TÜRKİYE'NİN KÜLTÜREL MİRASI II - Deneme Sınavı - 11

Mehter Çalgıları
Tarih boyunca mehterlerin çaldığı çalgılar şöyle sınıflandırılabilir: 1- Nefesli
Çalgılar: a- Kaba-zurna ve cura-zurnadan oluşan zurnalar, boru, kurrenay, mehter düdüğü, klarnet; 2- Vurmalı Çalgılar: a- Kös, davul, nakkare, tabılbaz, de; 3- Ziller-Çıngıraklar: a- Zil, çevgan.

Türkiye Cumhuriyetinde yoğun sanat hareketleri göze çarpmaktadır. Yine aynı ön sözden anlaşıldığı üzere Batı Müzik Kültürü’nü yaygınlaştırırken kullanılması gereken malzemenin halk müziği olması gerekliliği özellikle vurgulanmaktadır. Bu da bize Cumhuriyet Türkiye’sinde ulusalcılık akımlarının başlangıcını göstermektedir. Türkiye’de müzikte ulusalcılık akımı dendiğinde, ilk olarak Türk Beşleri diye de anılan beş besteci ve eğitimci karşımıza çıkmaktadır. Bu isimler: Ahmet Adnan SAYGUN, Ulvi Cemal ERKİN, Necil Kazım AKSES, Cemal Reşit REY ve Hasan Ferit ALNAR’dır.

843

Chora Manastırı

İmge

Rulo şeklinde el yazması

Fresk

Kitap şeklinde olan el yazmaları

Mekteb-i Fünun-u Harbiye-i Şahane

III. Selim

Şeker Ahmed Paşa

Osman Hamdi Bey

Çatalhöyük

Sumela Manastırı

Sumela Manastırı, Trabzon’un Maçka ilçesi Altındere Millî Parkı içerisinde, Zigana Dağı’nın dik yamacına, doğal bir kaya oyuğuna yapılmıştır. Halk buraya kısaca Meryemana demektedir.

Marmara Surları: İstanbul’un deniz surlarının diğer bölümünü Marmara Denizi kıyısında inşa edilmiş surlar oluşturur. Bunlar, Sarayburnu’ndaki Top Kapısı ile Kara Surları’nın güneyindeki bitiş noktası (Yedikule’nin güneyi) arasındaki surlardır. Surların uzunluğu 8 500 m’dir. Beden duvarlarının yüksekliği 12,00- 13,00 m arasında değişir, kulelerin yüksekliği ise 20,00 m’dir. Surların üstünde 188 kule ve 36 kapı yer almaktadır. Depremlerle aldığı hasarların yanında 1871-1872 yıllarında Marmara kıyısında demir yolu inşa edilirken tam sekiz yerinden yıkılarak büyük bir tahribata uğramıştır. Büyük tahribatlara rağmen, deniz surlarının bazı kapılarının ismi bugün bile yöre ismi veya semt ismi olarak yaşamaya devam etmektedir. Bunlara örnek olarak, Balıkhane Kapısı, Ahır Kapısı (Ahırkapı), Küçük Ayasofya Kapısı, Kumkapı, Yeni Kapı, Davutpaşa Kapısı, Samatya Kapısı ve Mermerkule Kapısı gösterilebilir.

Antik Halikarnassos kenti Akropolü’nün bulunduğu buruna inşa edilen Bodrum Kalesi’nin bulunduğu yerde, daha önce Bizans ve Selçuklular tarafından inşa edilmiş küçük bir kale bulunuyordu. Rodos Şövalyeleri 1415 yılında Osmanlı Padişahı I. Mehmet’in izniyle kaleyi inşa etmeye başladılar ve inşaat etkinliklerini egemenliklerinin sona erdiği 1522’ye kadar sürdürdüler.

1909 yılında Türk resim sanatında değişim ve canlılık yaratma amacıyla
bir meslek birliği kurma çabasına giren Türk sanatçılar Osmanlı Ressamlar
Cemiyeti’ni kurmuşlardır.

1914 yılında ilk Türk kadın ressamlarından Mihri Müşfik (Besim) öncülüğünde
kız öğrencilerin sanat alanında (resim, heykel, müzik dallarında) eğitim
alabileceği ilk yüksekokul İnas Sanayi- i Nefise Mektebi adıyla açılmıştır.

Viyana Sergisi, Avrupa’da açılan ilk Türk ressamlar sergisi olması açısından
önemlidir ve Avrupalılar tarafından da ilgiyle izlenmiştir

Cumhuriyetin ilanından sonra kurulan ilk sanat topluluğu, Müstakil Ressamlar
ve Heykeltıraşlar Birliği’dir.