DİPLOMASİ

Uluslararası politikanın önemli alanlarından biri olan diplomasi, devletler arasındaki müzakere ve ilişkilerin temsilciler vasıtasıyla yürütülmesi biçiminde tanımlanabilir.
Ancak diplomasi hem temsilciler aracılığıyla işleyen uluslararası ilişkileri hem de bu ilişkileri inceleyen bir bilim dalını ifade etmektedir.

Diplomasi hem bir devletin dünyada temsil edilmesini sağlama yoludur hem de ulusal çıkarların gerçekleştirilmesi için önemli bir araçtır. Diplomasi sayesinde devletler birbirleriyle iletişim kurar, pazarlık yapar, birbirlerini etkiler ve aralarındaki görüş farklılıkları azaltmaya çalışır. 

İlk diplomatik diller Akadça ve Aramice'dir. Zamanla Yunanca, Latince, Fransızca ve İngilizce birer diplomasi
dili haline gelmiştir.

Savaşları sona erdiren ateşkes antlaşmasıdır. 

Sürekli görev yapan ve geçici olmayan elçiliğe mukim elçilik denir.

Diplomat, bir diplomatik servisin üyesi olarak devleti adına, yetkilendirildiği, sınırlar içinde diplomatik faaliyetleri yürüten profesyonel kişidir. Bahsi geçen diplomatik servis dışişleri bakanlığı ise bu kişilere görev memuru, yabancı bir devlet ya da bir uluslararası örgüt ise diplomatik ajan adı verilir.

Bir devletin başka bir devlette bulunan, devletini temsil yetkisine sahip diplomatik kurumuna verilen isimdir.

Bir ülkede görev yapan tüm diplomasi temsilcilerini ve maiyetlerini ilgilendiren konularda ortak bir şekilde hareket etmelerini sağlamak üzere meydana gelmiş fiili bir topluluktur.

Bir devletin diplomasisini yürütmek konusundaki genel yetkili organlar devlet başkanı, hükümet başkanı ve dışişleri bakanıdır. 

Diplomasinin temel fonksiyonları gözlem ve raporlama, müzakerecilik, temsil, müdahale ve propagandadır. 

Ahde vefa anlamına gelmektedir. Tarafların anlaşma hükümlerine sadık kalmaları gerektiği ilkesidir. 

Dağınık halde bulunan kuralların bir araya getirilerek numaralandırılmasına ve bir metin haline getirilmesine kodifikasyon adı verilir. 

Diplomatik protokol konusunda da önemli ilkelerin belirlendiği Viyana Kongresinin en önemli özelliği fetih hakkını ortadan kaldırmasıdır. Buna göre fetih artık bir toprak kazanma yolu olmaktan çıkmıştır. Bu amaçla, bundan sonra devletler aralarında sorunları çözmekte iki temel ilke benimsemiştir: yasallık ilkesi ve devletler arasında iyi geçinme ilkesi.

Farklardan ilki diplomatik misyonların sayıca artışı; ikincisi büyükelçilerin özerkliklerinin azalması; üçüncüsü kamuoyu baskısının artması; dördüncüsü ise zirve diplomasisinin gün geçtikçe artan önemidir.

Başlıca diplomasi türleri ikili diplomasi, çok taraflı diplomasi, parlamenter diplomasi, zirve diplomasisi, üçüncü taraf diplomasisi ve zorlayıcı diplomasidir.

İkili diplomasi, diplomasinin iki devlet arasında yürütülmesi anlamına gelir. İkili diplomasi bir diplomatik misyon ile mukim bulunduğu diğer devletin temsilcileri arasında yürütülebileceği gibi, iki devlet temsilcisinin üçüncü bir devletin ülkesinde görüşmesi ile de yürütülebilir.

Çok taraflı diplomasiye verilebilecek en eski örnek Eski Yunan kent devletlerinde görülen Olimpiyat mütarekeleridir. On dokuzuncu yüzyılda Aix-la-Chapelle Kongresi, Paris Kongresi, Berlin Kongresi çok taraflı diplomasiye örnek olarak verilebilecek toplantılardır. 20. Yüzyılda Milletler Cemiyeti ve BM dışında dünyanın en zengin devletlerinin, küresel ekonomik sorunları tartışmak için bir araya geldikleri G-8 toplantıları; Dünya Ticaret Örgütü’nün kurulması ile sonuçlanmış Cenova, Punta del Este, Montreal ve Doha gibi kentlerde düzenlenmiş konferanslar  çok taraflı diplomasi örnekleri olarak gösterilebilir.

Devlet ve hükümet başkanları düzeyinde gerçekleşen çok taraflı diplomasiye zirve (doruk) diplomasisi adı verilmektedir

Günümüzde zorlayıcı diplomasi en sık kullanılan diplomasi biçimidir. Bir devlete,
istihbarat faaliyetlerinden ekonomik araçlara, hatta askeri müdahale tehdidinden
çeşitli propaganda ve yönlendirme faaliyetlerine kadar bir dizi yöntem kullanarak
istemediği bir şeyi yaptırmaya zorlamaya zorlayıcı diplomasi adı verilmektedir.

Maslahatgüzar işgüder anlamına gelir. Büyükelçinin bulunmadığı durumlarda ona vekalet eden diplomata denir.