ULUSLARARASI POLİTİKA II

Milletler Cemiyeti, I. Dünya Savaşı’nın ardından barışı tesis etmek adına kurulmuş ancak II. Dünya Savaşı’nı engelleyemeyerek başarısız olmuş ve yerini savaştan sonra Birleşmiş Milletler’e bırakmıştır.

Uluslararası sistem söylem veya temenni düzeyinde anarşik olarak tanıtılmaktadır ancak egemenliğin doğası gereği sistem hiyerarşiktir.

Realist paradigma çerçevesinde uluslararası politikanın icra edildiği uluslararası sistemin temel aktörü ulus-devlettir.

Ulus-aşırılaşma/ötesileşme (transnationalization), ulus-üstüleşme (supranationalization) ulus-altılaşma (subnationalization) ve yersiz-yurtsuzlaşma (deterritorialization), küreselleşmeyi oluştururken ulusun ve ulus-devletin sınırlarının ötesinde bir zihniyeti, bir toplum biçimini ve siyasi formasyonu mümkün kılmaktadırlar.

Yönetişim, Yönetimin eş zamanlı olarak birden fazla özne tarafından gerçekleştirilmesidir.

Risk toplumu kavramı Ulrich Beck’e aittir.

Sanayi Devrimi’ne kadar dünya tarihindeki değişimi “aritmetik,” Sanayi Devrimi’nden Dijital Devrim’e kadarki değişimi “geometrik” ve İnternet sonrası değişimi ise “astronomik” olarak adlandırmak mümkündür.

Polonyalı göz doktoru Ludwik Lejzer Zamenhof ’un icadı özgün adı Lingvo Internacia olan ve 1881’de Lingvo Universala olarak değiştirilen yapay dil Esparanto İlk Kitap (Unua Libro) ismiyle 1887’de yayımlanmıştır. 1920’lerin başında MC’nin çalışma dilinin Esperanto olmasıyla ilgili öneri Fransızcanın “dünya dili” statüsünü kaybedeceği endişesiyle sadece Fransız delegece reddedilse de kısa süre sonra MC ve 1985’te de UNESCO, bütün BM üye ülkelerine eğitim müfredatlarına Esperanto’yu eklemelerini tavsiye etmiştir.

Tarihin Sonu ve Son İnsan, Francis Fukuyama’ya aittir.

Irkçılık küreselleşmeye olumlu bir katkıda bulunmamakta; onun karşısında yer almaktadır.

Rusya,  BM Güvenlik Konseyi daimî üyelerinden biridir.

Linda Weiss’a göre, ulusal ağlar büyüdükleri gibi ulus-aşırı ağlar da büyüdüklerinden yekdiğerinin yerini almak yerine karşılıklı birbirini güçlendirmeleri gibi bir paradoks söz konusudur.

Clapham’a göre küresel sistem, ulus-devletlerin sistem düzeyindeki taleplerini icra ederken belirli bir toprak parçasındaki halkın da ihtiyaçlarının karşılanmasında giderek hayati bir aracı rolünü devam ettirmesi üzerine kuruludur.

Yönetişim durup dururken ortaya çıkmamış, 1960’larda başlayan ve tüm dünyayı etkisi altına alan bir dizi sosyo-politik olayla şekillenmiştir.

Sosyal yönetişim, kullanılan kavramlardan biri değildir.

1980’lerin başlarında ABD’de başlayan resesyonun tüm dünyayı etkilemesi ve
1980’lerin sonlarından itibaren yeni kamu işletmeciliği (new public management)
olarak ön plana çıkan anlayış, devlet bürokrasilerini verimsiz kılan sorunları özel
sektör pratikleriyle iyileştirilmesini savunmaktadır.

1929 Ekonomi Buhranı sonrasında ABD’de Keynezyen ekonomi ve II. Dünya Savaşı sonrasında başta kıta Avrupa’sında olmak üzere devletlerin savaşın  yaralarını sarmak üzere sosyal refahı önemseyen bir devlet anlayışı ön plana çıkmıştır.

Francis Fukuyama’nın Tarihin Sonu ve Son İnsan çalışması, Sovyetlerin dağılması sonrasında liberal demokrasiyi küresel ortak bir dil olarak sunan ama kısa süre sonra Yugoslavya’nın dağılmasıyla ve I. Körfez Savaşı ile belirecek etnisite vurgulu mikro-milliyetçi savaşları hesap etmeyen erken müjde olmuştur.

Sanayi Devrimi’nden Dijital Devrim’e kadarki değişimi “geometrik” olarak adlandırılmaktadır.

Sanayi Devrimi’ne kadar dünya tarihindeki değişim “aritmetik” olarak adlandırılmaktadır.