TÜRKİYE'NİN TOPLUMSAL YAPISI - Deneme Sınavı - 20

Köy ile ilgili özelliklerden biri bireysel farklılıkların hoş görülmediğidir.

Kentlerde kitle iletişim araçları yaygınlık kazanır, kentlerdeki yaşamın özelliklerinden biridir.

Seyfiye Osmanlı İmparatorluğu toplumsal yapısındaki tabakalarda yer alan yönetenlerden biridir.

2012 yılında şehrin toplam nüfus içindeki oranı %77 iken 2013 yılında %91'e çıkmasının nedeni 6360 Sayılı yasa ile idari bölünüşte yapılan değişikliktir.

B ve E seçeneğinde köye özgü özellikler kente, C ve D de ise kente özgü özellikler köye atfedilmiştir. A seçeneğindeki eşleştirme doğrudur.

B seçeneği dışındaki özelliklerin hepsi göç etmiş kişilerin değil kent ortamında yaşayan kişilere ilişkindir.

Söz konusu insanların çoğunluğu ekonomik açıdan açlık sınırındadırlar ve çoğu geniş aile yapısına sahiptir. diğer özellikler ise kent insanına özgüdür. Doğru yanıt C dir.

E seçeneği dışındaki tüm özellikler sosyo kültürel özelliklerdir. Doğru yanıt E dir.

Verieln bilgilerden sadece A seçeneğindeki doğrudur.

I ve II numaralı cümlelerde verilen bilgiler doğrudur. Doğru yanıt E dir.

Verilenler içinde D seçeneği köyden kente göçüşün en temel nedeni olarak ileri sürülebilir. Diğer seçeneklerdeki bilgiler de doğrudur ancak göçün temel nedeni değildirler. Daha çok köy insanının özellikleri olarak kabul edilebilirler.

Tarihsel süreçte farklı ekonomik sistemler bulunsa da (takas ekonomisi, İslam ekonomisi) özellikle sanayileşme süreci sonrasında modern devletlerin ortaya çıkmasıyla birlikte 3 ekonomik sistem yaygınlık kazanmıştır: Piyasa ekonomisi, sosyalist ekonomi, karma ekonomi.

Karma ekonomilerde devlet ekonomide aktif olarak yer alır. Üretici olarak sistemin içindedir.

Bu bağlamda 1800’lü yıllarda imparatorlukta gayrimüslim bir burjuvazi kesimi bulunmakta, ticarette ağırlıklı rol oynamaktaydı.

Genel olarak değerlendirildiğinde Cumhuriyet’e geçiş sürecinde Osmanlı’dan devralınan ekonomik mirasın özellikleri şunlardır: • Osmanlı’dan kalan büyük bir dış borç, • Azınlıkların çok büyük bir bölümünün ülkeden ayrılması sonrasında ticaret, zanaat, girişim kültüründe önemli eksiklik, • Millî bir burjuvazinin yokluğu, • Özel sektörde birikim eksikliği, • Tarıma dayalı bir yapı, • Eğitimli nüfusun azlığı, • Sanayinin zayıflığı, • Çok azsayıda sanayi işletmesinin bulunması.

1923-1950 döneminde devletin ağırlıkta olduğu ekonomi politikalarının izlenmesinin dönemin şartlarından kaynaklanan birkaç önemli nedeni bulunmaktaydı. Bu nedenler: • CHP’nin en temel politikalarından birisini devletçilik oluşturdu. Dönemin devlet zihniyeti, ekonomik kalkınma ve modernleşmenin devlet eliyle gerçekleştirilebileceği düşüncesindeydi. • Güçlü bir özel sektör yoktu. Özel sektörün elindeki sermaye birikimi yetersizdi. Bu bağlamda özel sektörün, o dönem için güçlü bir belirleyiciliği söz konusu değildi. • Bankacılık ve finans sistemi de güçlü değildi. Yani güçlü bir özel sektörün belirleyiciliğini oluşturacak kurumsal alt yapı zayıftı. • Ekonomik açısından çok kötü bir görüntü söz konusuydu. Devlet, kendi belirleyiciliğinde bir ekonomik kalkınmayla, kaynakların verimsiz alana yönelmesini engellemek istiyordu.

İkinci Beş Yıllık Sanayi Planında öne çıkarılan sanayi sektörleri şunlardır: • Madencilik, • Maden kömürü ocakları, • Elektrik santralleri, • Yakacak sanayi ve ticareti, • Toprak sanayi, • Gıda maddeleri sanayi ve ticareti, • Kimya sanayi, • Mihaniki sanayi, • Denizcilik.

CHP devletçi ekonomi politikalarını benimsemekte ve devlet eliyle kalkınmayı öne çıkarmaktadır. Demokrat parti ise liberal ekonomileri benimsemekte, ekonomide devletin ağırlığının azaltılıp özel sektörün öne çıkarılmasını hedeflemektedir. Bu bağlamda sermayenin daha geniş kitlelere yayılması da hedeflenmektedir.

Belirtilen gelişmeler 1991 - 2002 Dönemi Ekonomi Politikaları zamanında yaşanmıştır.