ULUSLARARASI İŞLETMECİLİK

Sosyal girişimcilik; hemen tüm endüstrilerde, sosyal değer veya değişim yaratmak ve/ veya sosyal ihtiyaçları karşılamak için fırsatların peşinden gidildiği, bu fırsatları kullanmak için belli ölçüde risk alındığı, kaynakların yaratıcı biçimde kullanıldığı, sürdürülebilir, yenilikçi ve sosyal bir süreçtir. Tanımda da vurgulandığı gibi, sosyal girişimciliğin bileşenleri; a. Sosyal değer yaratma, b. Sosyal değer yaratacak fırsatları görme, c. Yenilikçi olma ve d. Kaynak yaratma- sürdürülebilir olma olarak ortaya çıkmaktadır.

Sosyal amaç teşvikleri: Bir kurumun, sosyal bir amaca yönelik ilgi ve farkındalığı arttırmak için fon toplama, bağışta bulunma ya da gönüllü toplama işleri için girişimde bulunmasıdır. Kurum bu kapsamda, fon sağlamakta, ürün ya da hizmet desteği vermekte veya başka çeşitli kurumsal kaynaklar sağlamaktadır. Örneğin, Türkiye’de kız çocuklarının okula gönderilmesi için düzenlenen kampanyalara büyük işletmelerin verdiği destekler bu kapsamda yer almaktadır.

Kurumsal sosyal pazarlama: İşletmelerin sosyal amaç teşviklerine benzer biçimde yaptıkları etkinliklerdir. Bu etkinliklerin farkı; halk sağlığı, halk güvenliği, çevre ya da toplum refahını yükseltmeyi amaçlayan bir davranış değişikliğini amaçlamasıdır. Bu türden sosyal girişimlerde, işletmeler etkin rol almaktadır. Kurumsal sosyal pazarlama kapsamındaki sosyal girişimlerde kamu kurumları ve kâr amacı gütmeyen örgütler başat roller göstermektedir. Kurumların çocuk aşısı konusunda gerçekleştirdiği çalışmalar bu başlıkta incelenebilir.

Toplum gönüllülüğü: Bir kurumun çalışanlarını belirli sosyal amaçlara yönlendirerek ya da kendilerinin belirledikleri etkinliklere katılmalarını destekleyerek toplumsal gönüllülük çalışmalarına katılmasıdır. Bu başlıkta yapılan faaliyetler, diğer işletmelerle, sivil toplum örgütleriyle ve diğer kurumlarla birlikte yapılabileceği gibi, işletme çalışanları gönüllü oldukları herhangi bir toplumsal eyleme de katılabilmektedir. Örneğin, bir işletme, çalışanlarını sahillerin temizlenmesi konusunda etkin olarak çalışmaları için teşvik edebilir, huzurevlerinde gerçekleştirecekleri etkinlikleri destekleyebilir ya da uzman oldukları konularda, okullarda ve diğer eğitim kurumlarında gönüllü olarak ders vermelerine izin verebilir.

Sosyal işletmecilik ekonomik kalkınmayı temel almakta ve azgelişmiş ülkelerde ekonomiyi canlandırma güdüsüyle etkin hale getirilmektedir. Sosyal girişimcilikte ise amaç, sosyal alanlarda girişimlerde bulunma ve bu girişimlerden elde edilen kazancı yeniden ilgili alanlara aktarmaktır.

Sosyal işletmecilik ekonomik kalkınmayı temel almakta ve azgelişmiş ülkelerde ekonomiyi canlandırma güdüsüyle etkin hale getirilmektedir. Sosyal girişimcilikte ise amaç, sosyal alanlarda girişimlerde bulunma ve bu girişimlerden elde edilen kazancı yeniden ilgili alanlara aktarmaktır.

Sosyal kategori farklılığı, yaş ve ırk gibi demografik özelliklere bağlı olarak ortaya çıkan farklılıktır.

Birincil kişisel özellikler; yaş, cinsiyet, engellilik, etnisite vb. özelliklerdir. İş deneyimi örgütle ilgili özelliklerden birisidir.

Cinsel eğilim, dini bağlılık, değer sistemi, evlilik durumu vb. özellikler ikincil (görünür olmayan) özelliklerdendir.

Eşit İstihdam Fırsatı: Kota sistemleri ya da pozitif ayrımcılık yollarıyla, azınlıkların, kadınların, engellilerin vb. gibi çalışma yaşamında istihdamı güç olan grupların diğerleriyle eşit şansa sahip olmasını ifade etmektedir. Bu anlamda örgütsel vizyondan çok, pozitif ayrımcılığa işaret etmektedir.

İşletmelerin sosyal yarara yönelik olarak nakdi bağış ve hibeler yoluyla yaptığı geleneksel sosyal girişim kurumsal gönüllülüktür.

Kurumsal sosyal sorumluluk piramidinde birinci öncelikli unsur ekonomiktir.

Sosyal girişimcilik yaklaşımının ortaya çıkışı 1980- Ashoka Vakfı’nın kuruluşudur.

Değer sistemleri ikincil farklılık sınıflandırması içinde yer almaktadır.

Kota sistemleri yoluyla ayrımcılığın zararlarını azaltmayı hedefeyen uygulama eşit istihdam fırsatıdır.

Yatırımcılar, yatırım miktarını geri alır ve kar payından yararlanır ifadesi sosyal işletmeciliğin ilkelerinden biri değildir.

İşgücü kompozisyonu içinde farklılık gruplarına düşük seviyede yer veren insan kaynakları paradigması monolitikdir.

İşletme itibarının korunmasında, yöneticilere doğru şeyi yapma ile ilgili rehberlik eden sorumluluk etiktir.

Diğerlerinin farklılıklarına yönelik potansiyel farkındalık ve kabul olarak tanımlanan kavram farklılık tutumudur.

Eşit istihdama ulaşmak için, ayrımcılığın güçsüz gruplar yararına yapılandırılması pozitif ayrımcılık uygulaması ile ifade edilir.