ULUSLARARASI LOJİSTİK - Deneme Sınavı - 12

Yeşil veya çevreye duyarlı lojistik, çevre kirliliğini engellemeye ve kaynak kullanımını azaltmaya odaklanan lojistik faaliyetleri olarak adlandırılabilinir.

Burada tek doğru yaklaşım e şıkkında yer alan "Çevre kirliliğini engellemeye ve kaynak kullanımını azaltmaya" yaklaşımı doğru olmaktadır.

B şıkkı: 15-20

C şıkkı: Akülü istif makinesi

E şıkkı: Yazılım

E şıkkı: Ürünlerin satışının artırılması

D şıkkı: Siparişin müşteriye teslim edilmek üzere taşıma aracına yerleştirilmesi işlemidir.

A şıkkı: Yarı mamul depoları

Çapraz sevkiyat (cross-docking): Tedarikçiden gelen malzemelerin çapraz sevkiyat tesisi olarak adlandırılan depolarda saklanmadan sadece geçici bir süre (24 saatin altında) tutularak müşteriye gönderilmesidir (Şekil 5. 2.c).

Çapraz sevkiyat stratejisini uygulayabilmek için gerekli ön koşullar şu şekilde listelenebilir: Ortaklık gereklilikleri Paydaşlar arasında mükemmel iletişim Operasyonlardaki karmaşıklığın doğru yönetilmesi Çapraz sevkiyatın maliyetlerinin ve kazanımlarının paylaşılması Kaynak kullanımları üzerinde uzlaşma sağlanması Mükemmel kalite gereklilikleri

yok

Sayfa 107'de depo yöetim sisitemi yazılımları bölümü incelenmeli.

Depolarda kullanılan araçlar operatör olarak adlandırılan sürücüler tarafından sürülür. Bu araçlardan en yaygını forklift’tir ve forklift ile üç ya da dört palet yüksekliğindeki raflara erişim mümkündür. Daha düşük maliyetli araç yatırımı ile, kısmi mekanizasyon sağlamak isteyen depolar için elektrikli transpalet (pallet jack) ve akülü istif makinesi (walkie stacker) alternatif olarak karşımıza çıkmaktadır. Sipariş toplayıcı da depoda kullanılan bir diğer araç çeşididir.

depo çeşitleri: 1. Ham madde ve parça depoları (Raw material and component warehouses): Bir üretim tesisinde (fabrika, atölye, vb.), üretilecek ürünün üretiminde kullanılan ham madde ve parçaları içeren depolardır. Bu depolar, genellikle üretim tesisi ile aynı yapı içinde ya da komşu bir yapı olarak yer alır. 2. Yarı mamul depoları (Work-in-process warehouses): Üretim yapılan bir tesiste, henüz son aşamasına gelmemiş, nihai mamule (bitmiş ürüne) dönüşmemiş yarı mamullerin stoklandığı depolardır. Genelde üretim tesisin içinde, hatta üretim bandının ya da üretim hücresinin hemen yanında yer alırlar. 3. Nihai mamul depoları (Finished goods warehouses): Üretim yapılan bir tesiste üretimi tamamlanmış nihai mamullerin (bitmiş ürünlerin) stoklandığı depolardır. Ham madde ve parça depoları gibi bu depolar da genellikle üretim tesisi ile aynı yapı içinde ya da komşu bir yapı olarak yer alır. 4. Dağıtım depoları ve dağıtım merkezleri (Distribution warehouses and distribution centers): Farklı tedarikçilerden gelen çok sayıda ürünü siparişlerin içeriğine göre birleştirerek çok sayıda müşteriye dağıtım gerçekleştiren depolardır. 5. Katma değer servis depoları (Value-added service warehouses): Stoklanan ürünlere çeşitli şekillerde değer katan işlemlerin gerçekleştirildiği depolardır. 6. Yerel depolar (Local warehouses): Özelikle müşterilerin yoğun taleplerinin bulunduğu bölgelere hizmet vermek üzere müşteriye yakın olarak konumlandırılan depolardır. Bu depoların en büyük avantajı, müşteri taleplerini çok hızlı bir biçimde karşılayabilmeleridir. 7. Antrepolar (Customs bonded warehouse): Gümrük Müsteşarlığı’nca verilen izin doğrultusunda, bir gümrük idaresine bağlı olarak işletilen, sahibinin tüzel kişilik veya kurum olma zorunluluğu bulunan, içine sadece ulusallaşmamış ithal eşya ile ihracat amaçlı malların konulabileceği depolardır (LODER, 2010). Özellikle uluslararası ticarette antrepolar büyük önem taşımaktadır.

Depolama konusunda yakın zamandaki temel değişimler şunlardır (Frazelle, 2001) : • Daha çok sayıda işlemin gerçekleşmesi, bu işlemlerin daha az ürün çeşidi içermesi. • Daha çok sayıda ürünün depolanması ve elleçlenmesi. • Ürün ve hizmetlerde müşterilere dönük özelleştirmelerin artması. • Katma değerli hizmetlerin depolarda daha çok sunulması. • Daha büyük hacimlerde ürün iadesinin yönetimi. • Daha çok miktarda uluslararası sipariş. • Bütün bu artışlara rağmen öte yandan, herhangi bir siparişi tamamlamak için daha az zaman ve hata için daha az bir tolerans bulunması.

Depolarda malzeme etiketleme için barkod (barcode) ve karekod (2D barcode) kodlama sistemleri kullanılır (Şekil 5.8). Her malzeme/ürünün, kendine ait özgün bir malzeme kodu/ürün kodu bulunur. Aynı şekilde, her sipariş, kutu, sevkiyat için de özgün bir kod WMS yazılımı tarafından üretilir. Bu kodlar ve diğer ilgili bilgiler, barkod ya da karekod etiketleri üzerine basılarak ya da Radyo Frekanslı Tanıma (Radio Frequency Identification – RFID) etiketleri üzerine radyo dalgaları ile yazılarak elektronik olarak okunabilir duruma gelirler. Bu etiketlerin okunması içinse barkod okuma sistemleri ve RF el terminalleri kullanılır.

Napolitano (2000) çapraz sevkiyata geçiş için uygulanması gereken dört aşamalı stratejik seviyede bir çerçeve önermektedir. Bu aşamalar 1) değerlendirme ve anlaşma 2) planlama ve tasarlama 3) ekonomik doğrulama ve 4) canlıya geçiş olarak sıralanmaktadır. Her çapraz sevkiyat uygulamasında pilot uygulama olarak sadece “kazan-kazan” ile sonuçlanabilecek bir şekilde ürün ve tedarikçilerin seçilmesi gerekmektedir. Sonrasında ise uygulama seçilmiş diğer ürün ve tedarikçileri içine alacak şekilde genişletilmelidir.

depo performans ölçütleri: Finansal performans Çevrim süresi performans ölçütleri Verimlilik performansı Kalite bazlı performans ölçütleri Geleneksel Performans Tablosu

Stok Optimizasyonu (Inverntory Optimization) yazılımları, depolarda her bir ürün için tutulan güvenlik stoğu ve sipariş adedi değerlerinin optimum (en iyi) değerlerinin hesaplanmasını hedef alır.

Lojistik bilgi teknolojilerinin haritası incelenmeli. Sayfa 120.