UÇUŞ HAREKAT - Deneme Sınavı - 19

ICAO Doc 9481 Tehlikeli Madde İçeren Uçak Kazaları için Acil Durum Rehberi (Emergency Response Guidance for Aircraft Incidents Involving Dangerous Goods): Acil durumlardaki uygulamaları içermektedir.

Taşımada paket veya bütünleşik paket (overpack) kullanılabilir. Bütünleşik paket: Bütünleşik paket birden fazla paketi tek bir paket haline getirmek için yapılan dış pakettir.

• NL:İşaretlemeyi onaylayan kurumun bulunduğu ülkeyi belirtmektedir(NL: Hollanda).

• VL/823: Üretici adı veya kodunu belirtmektedir.

Sınıf 1: Patlayıcılar

Sınıf 2: Gazlar

Sınıf 3: Yanıcı sıvılar (RFL)

Sınıf 4: Yanıcı katılar

Sınıf 5: Oksitleyici maddeler ve organik peroksitler

Sınıf 6: Zehirli ve bulaşıcı maddeler

Sınıf 7: Radyoaktif maddeler

Sınıf 8: Aşındırıcılar (RCM)

Sınıf 9: Çeşitli tehlikeli maddeler

El fenerleri: Küçük fenerler, yanıcı gaz içerebilmekte ve üzerlerinde elektronik çalıştırıcı bulunabilmektedir. Daha büyük fenerlerde, baş kısmında yer alan silindir yanıcı gaz içerebilmektedir.

Aşağıdaki kısaltılmış listede yer alan maddeler kabinde yolcu ve ekip tarafından taşınabilmektedirler:

• Alkollü içecekler,

• Radyoaktif özelliğe sahip olmayan ilaçlar ya da parfümler (spreyler dâhil),

• Hidrokarbon gaz içeren bigudiler,

• Kuru buz,

• Kibritler veya çakmaklar (kişi üzerinde bulundurulması şartıyla),

• Küçük karbondioksit ve oksijen gazı tüpleri ve

• Klinik termometrelerdir.

• Hava postası olarak taşınan tehlikeli maddeler: Aşağıda yer alan tehlikeli maddelerin taşınması, ulusal posta otoritesinin onayı ve tehlikeli maddeler kurallarında yer alan gerekliliklerin karşılanmasıyla mümkündür: 6.

• Test numuneleri: DGR’da belirtilen sınıflandırma, paketleme ve işaretlemesi yapılmış ve düzenlemelerde tanımlanmış maddelerdir.

• Bulaşıcı maddeler: Sadece Kategori B bulaşıcı maddeler (UN3373) için geçerlidir. Paketleme talimatı gereklilikleri yerine getirilmiş ise taşınabilir. Beraberinde soğutma amaçlı kuru buz kullanılabilmektedir.

• Radyoaktif madde: İstisnai miktar paket limitlerinin onda birini geçmeyecek miktarda ise taşınmaktadır.

Hesabi Seyrüsefer: Pilot, uçuş esnasında uçuş istikametini, havada geçen zamanı
ve yer süratini dikkate alıp uçagın konumunu hesaplar. Yıldız Seyrüseferi: Özellikle geceleri yıldızlardan faydalanılarak gerçekleştirilen seyrüseferdir. Radyo Seyrüseferi: Tüm seyrüsefer yardımcıları kullanılarak gerçekleştirilen seyrüseferdir. Doğru cevap B'dir.

Pilot ya da pilotların oturduğu kısma kokpit adı verilir.

Ülkelerin havacılıkla ilgili ayrıntılı ülke bilgilerini içeren ve düzenli aralıklarla yayınlanan bilgi yayınına Aeronautical Information Publication adı verilir ve AIP olarak kısaltılır.

Müsaade sınırı (clearance limit) : Hava trafik kontrol müsaadesi, hava trafik kontrolörü tarafından uçuş ekibine belirlenmiş koşullar çerçevesinde verilen izindir. Uçuş planına istinaden verilen müsaade olarak da tanımlanabilir.

Doğru cevap e'dir.

