TÜRKİYE'NİN TOPLUMSAL YAPISI

Türkiye’de işsizliğin nedenleri arasında bazı temel faktörler olarak şunlar sayılabilir:
• Üretime yönelik sektörlerin büyüme hızının düşüklüğü,
• Kayıt dışı ekonominin yüksek oluşu,
• Eğitim seviyesi ile ihtiyaç duyulan işgücü vasıf seviyeleri arasındaki farklılıklar,
• Hızlı nüfus artışı,
• Üretimde teknoloji kullanımının işgücüne ihtiyacı azaltması ve üretimin daha az işgücüyle daha verimli olarak gerçekleştirilebilmesi.Bu durum günümüzde bütün dünyada işsizliği tetikleyen önemli unsurların başında gelmektedir.

Kayıt dışı ekonominin yüksek ve kayıt dışı çalışmanın yaygın olmasının bazı nedenleri şunlardır:
• İşsizliğin yüksek olması,
• Eğitim seviyesinin düşüklüğü ve niteliğinin yetersizliği,
• Yoksulluğun yüksek olması,
• Gelir dağılımı adaletsizliği,
• Sigorta primlerinin yüksek olması,
• İşverenler açısından kısa süreli işlerde kayıt dışı işçi çalıştırmanın cazip gelmesi,
• Halkın genelinde gündelik işlerde sigorta yaptırma bilincinin olmaması,
• Ucuz işgücü çalıştırma düşüncesi,
• Denetim eksikliği,
• Çarpık kentleşme ve yüksek içgöç.

Yasalara göre 50 veya daha üstü işçi çalıştıran kamu işyerlerinde %4 engelli istihdamı zorunludur.

Yasalara göre 50 veya daha üstü işçi çalıştıran özel sektördeki işyerlerinde %3 engelli istihdamı zorunludur.

Yoksulluğun bazı nedenleri olarak şunlar sayılabilir:
• İşsizlik,
• Ekonomik krizler,
• Siyasal istikrarsızlıklar,
• Hızlı nüfus artışı,
• Düşük eğitim seviyesi,
• Çalışma hayatında yaşanan değişimler: Proje odaklı çalışma, istikrarsızlık, teknolojinin emeğin yerini alması vb.,

Türkiye’de nüfus açısından en büyük dört kenti olan İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa’da Türkiye nüfusunun %34’ü yaşamaktadır.

Şiddetin çeşitleri özetle dört başlıkta toplanabilir: Fiziksel şiddet, duygusal şiddet, ekonomik şiddet ve cinsel şiddettir.

Kişinin bedensel ve ruhsal açıdan zarar görmesine, yaralanmasına veya sakat kalmasına neden olan davranışların tümünü şiddet olarak tanımlarız.

Şiddete başvuran kişilerde görülen ortak özellikler:
-  Eşinin davranışlarını kontrol etme isteği,
-  Kıskançlık,
-  Kendi ihtiyaç ve isteklerinin daha önemli olduğuna inanma,
-  Alınganlık,
-  Gerçekçi olmayan beklentiler,
-  Düşük benlik algısı,
-  Sorunları için başkalarını suçlama eğilimi,
-  Ani duygusal tepkiler,
-  Dürtüsellik,
-  Yanlış davranışlarını kabul etmeme.

Sarsma, hırpalama, dövme, hapsetme, silahla yaralama, öldürme fiziksel şiddet olarak tanımlanır.

İşgücüne katılım oranı çalışan, işsiz ve iş arayan nüfusun, çalışabilir durumdaki nüfusa oranıdır. Biraz daha açmak gerekirse 15-64 yaşları arasında olup hâlen çalışan, işsiz olan ama iş arayan nüfusun, 15-64 yaşında olup çalışabilir nüfusa oranıdır. 15-64 yaş arasında çalışabilir konumda olan ama değişik nedenlerden dolayı işgücü piyasalarının dışında olan, çalışmayan ve iş arama gibi bir niyeti de
olmayan yani işgücü piyasaları ile bağını koparmış ciddi bir kesim de bulunmaktadır.

