TÜRKİYE'DE FELSEFENİN GELİŞİMİ II

Türkiye’de yöntem açısından öne çıkan felsefe kitaplarının başında, Nermi Uygur’un
Felsefe’nin Çağrısı gelmektedir.

Felsefe yöntemi, felsefecinin ya da filozofun düflüncelerini temellendirirken takip
etmesi gereken yoldur. Söz konusu yolun köşe taşlarını şüphe, eleştiri, tanım,
sınıflandırma, ilke, tutarlılık, felsefe bilinci oluşturmaktadır.

Mahiyet ve Aksam-ı Ulum adlı yazısında, ilmin Mezopotamya’da Süryani ve Kaldani gibi kavimlerle başlandığını ve onlardan Mısır’a geçtiğini, Mısırdan, Yunanlılara, onlardan da Romalılara intikal ettiğini kabul eden düşünür, Münif Paşadır.

Ziya Gökalp'in "İlme Doğru" adlı yazısında belirttiği şartlardan en önemlisi ilme doğru gitmektir.

Ahlak Felsefesiyle ilgili olarak Türkiye’de çeşitli çalışmalar yapılmıştır. Mehmet Ali Ayni, Hilmi Ziya Ülken, Bedia Akarsu, İoanna Kuçuradi, Doğan Özlem ahlak felsefesi alanında çalışma yapanlardan ilk akla gelen kişilerdir.

Felsefenin temel soruları:
1- Ne biliriz?
2- Ne yapmamız lazım?
3- Şimdiki hayatımızda
sonraki hayatımız için ne
umut edebiliriz?
4- Kant’ın eklediği insan nedir? Mengüşoğlu’na göre insanın ne yapması gerektiği sorusu, ahlak metafiziğiyle ilgilidir.

Ahlak felsefesi hakkında kitap yayını yapan önde gelen az sayıda kişiden biri Bedia Akarsu'dur.

Etik - Ahlak Felsefesi adlı kitabının ders notlarından oluştuğunu kitabın
önsözünde bildiren kişi Doğan Özlemdir.

"Hayatta En Hakiki Mürşit İlimdir" başlıklı çalışmada, bilimin yapısını, dayandığı ilkeleri, yöntemi ve toplum için önemi üzerinde duran kişi Aydın Sayılı'dır.

Deduktif çıkarımlar, dilsel deyimlerin mantıksal analizleri, önerme biçimleri ve doğruluk çizelgeleri, doğruluk değeri analizi, normal şemalar ve ikililik başlıkları incelenmiş böylelikle sembolik mantığın temel yapısının bütünlüklü bir şekilde ilk kez ortaya konulduğu kitap Önermeler Mantığı'dır.

1942 yılında H. Ziya Ülken' in yayınladığı kaynağının adı "Mantık Tarihi"dir.

Türkiye'nin önde gelen Mantıkçılarından biri olan Teo Gürünberg, 1968 yılında Sembolik Mantık kitabını yayınlamıştır.

Felsefe yöntemi, felsefecinin yada filozofun düşüncelerini temellendirirken takip etmesi gereken yoldur. Söz konusu yapı taşlarını, şüphe, eleştiri, tanım, sınıflandırma ilke, tutarlılık, felsefe bilinci oluşturmaktadır.

Münif Paşaya göre ilim, mutlaka Birşeyi bilmek olup, bir kaide çerçevesinde bir araya toplanan malumata denir. İlim tabiri, suistimal olunarak astroloji (ilmi nucum) ve kum falı (ilm-i reml) gibi bir takım batıl itikatlar için için de kullanılmıştır.Bunlar aklı selime ve şer'i anlayışa ters olduklarından, ilim tabirinin, bu gurup için kullanılması uygun değildir.

Cemal Yıldırım Bilim Felsefesi (1974) adlı kitabında, Bilimi bir bilgi yığını olarak değil, bir düşünme yöntemi olarak açıklamaktadır. bu çerçevede öne çıkarılan bilim felsefesi, konu ve amacına uygun olarak eleştirel ve analitik bir düşünme çabasına dayanır.

Ahlak felsefesi (etik), İnsanların birbirleriyle ilişkilerinde eylemlerini dayandırdıkları değerler ile ilkeleri konu eden felsefe disiplinidir.

Felsefenin başlangıcından bilhassa Aristoteles'ten beri felsefenin uğraştığı ve uğraşması gerektiği söylenen sahalar şu sorularla sınırlandırılmıştır. 1-Ne biliriz? 2-Ne yapmamız lazım? 3-Şimdiki hayatımızdan sonraki hayatımız için ne umut edebiliriz? 4- ilk üç soruta Kant'ın eklediği, İnsan nedir? sorusu felsefenin temel çerçevesini çizmektedir.

Akarsu'ya göre, ahlakı filozoflar bulmuş değildir. En ilkel topluluklar da dahil her yerde ve her zaman ahlak vardı.

Doğan Özlem Antropolojik Temellendirme'de, ahlak hayatını insandan hareketle temellendirir.

Teoman Duralı ahlakı felsefenin merkezine koymuş ve ahlakı dine bağlamıştır.