Uluslararası Pazarlama ve Tedarik Zincir Yönetimi

Bu aşamadaki işletmeler faaliyetlerini tamamen iç pazarlara dönük olarak sürdürürler ve ulusal sınırlar dışında kalan potansiyel müşterilerine karşı ilgi duymazlar. Bununla birlikte, bu tür işletmelerin ürettikleri mal ve hizmetlerin de zaman zaman dış pazarlarda satıldığını görmek mümkündür. Ancak genel olarak, bu aşamadaki işletmelerin dış pazarlarla doğrudan doğruya bir ilişkileri olmadığı gibi, dış pazarlar hakkında genel bilgileri de yok denecek kadar azdır.

Bazı işletmeler zaman zaman çeşitli nedenlerle oluşan üretim fazlalarını eritmek amacı ile yurt dışı pazarlara yönelirler. Ancak meydana gelen üretim fazlaları geçici nitelikte olduğu için, dış pazarlama faaliyetleri de süreksiz ve geçici niteliktedir. Dolayısıyla işletmelerin dış pazarlar ve bu pazarlarda ortaya çıkan fırsatlara karşı ilgileri azdır.

Bu aşamadaki işletmeler, üretim ve pazarlama kapasitelerini iç pazar yanında dış pazar fırsatlarını da dikkate alarak belirlemişlerdir. Bu işletmelerin dış pazarlardaki faaliyetleri geçici değil süreklidir. Bu işletmeler, ihracatı uzun süreli bir uğraş, iş ya da yatırım alanı olarak görürler. Bununla birlikte, genellikle bu aşamada ağırlık iç pazara verilmiştir ve kurulu kapasitenin önemli bir bölümü burada kullanılır.

Bu gruptaki işletmeler, uluslararası pazarlama faaliyetlerine tüm güçleri ile katılmışlardır ve kendi iç pazarları dâhil olmak üzere tüm dünya pazarlarına iç-dış pazar ayırımı gözetmeksizin aynı ilgi ile yönelirler.

Uluslararası pazarlama kavramı ile uluslararası ticaret kavramı çoğu durumda birbirinden farklı anlamlar ifade ederler. Uluslararası ticaret, malların ve sermayenin ulusal sınırlar dışına akışı ile ilgili olup, odak noktasını, ödemeler dengesi ile kaynak transferinin sınırlar ötesine akışını etkileyen ticari ve mali konular oluşturmaktadır.

İlk olarak pazarlama etkinliklerinin yoğunlaşması bir veya birkaç ülkede pazarlama karmasına ilişkin faaliyetlerin gerçekleştirilmesi ölçüsüdür. Pazarlama etkinliklerinin koordinasyonu, pazarlama karmasına ilişkin pazarlama faaliyetlerinin dünya genelinde birbirine bağımlı bir şekilde planlama ve yürütülme derecesini ifade eder. Son olarak, rekabetçi hareketlerin bütünleştirilmesi ise bir firmanın farklı pazarlardaki rekabetçi pazarlama taktiklerinin birbirine bağımlı olma ölçüsüdür.

İşletmeler pek çok nedenden ötürü dış pazarlara yönelirler. Elbette ki bu nedenlerin başında iç pazarda yaşanan ekonomik krizler ve buna bağlı olarak ortaya çıkan talep sorunları (talebin durgunlaşması ya da azalması gibi) gelir.

İşletmeler göreli olarak üstünlüğe sahip oldukları ürünleri, üretemedikleri ya da yeterince iyi ve kaliteli hale dönüştüremedikleri ürünlerle değiş tokuş yaparak avantaja sahip olabilirler. Örneğin ABD elektronik parçaların üretiminde, Japonya televizyonda, Fransa şarapta, Türkiye ise tekstilde bir üstünlüğe sahiptir. Dolayısıyla, işletmeler en iyi oldukları ürünleri dış pazarlara satmakta, buna karşılık ihtiyaç duydukları ürünleri de daha nitelikli ve ucuz olarak dışarıdan satın almaktadırlar.

• Sermaye hareketleri dünya ekonomisini yönlendiren güç olarak ticaretin yerini aldı.
• Üretim işçilerden ayrıldı.
• Dünya ekonomisi baskın bir rol üstlenirken tekil ülke ekonomileri ikinci rol oynadı.
• 1917’de başlayan kapitalizm ve sosyalizm savaşı sonlandı.
• E-ticaretin büyümesi ulusal bariyerlerin önemini azalttı ve şirketleri iş modellerini yeniden değerlendirmeye zorladı.