Bir uçuş planlaması yapılırken aşağıdaki safhalara ve bu safhalarda gerekli olan meteorolojik bilgilere ihtiyaç duyulmaktadır:
• Optimum uçuş yolu için gerekli bilgiler;
- Nümerik tahmin bilgileri,
- Kalkış, iniş ve yedek meydan tahminleri,
- Önemli hava kartı (SWC: Significiant Weather Chart).
• Toplam ağırlık hesabı;
- Kalkış tahminleri (Rüzgâr, Sıcaklık, Basınç).
• Kalkış tahminlerinin kontrolü;
- Gözlem bilgileri.
• Kalkış safhası;
- Alçak irtifa rüzgârları,
- Hava yoğunluğundaki hızlı değişme,
- Şiddetli türbülans, buzlanma,
- Oraj ve diğer önemli hava olayları.
• Tırmanma safhası;
- Önemli hava olayları (Açık hava türbülansı ve Oraj gibi),
- Uçuş sahasında beklenen rüzgâr ve sıcaklık.
• İnişe Karar Verilen Meydan;
- İniş tahmin ve mevcut hava şartları.

IFR uçan uçaklar uçuşları sırasında kontrollü sahaların içinde veya kontrollü sahalar dışında IFR uçuş seviyeleri olarak 0 – 179 derece dahil doğu yönüne tek bin feet, 180 – 359derece dahil batı yönüne çi bin feet irtifaları kullanmak zorundadırlar. Örneğin havayolu işletmelerinin yoğun olarak kullandığı 29 000 ile 41 000 arasında;

• 30 000, 32 000, 34 000, 36 000, 38 000, 40 000 feet batıya uçmak için,
• 31 000, 33 000, 35 000, 37 000, 39 000, 41 000 feet doğuya uçmak için kullanılır,

41 000 feet’in üzerinde ise;
• 43 000 feet batıya,
• 45 000 feet doğuya,
• 47 000 feet batıya,
• 49 000 feet doğuya uçmak için kullanılır.

Uçuşun uluslararası kurallara, emniyet ve şirket kurallarına ve ekonomiklik ilkesine göre planlanması önemlidir. Bir uçuş planlaması aşağıdaki hususları kapsamalıdır:
• Minimum uçuş seviyesi, rota bilgileri, yol boyu, varış ve yedek meydanların hava durumu, yakıt planlaması gibi bilgileri içeren bir uçuş harekât programının (OFP:Operational Flight Program) hazırlanması,
• Üst geçiş (over flight) müsaadeleri ve ticari anlaşmaların (Havaalanı, yer hizmetleri, ikram, yakıt gibi) yapıldığının kontrolü,
• Hava trafik kontrol (ATC) uçuş planının hazırlanması,
• Meydanların kullanılabilirliğinin belirlenmesi ve performans limitlerinin değerlendirilmesi,
• AIS (Aeronautical Information Service) dokümanlarının kontrolü,
• Meteoroloji dokümanlarının kontrolü,
• Varsa özel yük (tehlikeli maddeler, ağır kargolar gibi) bilgilerinin kontrolü,
• Yapılacak uçuş için, haritalar, aletli yaklaşma, iniş ve kalkış dokümanlarının kontrolü yapılmalıdır.

Uçuşlar için neden uçuş planı sunulmalıdır? Uçuş planı sunmanın aşağıdaki üç temel amacı vardır:
• Hava trafik kontrol tavsiye hizmeti sağlamak,
• Uçuş bilgi, ikaz, arama ve kurtarma hizmet önlemlerini kolaylaştırmak,
• Ulusal hava savunma amacıdır.

ATFM Slotu: Bölgesel hava trafik otoritesi tarafından (Türkiye ve Avrupa için Eurocontrol) belirli meydan, yol veya noktalarda yine belirli zaman aralıklari icin çesitli sebeplerden ötürü geçişin sınırlı olması gerektiginde; o yolu izleyecek uçağın uyması istenen kalkış zamanıdır.

VFR uçuşlarda kaptan pilot veya uçak işleticisi;
• Tam ve doğru veri sağlamaktan,
• Uçuş öncesi bilgi ve hava trafik kontrol müsaadesi temin etmekten,
• Tam adreslemeden,
• Sağlanan uçuş öncesi bilgiye dayanarak uçuşun yapılabilirliğini kanıtlamaktan sorumludur.