kabul edilebilir çalışma standartların oluşumu ve bunların izlenmesi, • Diğer sorunlara ilişkin ortak politika oluşumu olarak üç temel görev yüklemiştir

Verilen tüm isimler uluslararası sosyal politikanın ortaya çıkış sürecinde yer alan öncü isimlerdendir. Yanıt E.

Verilenlerin tamamı ILO'nun kurulmasına yol açan etmenlerdendirler. Yanıt E.

Barış Antlaşması’nda işçi sınıfının rahatsızlık duyduğu konuların çözümü ve işçi sınıfının geleceğe daha güvenle bakması istendiği için acil çözüm gerektiren emeğin bir “mal” olarak görülmemesi; örgütlenme hakkı; uygun bir yaşam düzeyi sağlayan ücret hakkı; çalışma süreleri; hafta tatili; çocuk ve gençlerin çalışması; eşit değerde işe eşit ücret; göçmen işçilere eşit davranılması ve iş denetimi konularına yönelik somut ilkeler getirilmiştir. Yanıt E.

Barış görüşmeleri sırasında Uluslararası Çalışma Mevzuatı Komisyonu kurulmuş ve komisyonun çalışmaları Versay Barış Antlaşması’nın “Emek” başlıklı XIII.Bölümünü oluşturmuştur. Bu bölümde, uluslararası sosyal politikanın uygulanmasından sorumlu olacak Uluslararası Çalışma Örgütü’nün yapısı, amaçları, organları ve görevleri tanımlanarak, çözümü ivedilik taşıyan çalışma yaşamına ilişkin sorunlara yönelik ilkeler benimsenmiştir. 1919 yılında Milletler Cemiyeti’ne bağlı bir örgüt olarak Uluslararası Çalışma Örgütü’nün kuruluşu, uluslararası sosyal politikanın kurumsallaşmasına yol açarak yeni bir dönemi başlatmıştır. Yanıt A.

Çalışanları koruyucu yöndeki sosyal politika düzenlemeleri ilk olarak, Sanayi Devrimi’nin beşiği olan İngiltere’de ortaya çıkmıştır.

Uluslararası sosyal politika düşüncesinin öncü isimlerinden biri olan R. Owen, İngiltere’de kendi fabrikasında çalışma yaşı ve çalışma sürelerine ilişkin ilk sosyal politika önlemlerini alan kişidir.

Uluslararası sosyal politika düşüncesinin gelişiminde, gerek gerçekleştirdiği kapsamlı ve sistematik incelemeler gerekse soruna geniş ölçekte yaklaşımı ve girişimleriyle Fransız D. Le Grand, diğer öncü isimlerden farklılık taşıyan özel bir öneme sahiptir.

Çalışma standartlarının farklılığının yarattığı sorunları İsviçre'nin federal yapısından kaynaklı olarak öncelikle kendi içerisinde yaşaması, uluslararası çalışma mevzuatının gelişiminde öncü rol oynamasına neden olmuştur.

Uluslararası sosyal politika düzenlemelerine ilişkin ilk resmi konferans olan Berlin Konferansı sadece dilek niteliği taşıyan kararlarla sonuçlanmıştır

Konferansta alınan kararların konular itibariyle dağılımı şu şekildedir.
• Madenlerde çalışmanın düzenlenmesi,
• Pazar çalışmasının düzenlenmesi,
• Çocukların çalışmasının düzenlenmesi,
• Genç işçilerin çalışmasının düzenlenmesi,
• Kadınların çalışmasının düzenlenmesi,
• Konferansın kabul ettiği kararların uygulanmasına ilişkin izleme mekanizması oluşturulması.

İşçilerin yasal korunmasına yönelik uluslararası dernek kurma yönündeki girişimler, Avrupa içi ve dışından akademisyenler,
yöneticiler ve parlamenterler gibi çeşitli kesimlerin katıldığı 1900 yılında Paris’te düzenlenen Çalışma Mevzuatı Uluslararası Kongresi’nde somut biçimini almıştır.

İsviçre hükümeti ilk uluslararası sosyal politika sözleşmelerinin kabul edildiği 1905 (teknik konferans) ve 1906 yıllarında (diplomatik konferans) Bern Konferansları’nı düzenlemiştir.

İşçilerin savaş yıllarında ülkeleri için verdiği destek ve Bolşevik Devrimi’nin yarattığı ortam, uluslararası çalışma mevzuatı düşüncesinin kabul edilmesine neden olmuştur. Savaş yıllarında işçilerin gerçekleştirdikleri toplantılardan devrimci görüşlerden çok reformist görüşleri içeren taleplerin ortaya çıkması da bu süreci uluslararası mevzuat lehine güçlendiren bir etki yaratmıştır.

Versay Barış Antlaşması’nda işçi sınıfının rahatsız lık duyduğu konuların çözümü ve işçi sınıfının geleceğe daha güvenle bakması
istendiği için acil çözüm gerektiren emeğin bir “mal” olarak görülmemesi; örgütlenme hakkı; uygun bir yaşam düzeyi sağlayan ücret hakkı; çalışma süreleri; hafta tatili; çocuk ve gençlerin çalışması; eşit değerde işe eşit ücret; göçmen işçilere eşit davranılması ve iş denetimi konularına yönelik somut ilkeler getirilmiştir.