TÜRKİYE'NİN TOPLUMSAL YAPISI

Siyaset, seyislik, at idare etme, terbiye etme anlamına gelmektedir.

İktidar, gücü elinde bulunduranların, yönettikleri kesimler üzerinde yeri geldiğinde zor kullanarak istediklerini yaptırabilmesini ifade eder.

Meşruiyet, iktidarın yönetme gücünün yönetilenlerce rızaya dayalı olarak kabul edilmesidir.

Monarşi, Devlet başkanının soya dayalı olarak başa geldiği devlet biçimidir.

Cumhuriyet yönetim biçimleri;

Demokratik cumhuriyetlerde olmazsa olmaz haline gelen bazı haklar şunlardır:
• İfade özgürlüğü,
• Din özgürlüğü,
• Örgütlenme özgürlüğü,
• Seçme ve seçilme özgürlüğü,
• Özgür medya,
• Gizli oy açık tasnife dayalı serbest seçimler,
• Bağımsız bir yargı sistemi.

Sosyalist cumhuriyet; seçimle başa gelen yöneticilerin, devleti sosyalizme dayalı yönettikleri devlet biçimidir.

Tanzimat Fermanı maddeleri:
• Halkın can, mal ve namus güvenliğinin sağlanacağı,
• Askere alımın ve askerlik sürelerinin düzenleneceği,
• Vergi düzenlemesi yapılacağı, herkesten gelirleri oranında vergi alınacağı,
• Yargılanma hakkında iyileştirmeler yapılacağı,
• Kişilerin mal ve mülklerini istediği gibi değerlendirebileceği ve
• Sağlanan haklardan Müslim-gayriMüslim bütün tebaanın aynı şekilde yararlanacağına vurgu yapılmaktadır.

Cumhuriyet Partisi’nin altı okunu oluşturan ve 1937 Anayasa’sına giren ilkeler şunlardır:
• Cumhuriyetçilik,
• Halkçılık,
• Milliyetçilik,
• Laiklik,
• Devletçilik,
• İnkılapçılık.

Meşruiyet, iktidarın yönetme gücünün yönetilenlerce rızaya dayalı olarak kabul edilmesidir.

1770’li yıllarda sanayi devrimi başladı.

Mutlak monarşi, soya dayalı olarak devletin başına geçen devlet başkanının, yönetimde tek ve temel belirleyici olduğu devlet şeklidir.

Teokratik Cumhuriyet Devleti yönetenlerin, seçimler yoluyla başa geldiği, devleti dinsel kurallara göre yönettikleri devlet şeklidir. İran İslam Cumhuriyeti örnek olarak verilebilir.

Fermanın okunması sonrasında, padişah Abdülmecit, fermanda alınan kararlara uyacağına yönelik yemin etti. Tanzimat Fermanı, padişahın yetkilerinin yasayla sınırlanması ve padişahın bu düzenlemelere uyacağını beyan etmesi anlamında, Osmanlı devlet anlayışında önemli bir ilk kırılmayı temsil eder.

Fermanın okunması sonrasında, padişah Abdülmecit, fermanda alınan kararlara uyacağına yönelik yemin etti. Tanzimat Fermanı, padişahın yetkilerinin yasayla sınırlanması ve padişahın bu düzenlemelere uyacağını beyan etmesi anlamında, Osmanlı devlet anlayışında önemli bir ilk kırılmayı temsil eder.

. “Islahat Fermanı (18 Şubat 1856) ile birlikte Osmanlı toplum yapısında o zamana kadar devam eden müslim-gayrimüslim ayrımı, devlet nezdinde tamamen sona erdirilmiş, hiçbir dinî ayırıma başvurmadan tüm bireylerin, çatısı altında toplanabileceği bir ‘Osmanlı yurttaşlığı’ kavramı öne çıkartılmıştır.

.“Islahat Fermanı (18 Şubat 1856) ile birlikte Osmanlı toplum yapısında o zamana kadar devam eden müslim-gayrimüslim ayrımı, devlet nezdinde tamamen sona erdirilmiş, hiçbir dinî ayırıma başvurmadan tüm bireylerin, çatısı altında toplanabileceği bir ‘Osmanlı yurttaşlığı’ kavramı öne çıkartılmıştır.

Islahat fermanı ile, banka kurulması, Avrupa finans uzmanlarının ülkeye gelmesi gibi kararlar da alınmıştır”

Askerî ve sivil bürokrasi Sultan Abdülaziz’i tahttan indirir ve yerine Meşrutiyeti ilan edeceği sözünü veren II. Abdülhamid getirilir.

İktidar : Gücü elinde bulunduranların, yönettikleri kesimler üzerinde yeri geldiğinde zor kullanarak istediklerini yaptırabilmesini ifade eder.

Siyaset: Arapça kökenli bir kelimedir. Seyislik, at idare etme, terbiye etme anlamına gelmektedir. Siyasal alanda yaygın olarak devleti yönetme sanatı anlamında kullanılır. Bu bağlamda siyaset, temel olarak devleti yönetme amacıyla yapılan güç/iktidar mücadelesini ve devlet yönetimini tanımlar.

Otorite: İnsanların, kendilerini yönetenlerin yönetme gücünü meşru olarak kabul edip istenenleri yerine getirmesini ifade eder.

Devlet, “belli bir ülke üzerinde yerleşmiş, zorlayıcı yetkiye sahip bir üstün iktidar tarafından yönetilen bir insan topluluğunun meydana getirdiği siyasal kuruluş” ) olarak tanımlanabilir.

Egemenlik : Bir ülke ve ulusun, onun tüzelkişiliği olan devletin yasama, yürütme, yargılama vb. yetkilerinin tümü.