Uluslararası hukuk, ulus devletlerin kendilerine bağlayıcı olarak dikkate aldıkları kurallar ve ilkeler olarak tanımlanabilir. Bu çevre faktörleri arasında, politik istikrar, ticarete getirilen kısıtlamalar, düzenleyici yasalar ve kurallar ile ticari anlaşmalar ve ekonomik topluluklar sayılabilir.

Bu tür sınırlamalar, hem uluslararası pazarlamada bulunan işletmeyi hem de genellikle, daha yüksek fiyat ve daha düşük kaliteyle yetinmek zorunda kalacak müşteriyi olumsuz yönde etkiler.

Teknoloji düzeyi düşük ülkeler, gelişmiş ülkelerden daha çok teknoloji transferi yapmakta ya da teknoloji ağırlıklı ürün satın almaktadırlar. Gelişmekte olan ülkeler teknolojinin çok geliştiği ülkelere, o ülkede üretilmeyen fakat önemli bir pazarı olan, basit teknolojiye dayalı (daha çok emek yoğun) ürünler pazarlayabilirler. Aynı zamanda gelişmiş ülkeler bu ürünlere ihtiyaçları yanında, politik destek ve ekonomik çıkarları nedeniyle de ithalatta bulunabilirler.

• Pazar potansiyellerinin tahmini
• Pazar payı analizleri
• Pazar niteliklerinin ve tutumlarının belirlenmesi
• Satış analizleri
• Satış tahminleri
• İşletme ve pazar trendleri
• Yeni ürün kabulü ve potansiyeli
• Rakip analizleri
• Satış kotalarının ve bölgelerinin belirlenmesi

Ürün en genel anlamda belirlenen gereksinimleri karşılayan işletme sunumları olarak tanımlanabilir ya da bir gereksinim ya da isteği karşılamak için kullanıcılara sunulan nesneler” olarak ifade edilebilir.

Pek çok ürünü üreten her bir işletmenin bir ürün karması mevcuttur. Ürün karması, belirli bir satıcı ya da üretici işletme tarafından satışa sunulan ürün dizilerinden oluşur.

Bu stratejide işletme çeşitli ülkelerde aynı ürünü, aynı kullanım için ve aynı mesajla pazarlar. Örneğin, Coca Cola, Pepsi Cola gibi şirketler meşrubatta, tek ürün ve tek tanıtım stratejisi uygulamaya çalışmaktadırlar.

Bazı ürünler değişik ülkelerde farklı kullanım olanakları bulabilmektedirler. Eğer bir üründen, üretildiği ülkenin dışındaki pazarlarda farklı şekilde yararlanılıyorsa, mesaj da, bu kullanıma paralel olarak farklılık gösterecektir. Örneğin, Hollanda gibi bir ülkede bisiklet bir taşıma aracı olmasına karşın İsviçreli için spor aracı olabilir. Dolayısıyla üründe herhangi bir değişikliğe gitmeden, tanıtım mesajı değiştirilerek, bisiklet bu iki ayrı pazarda, ayrı mesajlarla pazarlanabilir.

Bu stratejide, ürün değişik ortamlar için farklı, yani o pazarın kullanımına uygun şekilde üretilmekte, ancak, kullanım aynı olduğu için tek tip mesaj tüm pazarlarda kullanılmaktadır.

Bir ürünün dış pazarlarda kullanım ve tanıtımı iç pazarlardan farklı ise, bu takdirde her iki konuda da o ülkenin özelliklerine göre değişiklik yapılması gereklidir. Bu, üretimi, iletişimi ve her kademede kontrolü zorlaştırdığı gibi, maliyetleri de artıran bir stratejidir.

Daha önce bahsedilen dört stratejiden herhangi birinin uygulanabilmesi için işletmenin ihracını düşündüğü ürünün potansiyel tüketiciler tarafından kullanılabilir veya satın alınabilir olması gerekmektedir. Hedef tüketici kitlesi mevcut ürünü satın alma olanağına sahip değilse, işletme, saptanan ihtiyacı karşılayabilecek ve bu tüketici kitlesinin alım gücüne uygun ürünü yaratmak ve geliştirmek durumundadır.