TÜRKİYE'NİN TOPLUMSAL YAPISI

“2018 Yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları”na göre Türkiye’nin Toplam Nüfusu 82.003.882 kişidir. Türkiye’nin en kalabalık 7 kenti sırasıyla İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa, Antalya, Adana ve Konya iken Bayburt 82,274 kişi ile Türkiye’nin en az nüfusa sahip ilidir. Doğru cevap A’dır.

Köylerde, örgütlenme, farklılık, çeşitlilik zayıftır. Bu bağlamda köyler benzeşmeye, homojenliğe dayalı yapılardır.

Geniş kitleler ilk defa onbinlerce/ yüzbinlerce insanın yaşadığı yerleşim birimlerinde hayata tutunmaya çalışmaktadır. Bu bağlamda kente yönelik ortak bir yaşam kültürü yoktur.

Kentler, tarım ve hayvancılık dışında üretimin farklılaştığı/ çeşitlendiği, imalat ve hizmet sektörünün yaygınlaştığı yerlerdir.

Toplumsal tabakalaşma açısından bakıldığında yönetenler; saray halkı, ilmiye, seyfiye ve kalemiyeden oluşmaktadır.

Türkiye’de kentleşme bağlamında önemli nüfus hareketliliği 1950’li yıllardan itibaren hız kazanmıştır.

Türkiye'de kentleşme oranı 1980'li yıllarda en yüksek orana ulaşmıştır.

Türkiye’de açık ara en yoğun göçü alan şehir olan İstanbul’a göçtür.

Çekici nedenler ise kentlerden kaynaklanan ve insanları, kente çeken nedenlerdir. İyi eğitim fırsatlarına ulaşma, kentleşmenin çekici nedenlerinden biri arasında yer almaktadır.

Kentleşmenin iletici nedenleri, iki grupta yer almaktadır. Bunlar; ulaşım alanındaki gelişmeler ve haberleşme ve iletişim alanında yaşanan gelişmelerdir.

Türkiye’de kentleşme sürecinde öne çıkan bazı temel sorunlar; konut ve arsa sorunu, ulaşım ve altyapı sorunu, kayıt dışı çalışma sorunu, kentle bütünleşememe sorunudur.

"Hızlı nüfus Artışı ve toprakların bölünmesi" Türkiye'de kentleşmenin itici nedenleri arasındadır