TURKİSH LANGUAGE I

Amaç 5

Boğumlanmaları sırasında diğer ünsüzlerin aksine, herhangi bir engelle karşılaşmayan ve herhangi bir noktada temas gerçekleşmeyen ğ, y, v̇ gibi ‘ünsüz’lere ünlülere yakınlığı nedeniyle ünlümsü adı verilir.

Söz başında /c, f, ğ, h, j, l, m, n, ñ, p, r, ş, v, z/ ünsüzleri bulunmaz

Yazılışta söz başında iki ünsüz bulunan sözcükler yabancı kökenlidir

ısıtma>sıtma

bekleyor>bekliyor

bir+cik= biricik

minik+cik=minicik

lanet kelimesinde göçüşme yoktur.

beş-de beş-te

öpke > öfke (-p- > -f-)

Alt çenenin üst çeneye yaklaştığı veya üst çeneden uzaklaşmasına bağlı dar/geniş karşıtlığı ise a/-/ı/, /e/-/i/, /ö/-/ü/, /o/-/u/ ayırımlarını belirler.

Söz başında /c, f, ğ, h, j, l, m, n, ñ, p, r, ş, v, z/ ünsüzleri bulunmaz.

Aynı ya da farklı hecelerde iki ünlü yan yana gelemez: Türkçede boşluk (hiatus)
yoktur; yani Karaağaç gibi birleşik sözcüklerin dışında, iki ünlü yan yana bulunamaz.Bu nedenle ünlü ile biten sözcüklere, ünlü ile başlayan bir ek geldiği zaman, su-y-u, ara-y-a vb. örneklerdeki gibi arada boşluk doldurucu y ünsüzü türer.

Yazılışta söz başında iki ünsüz bulunan sözcükler yabancı kökenlidir: Yabancı
kökenli sözcüklerde söz başında bulunan ünsüz çiftlerinin arasında kredi /kıredi/,
trafik /tırafik/ vb. söyleyişte dar ünlü türer. Ancak yazımda kopyalandıkları dilde
yazılışın etkisiyle söyleyişteki dar ünlüler gösterilmez.

Daralma; benzeşme, daraltıcı ünsüzlerin etkisi vb. seslik nedenlerle geniş ünlülerin dar ünlü hâline gelmesidir.

Ünlü birleşmesi; ünlüyle biten bir sözcüğün, ünlü ile başlayan bir ek alması ya da sözcük ile birleşmesi durumunda, ilk sözcüğün sonundaki veya ikinci sözcüğün başındaki ünlülerden birinin düşmesidir. Kahvaltı (kahve+altı), sözcüğü buna örnektir.

Dar Orta Hece Ünlüsünün Düşmesi: Türkçede sözcük vurgusu genellikle son hecededir.Orta hece ünlüsünün vurgusu zayıftır. Bu nedenle orta, açık hecede kalan dar ünlüler alın > alnı, burun > burnu, karın > karnı vb. özellikle organ adlarında ve bünyesinde türeme dar ünlü bulunan fikir > fikri, zikir > zikri, şükür > şükrü vb. Arapça kökenli sözcüklerde düşme eğilimindedir.

Sözcükteki art ünlülerin, benzeşme, /c, ç, j, ş, y/ ünsüzlerinin etkisi vb. nedenlerle ön ünlülere dönüşmesidir.

Sözcükteki art ünlülerin, benzeşme, /c, ç, j, ş, y/ ünsüzlerinin etkisi vb. nedenlerle ön ünlülere dönüşmesidir.