ULUSLARARASI İŞLETMECİLİK - Deneme Sınavı - 23

Uluslararası işletmelerin insan kaynağı sağlamada dört farklı politika uyguladıkları görülmektedir.
• Ana ülkeden görevlendirme (etnosentrizm)
• Ev sahibi ülkeden görevlendirme (polisentrizm)
• Üçüncü ülkeden görevlendirme (geosentrizm)
• Bölgesel görevlendirme (regiosentrizm) olarak sıralandırılabilir.

Kıtasal görevlendirme uygulanan politikalar arasında değildir. Doğru yanıt C seçeneğidir.

D seçeneğinde verilen yargı söz konusu politikaların uluslararası işletmeler için ortaya çıkardığı sakıncalar arasındadır. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Uluslararası işletmelerde insan kaynakları süreci;
• İşe alma
• Eğitim ve geliştirme
• Performans değerleme
• Ücret yönetimi
• İşçi ve işveren ilişkileri olmak üzere beş temel faaliyetle gerçekleşmektedir.

Doğru yanıt B seçeneğidir.

Diğer bir ülkede görev yapan yöneticilerin başarısızlıkları arkasındaki sebepleri anlamak önemlidir. Böylelikle koruyucu önlemler alınabilir. Önemleri işletmeden işletmeye değişse de bu başarısızlıkları açıklayan altı faktör vardır. Bunlar:
• Kariyer engeli,
• Kültür çatışması,
• Kültürler arası eğitim eksikliği,
• Teknik konular üzerine fazla yoğunlaşmak,
• Problem yaratan çalışanlardan kurtulmak için alınan uluslararası görevlerdir.

Doğru yanıt C seçeneğidir.

Yurt dışındaki yöneticilerin başarısızlıkları araştırmalarda en fazla ilgiyi üzerine çekmesine rağmen, bu çalışanların geri dönüş yolculukları da birçok zorlukla doludur. Geri dönen bu uluslararası çalışanların döndükten bir süre sonra bu işletmeden ayrılma eğilimi gösterdikleri bir gerçektir. Geri dönen bu kişilerin en çok karşılaştıkları dört problem;
• Yurt dışında edindikleri yeteneklere saygı duyulmaması,
• Güç kaybı,
• Eve dönüşlerinin iyi planlanmaması ve
• Ters kültür şokudur.

Doğru yanıt A seçeneğidir.

Uluslararası işletmelerde dış görevlendirmede başarıyı sağlayan unsurlar; kişisel uyum, diğerlerine uyum, algılama kabiliyeti, kültürel zorluklar olarak sıralanmaktadır. Doğru yanıt C seçeneğidir.

Uluslararası işletmenin ülke dışı faaliyetlerinde (bağlı kuruluşlarında) ev sahibi ülke uyruklu (yerel) yönetici görevlendirmesi polisentrizmdir. Örnek olarak, bir Alman işletmesinin Türkiye’deki fabrikasında Türk yönetici görevlendirmesi verilebilir. Genellikle
uluslararası işletmeler orta ve alt düzey pozisyonlar için ev sahibi ülke kökenli personel tercih edebilirler. Doğru yanıt C seçeneğidir.

Ana ülke, uluslararası işletmenin merkezinin bulunduğu ülkedir. Toyota Motor’un ana ülkesi Japonya, Nestle’nin İsviçre’dir. Yurt dışında görev yapanlar, çalıştıkları ülkeden başka yerden gelen insanlardır. Ana ülkeden gelen yurt dışında görev yapanlara ana-ülke vatandaşı denir. Doğru yanıt B seçeneğidir.

İşletmeler küreselleşmeyle artan rekabet ortamında varlıklarını sürdürmek için maliyetleri en aza indirgemeye, kaliteyi arttırmaya, esnekliğe ve yeniliğe önem vermektedirler. Fark yaratacak en önemli unsur ise insan kaynaklarına verdikleri önemdir. Günümüzde uluslararası işletmelerin de odak noktasında insan kaynağı bulunmaktadır. Uluslararası işletmeler çalışan seçiminde, eğitiminde, performans değerlemede ve ücretlemede ortaya koyacakları politikalarla öne çıkacaklardır. Uluslararası işletmelerin çok boyutlu yapısı insan kaynaklarıyla ilgili faaliyetlerin organizasyonunu daha karmaşık hale getirmektedir.

