ULUSLARARASI HUKUK I

Uluslararası hukukun kaynakları genel olarak
maddi ve şekli kaynaklar şeklinde ikiye ayrılır.

Statü’de sayılan kaynakların tarihsel olarak en eskisi uluslararası örf ve adetlerdir. Teamül veya yapılageliş olarak da adlandırılan örf ve adetler, devletlerin birbirleriyle olan ilişkilerinde uzun süreden beri yapageldikleri ve artık o şekilde davranılması
gerektiği yönünde bir inanç oluşmuş uygulamalara karşılık gelir.

Genel olarak kabul edildiği şekliyle, belli şekilde davranma yükümlülüğünün bir örf ve adet kuralından kaynaklandığını söylemek için aranan bazı koşullar bulunmaktadır. Bu koşullar, maddî ve psikolojik olmak üzere iki gruba ayrılır.

Bu kaynağa başvurabilmek için genellikle şu hususların gerçekleşmesi aranır:

1) Genel hukuk ilkelerine başvurabilmek için
uyuşmazlığın tarafı olanlar açısından o konuyu
düzenleyen bir uluslararası örf ve adet kuralının
yahut antlaşmanın bulunmaması gerekir.

2) Genel hukuk ilkeleri uluslararası antlaşmalar
ile örf ve adet kurallarıyla çatışmıyor
olmalıdır. Eğer çatışıyorsa uygulanmaz veya
uygulama sırasında çatışmaya izin verilmez

Üzerinde sıkça durulan bir hukuk genel ilkesi, ‘hakça ilkeler’dir.

Statü’nün yer verdiği bir başka yardımcı hukuk kaynağı, öğreti/doktrindir. Öğreti, araştırma alanının uzmanlarınca ortaya konan görüşlerdir.

Kendiliğinden, herhangi bir isteğe, talebe gerek olmadan.

Uluslararası hukuk kuralları hiyerarşisinde en üstte uluslararası antlaşmalar ve uluslararası örf ve adet kuralları bulunur

Uluslararası hukukta kabul edilen tek taraflı hukuki işlemler; vazgeçme, tanıma, tebliğ, kınama ve tek taraflı söz vermedir.

Tek taraflı hukuki işlemler, beyanda bulunan için hukuki sonuç doğurur

Vazgeçme, bir hukuk kişisinin kendi iradesiyle bir hakkını başkasına devretmeksizin terk etmesidir.

Öğreti

Tanıma

Hukukun genel ilkeleri

Uluslararası antlaşmalar

Uluslararası hukuk kuralları hiyerarşisinde en üst sırada öğreti bulunur.

öğreti

Protesto

Uluslararası antlaşmalar uluslararası hukukun yardımcı kaynakları arasındadır.

Örf ve adet, günlük hayatta vatandaşların yaptığı sözleşmelere benzer.