ULUSLARARASI EKONOMİK KURULUŞLAR

Türkiye’nin OECD bünyesindeki faaliyetlerdeki amaç ve önceliklerini şu şekilde
sıralamak mümkündür.
• Genişleme ve derinleştirilmiş işbirliği
• Uluslararası norm ve kuralları güçlendirmek
• Enerji güvenliğini sağlamak
• Ticaret ve yatırımlarda açık pazarın getirilerini arttırmak
• İstihdam, göç, sosyal sorumluluk ve eğitim konularında etkin olunmasını
sağlamak
• Bilim ve teknoloji alanındaki gelişmeleri takip etmek.

GYÜ’lerin girişimleri sonucu Aralık 1961’de BM Genel Kurulu, 1960’lı yılları Birinci Kalkınma On Yılı ilan etmiştir. Bu kapsamda bütün gelişmekte olan ülkelerin 1970 yılına kadar ortalama %5 büyümesi için bütün çabaların gösterilmesi yönünde karar alınmıştır. Fakat gelişmekte olan ülkeler sorunlarının daha ayrıntılı bir şekilde uluslararası platformda tartışılmasını istemekteydiler.

İnsan Varlıkları Kriteri:
(i) beslenme (yetersiz beslenen nüfusun yüzdesi)
(ii) sağlık (çocuk ölüm oranı)
(iii) okullaşma (brüt ortaokul kayıt oranı)
(iv) okur yazarlık (yetişkin okuryazarlığı oranı)

UNCTAD’ın en üst politika saptama organı olan UNCTAD Konferansı, 194 üye ülkeden oluşur.

UNCTAD, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun bir organıdır.

Korumacılık, Yeni Uluslararası Ekonomik Düzen'in (YUED) temelini oluşturacak ilkelerden biri değildir.

Genelleştirilmiş Tercihler Sistemi’nden (GSP) yararlanabilmek için ihraç ürününün en az % 35’i ilke olarak ihracatçı ülkede üretilmelidir.

Uluslararası Mal Anlaşmaları'nın amaçları, temel malların dünya piyasalarındaki fiyatlarının düşmesini önlemek ve bu mal piyasalarında istikrar sağlamaktır. Böylece, üretici ülkelerin ihracattan elde ettikleri döviz gelirlerinin azalmasının önüne geçilmeye çalışılmaktadır (Karluk, 2007, s. 343). Uluslararası Mal Anlaşmaları, anlaşmaya konu olan malların dünya fiyatlarına istikrar kazandırmayı, üretici ihracatçı ülkelerin gelirlerini arttırmayı amaçlamaktadır.

OEEC: Marshall Planı’na ilişkin düzenlemeler için Avrupa ülkelerinin kendi aralarında Nisan 1948’de kurdukları örgüttür.

OEEC’nin yeniden yapılandırılarak OECD’ye dönüştürülmesi

Paris anlaşması ile gerçekleştirilmiştir.

OECD’nin kurucu üyeleri:

Avusturya, Belçika, Danimarka, Fransa, Almanya, Yunanistan, İzlanda,  İrlanda, İtalya, Lüksemburg, Hollanda, Norveç, Portekiz, İspanya, İsveç, İsviçre, Türkiye, İngiltere, Kanada ve ABD’dir.

Güney Kore, “Kilit Ortaklar” modeli çerçevesinde, Örgüt çalışmalarına katılmaya, Örgütün koyduğu ilkeleri ve geliştirdiği uygulamaları kabul etmeye davet edilen ülkelerden birisi değildir.

OECD’nin 1961 yılından günümüze kadar geçen dönemde ulaşmış olduğu hedefler şunlardır:
• Rüşveti Önleme Sözleşmesi,
• Kirleten Öder İlkesi’nin kabulü,
• Çok Uluslu Şirketler Rehberi,
• Çin, Rusya ve Brezilya ile işbirliği programları,
• Orta Doğu ve Kuzey Afrika’da kullanmak için Yatırım ve İyi Yönetim Konusunda
Girişim,
• İhracat Kredi Sözleşmesi,
• Model Vergi Sözleşmesi.

OECD yayınlarından bazıları:

OECD’nin Komiteleri:

Ulusal İşlem İlkesi: Bir ülkedeki şirketlerle ilgili mevzuatın yerli ve yabancı ayırımı yapılmadan tüm şirketlere eşit bir şekilde uygulanmasıdır.

Türkiye, 29 Mart 1961'de OECD’ye katılmıştır.

Türkiye’nin OECD bünyesindeki amaçları: