ULUSLARARASI HUKUK II

1951 Mülteci Sözleşmesi ile 1967 Protokolü, evrensel düzeyde mültecilere özgülenmiş tek çok taraflı andlaşmadır. Bu belgelere, 1951 Mülteci Sözleşmesi’ne ve/ veya 1967 Protokolü’ne taraf devletlerin bakanlar toplantısında 2001 yılında kabul edilen beyannameyi ve BM Genel Kurulu tarafından 1967’de kabul edilen Devlete Sığınmaya İlişkin Beyanname’yi de BM’nin öncülük ettiği bağlayıcı olmayan belgeler olarak eklemeliyiz. Doğru cevap C.

Devletin iç hukuku açısından iltica talebinde bulunanlar sığınmacı, talepleri kabul edilenler ise mültecidir. Doğru cevap B.

1951 Mülteci Sözleşmesi 1A(2) maddesinin yaptığı tanım çerçevesinde, mültecilik statüsünün varlığından bahsedebilmek için şu koşulların bulunması gerekir: 1. Zulme uğramaktan haklı nedenlerle korkma 2. Zulme uğrama korkusunun ırk, din, tabiiyet (milliyet), belirli bir toplumsal gruba mensup olma veya siyasi düşüncelerden kaynaklanması 3. Ülkesi dışında bulunma 4. Kendi ülkesinin korumasından yoksun bulunma, yararlanmak istememe veya ülkesine göre dönememe, dönmek istememe. Doğru cevap D.

Irkı, dinî, tabiiyeti, belirli bir sosyal gruba mensubiyeti veya siyasi düşünceleri yüzünden, zulme uğrayacağından haklı sebeplerle korktuğu için vatandaşı olduğu ülkenin dışında bulunan ve bu ülkenin korumasından yararlanamayan ya da söz konusu korku nedeniyle yararlanmak istemeyen yahut tabiiyeti yoksa ve bu tür olaylar sonucu önceden yaşadığı ikamet ülkesinin dışında bulunan, oraya dönemeyen veya söz konusu korku nedeniyle dönmek istemeyenler mülteci statüsünden yararlanabilir.

Mülteci Sözleşmesi’nin 1F maddesi, anılan 1A(2)’de yapılan mülteci tanımının bazı kişiler hakkında uygulanmayacağını belirtir. Bunlar;
“(a)barışa karşı suç, savaş suçu veya insanlığa karşı suç gibi suçlar için hükümler koyan uluslararası belgelerde tanımlanan bir suç işlediğine,
(b) mülteci sıfatıyla kabul edildiği ülkeye sığınmadan önce, sığındığı ülkenin
dışında ağır bir siyasi olmayan suç işlediğine,
(c) Birleşmiş Milletlerin amaç ve ilkelerine aykırı fiillerden suçlu olduğuna
dair hakkında ciddi kanaat mevcut” olan kişilerdir.

Mülteci hukukunun iki önemli ayağı olduğunu söyleyebiliriz. Bunlardan birincisi,
geri göndermeme ilkesidir. İlke, zulme uğrama tehdidi altında bulunanların ülkelerine gönderilmesini yasaklamaktadır.

Bununla beraber, bulunduğu ülkenin güvenliği için tehlikeli sayılması yolunda ciddi sebepler bulunan veya özellikle ciddi bir adi suçtan dolayı kesinleşmiş bir hükümle mahkum olduğu için söz konusu ülkenin halkı açısından bir tehlike oluşturmaya devam eden bir mülteci, işbu hükümden yararlanmayı talep edemez.

D şıkkı geri göndermeme ilkesinin dayanağıdır.

Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Sözleşme, 28 Temmuz
1951 yılında kabul edildi.

Doğru cevap "B" şıkkıdır.

14. madde

Ülkede hukuka uygun olarak bulunan mültecilere tanınan son hak, 1951 Mülteci Sözleşmesi’nin 18. maddesinde yer alan, kendi işinde çalışarak gelir elde etme
hakkıdır.

1951 mülteci sözleşmesinin 15. maddesi siyasi amaç ve kâr amacı taşımayan dernekler ile meslek sendikaları ile ilgili hakları içermektedir.

Ekonomik sıkıntı içinde bulunma

ücretli işte çalışma hakkı

Uluslararası seyahat hakkı

Aile birliği hakkı.

Devletin işlenen bir suç iddiasıyla takibat yapması ve bu takibat sonucunda
ceza vermesi, zulüm oluşturur.

28 Temmuz 1951

14 Aralık 1950