Türkiye’de işsizliğin nedenleri arasında bazı temel faktörler olarak şunlar sayılabilir:
• Üretime yönelik sektörlerin büyüme hızının düşüklüğü,
• Kayıt dışı ekonominin yüksek oluşu,
• Eğitim seviyesi ile ihtiyaç duyulan işgücü vasıf seviyeleri arasındaki farklılıklar,
• Hızlı nüfus artışı,
• Üretimde teknoloji kullanımının işgücüne ihtiyacı azaltması ve üretimin daha az işgücüyle daha verimli olarak gerçekleştirilebilmesi. Bu durum günümüzde bütün dünyada işsizliği tetikleyen önemli unsurların başında gelmektedir.

Kayıt dışı ekonominin yüksek ve kayıt dışı çalışmanın yaygın olmasının bazı nedenleri şunlardır:
• İşsizliğin yüksek olması,
• Eğitim seviyesinin düşüklüğü ve niteliğinin yetersizliği,
• Yoksulluğun yüksek olması,
• Gelir dağılımı adaletsizliği,
• Sigorta primlerinin yüksek olması,
• İşverenler açısından kısa süreli işlerde kayıt dışı işçi çalıştırmanın cazip gelmesi,
• Halkın genelinde gündelik işlerde sigorta yaptırma bilincinin olmaması,
• Ucuz işgücü çalıştırma düşüncesi,
• Denetim eksikliği,
• Çarpık kentleşme ve yüksek içgöç

Kadınların işgücüne katılım oranlarının düşük olmasının önemli toplumsal nedenleri de bulunmaktadır. Bu nedenlerin bazıları şunlardır:

Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze Türkiye’ de eğitim konusunda büyük ilerlemeler sağlandığını belirtmek gerekiyor. Cumhuriyetin kuruluş döneminde %10 olan okuryazarlık oranı, günümüzde %95 civarındadır. Bunun yanında Türkiye’nin her yanında üniversite, MYO ve Yüksekokullar açılmıştır. Üniversiteleşme oranı yaklaşık %20’lere ulaşmış durumdadır. Türkiye’de küresel düzeyde nitelikli eğitim yapan, akreditasyon programlarıyla yurtdışında akredite olan, sınavlarda üst düzey başarı elde eden, teknoloji açısından en yeni teknolojileri kullanan/ barındıran eğitim kurumları bulunmaktadır. Bunun yanında eğitimde büyük fırsat eşitsizlikleri, dengesizlikler de bulunmaktadır. Aynı şehir içinde farklı mahallelerde eğitim niteliği, kaynaklar ve sınav başarıları açısından büyük farklılıklar bulunmaktadır.

Türkiye’nin önemli bir sorunu olarak varlığını devam ettirdi. Yoksulluğun bazı nedenleri olarak şunlar sayılabilir:
• İşsizlik,
• Ekonomik krizler,
• Siyasal istikrarsızlıklar,
• Hızlı nüfus artışı,
• Düşük eğitim seviyesi,
• Çalışma hayatında yaşanan değişimler: Proje odaklı çalışma, istikrarsızlık, teknolojinin emeğin yerini alması vb.,

. Ayrımcılık. Örneğin; kadınlara yönelik ayrımcılık, kadınların işgücüne katılımında ve çalışma hayatında önemli sorunlar yaşamasını beraberinde getirmekte, kadınlar arasında yoksulluğu arttırmaktadır.

Ülkemizde hayatı derinden etkileyen yeni teknolojilerin kullanımı ve bunların 
hem toplumsal alanda hem de çalışma hayatında yaygınlaşması özellikle 1960 lı değil 1980 li yıllardan itibaren gözlemlenmiştir.

Türkiye’de çarpık kentleşme ve içgöç günümüzde çok önemli toplumsal sorunları da yol açmıştır:

Türkiye’deki Suriyelilerin günümüzdeki toplumsal yapıya etkilerini ve geleceğe yönelik oluşabilecek bazı toplumsal boyutları kısaca şu şekilde özetleyebiliriz:

Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze Türkiye’ de eğitim konusunda büyük ilerlemeler sağlandığını belirtmek gerekiyor. Cumhuriyetin kuruluş döneminde %10 olan okuryazarlık oranı, günümüzde %95 civarındadır. Bunun yanında Türkiye’nin her yanında üniversite, MYO ve Yüksekokullar açılmıştır. Üniversiteleşme oranı yaklaşık %20’lere ulaşmış durumdadır.