TÜRKİYE SELÇUKLU TARİHİ

Tahnit cesedin bozulmaması için iç organları çıkarıldıktan sonra ilaçlanarak muhafaza edilmesi, yani mumyalama demektir.

Keyhüsrev 1196 yılında ordusuyla Menderes havzasına girdi. Bölgedeki bir çok yer tahrip edilip ahalisi esir alındı. Harekâta devam eden sultan, Ladik ve Honaz’ı da fethetti.

I. Keyhüsrev’in Konya’yı terk etmesi üzerine devlet ileri gelenleri, Süleymanşah’ı şehre davet ettiler. 3 Ekim 1196 günü Konya’ya giren Süleymanşah Türkiye Selçuklu Devleti tahtına oturdu.

Bu arada Bizans imparatoru III. Aleksios Angelos, Süleymanşah’ın saltanat mücadelesi ve sonra da kardeşleriyle meşgul olmasından yararlanmak istedi. Bu maksatla, Selçuklu sultanının daha melikken fethettiği Samsun limanını geri almak üzere, altı gemiden müteşekkil bir donanma sevk etti. Konstantin Frankopulos adlı bir komutanın kumanda ettiği bu küçük deniz kuvveti, güya Giresun limanında batan bir gemiyle ilgili araştırma yapmakla görevlendirilmişti.

Kaynakların kendilerinden hiç söz etmediği Niğde ve Ereğli meliklerinin güçsüzlüğü; Elbistan meliki Tuğrulşah’ın ağabeyi Melikşah’ın baskısı karşısında Kilikya Ermeni hükümdarı II. Leon (1187-1219)’un himayesine girmesi, Türkiye Selçuklu Devleti’nin Ermeni ucunda zaaf içerisinde olduğunu gösteriyordu. 

Sultan Süleymanşah, Ermenilerin bu pervasızlığına son vermek üzere, 1199’da Kilikya seferine çıktı. 

Kilikya bölgesi Adana’ya kadar istilâ edildi; pek çok ganimet ve esir ele geçirildi. 

Süleymanşah’a karşı bir müttefik de bulamayan Leon, bu durumda çaresiz barış istedi. Yıllık vergi vermek ve bir görüşe nazaran, Selçuklu sultanı adına para kestirmek şartıyla Selçuklu Devleti’ne tâbi olmayı kabul etti.

II. Süleymanflah 1199-1200’de Aksaray’da kendi adına gümüş sikke kestirmiştir.

Çetrdâr, Büyük Selçuklu Tarihi dersinde görüldüğü gibi, saltanat alâmeti olan ve çetr adı verilen şemsiyeyi yürüyüş sırasında hükümdarın başının üzerinde tutan görevliye denir.

Eserler  Sultan Keyhüsrev döneminde artmaya başladı. Cami, hankâh, köprü gibi eserler yanında, Kayseri’de 1207 yılında kız kardeşi Gevher Nesibe adına yaptırdığı tıp medresesi, bütün ihtişamıyla günümüze kadar gelmiştir.