TÜRKÇE SES BİLGİSİ - Deneme Sınavı - 6

dinozor sözcüğü yanlış yazılmıştır. Doğru yanıt B.

aksesuar, pantolon, şofben, eşofman sözcükleri yanlış yazılmıştır. Doğru yanıt C.

sömestir, şoför, şefkat, voleybol sözcükleri yanlış yazılmıştır. Doğru yanıt D.

inkılap sözcüğün doğru yazılışıdır. Doğru yanıt C.

diyagram sözcüğünde g ünsüzü korunmaktadır. Doğru yanıt D.

laboratuvar sözcüğü yanlış yazılmıştır. Doğru yanıt E.

benzeri sözcüğünde i ünlüsünde uzatma olmamalıdır. Doğru yanıt E.

“Her hangibir sorun karşısında çözüm bulurum.” Cümlesindeki “herhangi bir” sözcüğü yanlış yazılmıştır. Doğru cevap B’dir.

Söyleyişte Tokat’a sözcüğü /tokada/, Ahmet’in sözcüğü /ahmedin/, Sinop’u  sözcüğü /sinobu/, Siverek’imiz sözcüğü / sivereğimiz/ biçiminde sesletilirken Urfa’yı sözcüğünün söyleyişinde bir ses değişikliği görülmemektedir. Doğru cevap C’dir.

Ezgi, vurgu, durak, ton gibi parçalarüstü ögeler başta olmak üzere, sözlü dile özgü özelliklerin önemli bir kısmı yazıda gösterilmez. Ancak sesleri harflerle yazıda göstermek mümkündür. Doğru cevap E’dir.

Yazı dilinde yazımdan kaynaklanan tek biçimliliğe karşın konuşma dili, dilin kendi

doğal eğilimleri, yabancı dillerin etkisi, ağızların etkisi, sosyal gruplar arasındaki dil farkları

gibi nedenlere bağlı olarak sürekli bir değişim içindedir. Alfabenin etkisi bu nedenlerden biri değildir. Doğru cevap A’dır.

Batı dillerine ait Alp sözcüğünün (bir dağın adıdır) etkisiyle, artdamaksıl Türkçe alp “cesur, yiğit” sözcüğü de öndamak /l/si ile alp biçiminde söylenmeye başlanmıştır. Doğru cevap B’dir.

Seçeneklerdeki sözcüklerin standart söyleyişe uygun biçimleri sırasıyla şöyledir: “tespit”, “sehpa”, “erozyon”, “satranç”. Halk dilinde “eşortman” biçiminde bir söyleyişe de sahip olan sözcük seçenekte doğru gösterilmiştir. Doğru cevap C’dir.

Söyleyiş ve yazım örnekleri gösterilmiş bu sözcüğün standart Türkçeye uygun olarak yazılmış biçimi “egzoz”dur. Doğru cevap E’dir.

“İçine peynir, kıyma vb. konarak hazırlanan bir tür tuzlu çörek” anlamındaki sözcüğün standart dildeki yazım biçimi “poğaça”dır. Doğru cevap A’dır.

/fatīh/ söyleyişinin /fâtih/, /līse/ söyleşinin /lise/, /katīp/ söyleşinin /kâtip/, /sahil/ söyleyişinin /sâhil/ biçiminde olması gerekir. /laik/ sözcüğünde ise herhangi bir uzun okunma söz konusu değildir ve seçenekte standart söyleyişe uygun biçimi gösterilmiştir. Doğru cevap C’dir.

En geniş anlaşılırlık seviyesine ulaşma amacı güttükleri için en iyi biçimde ders kitapları ve günlük gazetelerde temsil edilen standart yazı dilinin kullanıldığı bazı alanlar, standart dışı kullanıma açık, bazıları tamamıyla kapalıdır. Örnek olarak ders kitapları, yasa metinleri, standart dilin sözlükleri, yazım kılavuzları gibi türler standart dışı kullanıma kapalıyken edebî metinler açıktır. Özellikle roman ve öykülerdeki diyaloglarda ağız kullanımı alışılmıştır.

Standart Türkçeni­n bölgeler üstü b­ir geçerli­l­ik kazanması, sanıldığının aksi­ne, oldukça yeni­d­ir. Yoğun Arapça ve Farsça ögelerle konuşma d­ili­nden uzaklaşmış Osmanlı yazı dili­, devlet ­idares­i, edeb­iyat, tar­ih yazıcılığı g­ibi­, bir d­ilden beklenen i­ht­iyaçların bi­r kısmını karşılamakla b­irli­kte, 19. yüzyılda ortaya çıkan, eğiti­m­ gen­iş halk k­itleler­ine yayma isteği­ne ve yeni­ gelişen ihtiyaçlara cevap verecek durumda değildir. Henüz ­iyi­ araştırılmamış İstanbul ağzına dayanan b­ir standart varyantın söz varlığı anlamında gel­iştirilmesi 20. yüzyılın başlarında kısmen gerçekleşmiştir. Ancak standart yazım kurallarının kayıt altına alınması 1940’lı yıllarda mümkün olmuştur. Her ne olursa olsun ne ağızlar arasında ne de ağızlarla standart di­l arasında aşılmaz sınırlar vardır. Her şeyden önce muhtemel sınırları bel­irleyecek d­il b­ilim­ ölçütü yoktur. Standart d­ille ağızlar ­iç i­çe geçm­iş durumdadır. Standart varyantın fark edilirliği ­eğitim, basın yayın, ­iletişim ve ulaşım imkanları, i­ç göç gi­bi­ standart dilin  yayılmasına aracılık eden özel televizyon kanallarındak­i çeşi­tlenmeye paralel olarak artmıştır. Bu nedenle doğru cevap A’dır.

Yazı d­ili­yle konuşma d­ili­ arasında farklara buradaki en iyi örnek “Merhaba” sözcüğünün yazılışı ile okunuşu arasındadır. Bu sözcüğün sözlü dildeki karşılığı “Meraba”dır. Bu sebeple yanıt A’dir.