İnsan kaynakları yönetimi, organizasyon için gerekli çalısanların tümünün işe alınması, işten çıkarılması, ücret verilmesi, performanslarının belirlenmesi, eğitim verilmesi, is analizlerinin yapılması, işlerle ilgili kayıtların tutulması gibi çok sayıda faaliyeti kapsar.

İnsan kaynağını diğer üretim faktörlerinden farklılaştıran en belirgin özellik ise, insanın geliştirilebilir bir varlık olmasıdır.

İnsan kaynakları yönetimi fonksiyonu, bir işletmenin çalışanlarının bulunması, yerleştirilmesi, değerlendirilmesi, ücretlendirilmesi ve geliştirilmesi faaliyetlerini yerine getirmektedir.

Bir uluslararası işletmenin örgüt kültürünü tanımlamada organizasyon yapısının temel üç yönü bulunmaktadır.

• Çalışanlarla işletme arasındaki genel ilişki

• Yöneticiler ve diğer çalışanların rollerini tanımlayan hiyerarşik yapı,

• Çalışanların uluslararası işletmenin amaçları, konumu, hedefleri ve işletme içindeki kendi konumları hakkındaki genel görüşler.

Uluslararası işletmelerin insan kaynağı sağlamada dört farklı politika uyguladıkları görülmektedir. Bunlar;

• Ana ülkeden görevlendirme ( etnosentrizm)

• Ev sahibi ülkeden görevlendirme ( polsentrizm)

• Üçüncü ülkeden görevlendirme (geosentrizm)

• Bölgesel görevlendirme (regiosentrizm).

Etnosentrizm Politikalarının Uluslararası İşletmelere Sağladığı Yararlar

• Ana merkezin amaçlarına, politikalarına ve uygulamalarına yakınlık,

• Yeterli teknik ve yönetsel bilgi,

• Ana merkez personeliyle etkin iletişim,

• Bağlı kuruluş faaliyetleri üzerinde kolay kontrol ve koordinasyon

Polsentrizm politikalarının uluslararası işletmelere sağladığı Yararlar

• Dil, kültür, sosyo-ekonomik, politik, yasal çevreye ve faaliyette bulunulan ülkedeki işletmecilik uygulamalarına yatkınlık,

• Ev sahibi ülkenin isteklerine etkili yanıtlar verebilme,

• Yöneticilerin işletmeye maliyetinin düşük olması,

• Yerel yöneticilere ilerleme olanağının sağlanması sonucu bağlılığın ve motivasyonun artması

Uluslararası işletmelerde insan kaynakları süreci 

• İşe alma

• Eğitim ve geliştirme

• Performans değerleme

• Ücret yönetimi

• İşçi ve işveren ilişkileri

olmak üzere beş temel faaliyetle gerçekleşmektedir.

Uluslararası işletmelerde dış görevlendirmede başarıyı sağlayan unsurlar; kişisel uyum, diğerlerine uyum, algılama kabiliyeti, kültürel zorluklar olarak sıralanmaktadır.

İnsan kaynakları yönetimi, organizasyon için gerekli çalışanların tümünün işe alınması, işten çıkarılması, ücret verilmesi, performanslarının belirlenmesi, eğitim verilmesi, iş analizlerinin yapılması, işlerle ilgili kayıtların tutulması gibi çok sayıda faaliyeti kapsar. Doğru cevap E'dir.

Küreselleşme sonucu iş hayatında, Türkçe’de de “inpatriate” ve “expatriate” olarak kullanılan kavramlar karşımıza çıkmaktadır. Dışarıdan gelenler anlamında kullanılan expatriateler kendi
işletmelerinin “yurt dışı faaliyetlerinde” (evsahibi ülkede ya da üçüncü ülkede) görevlendirilen uzman veya diğer çalışanları tanımlamaktadır. Doğru cevap A'dır.