TÜRK TİYATROSU

1980-2000 dönemi, siyasetle ilgilenmekten caydırılmış, yalnızca kendi çıkarlarını kollamaya koşullandırılmış, yasal haklarını korumakta çekingen, geçim sıkıntısına çıkar yol olacak her çareyi kucaklayan, toplumda olup bitenle kendisine ve ailesine dokunmuyorsa ilgilenmeyen, çok satan gazetelerin ve televizyon haberlerinin manşetlerinden ötesini okumayan, sanat olaylarına uzak, düşünmeyi ve eylemeyi dört yılda bir oy verdiği politikacılara bırakmış, her duyduğuna inanan, içine kapanık bir toplum manzarası oluşturuyor. Ulaşım her dönem ilgilenilen konular arasındadır. Doğru cevap B'dir.

TRT televizyonunun gelişmesi ve özel televizyon kanallarının da açılmaya başlamasıyla, tiyatrocularımız için ‘seslendirme sanatçılığı’ dönemi başlamıştır. İyi para getiren bu uğraş, tiyatro yapımı ve oyunculuk düzeylerinin düşmesine neden olmuştur. Doğru cevap D'dir.

70’li yılların ortalarından bu yana, Muhsin Ertuğrul’un gerçekleşmemiş Bölge Tiyatroları projesinin yerine geçmek üzere, Devlet Tiyatroları’nın ülke düzeyinde yaygınlaştırılması gündemdedir. 1985’te Adana Devlet Tiyatrosu yerleşik düzene geçip sürekli oyun sergilemeye başamış, 1988’de Trabzon ve Diyarbakır Devlet Tiyatroları kurulmuştur. 1998’de ise Sivas, Van, Erzurum, Konya DT sahneleri, 1993’te Antalya DT, açılmıştır. Doğru cevap B'dir.

İstanbul Kültür Sanat Vakfı’nın (İKSV) düzenlediği ve günümüzde dünyadaki tiyatro festivalleri arasında önemli bir yeri olan İstanbul Uluslararası Tiyatro Festivali 1989’da başlatılmıştır. Doğru cevap A'dır.

Organizatör Egemen Bostancı’nın yapımcılığını üstlendiği ‘popüler müzikal’ biçemindeki sahne olayları arasında en çok tutulanlar, Sadık Şendil’in ‘Yedi Kocalı Hürmüz’ ve ‘Kanlı Nigar’ oyunları ile Haldun Dormen’in ‘Hisseli Harikalar Kumpanyası’ oyunudur. Doğru cevap C'dir.

Ferhan Şensoy'un  bizim geleneksel tiyatromuzla Avrupa geleneğini buluşturduğu sahne metinleri ve sahne yorumlarıyla, politik eleştiri dozu  yumuşak bir ‘yazar tiyatrosu’ örneği sunduğu düşünülmektedir. Doğru cevap E'dir

Batı tiyatrosunda, yönetmenin yapım üstünde ağırlıklı biçimde söz sahibi olduğu 'yönetmen tiyatrosu’ anlayışı benimsenmiştir. Profesyonel Türk toplulukları da 1980-2000 döneminde  yeterince eğitimli yönetmenimiz olmasa da çoğunlukla ‘yönetmen tiyatrosu’ anlayışını benimsemiştir. Doğru cevap C'dir.

"Bir Şehnaz Oyun " Turgut Özakmana ait bir oyundur. Doğru cevap D'dir.

Dönemin üretkenlikleriyle ve yapıtlarının yarattığı etki nedeniyle öne çıkan beş yazarı Turgut Özakman, Ferhan Şensoy, Tuncer Cücenoğlu, Murathan Mungan ve Memet Baydur’dur. Doğru cevap B'dir.

Tuncer Cücenoğlu’nun ‘Kadıncıklar’ oyunu 1983-84 tiyatro döneminin en çok ödül alan tiyatro yapıtı olarak öne çıkar. Doğru cevap C'dir.

1980 sonrası en çok zararı İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları görmüştür

1991’de Uluslararası Tiyatro Enstitüsü’nün (ITI) -Türk tiyatrosunun tanıtıldığı bir
sempozyumun da içinde yer aldığı- Genel Kongresi İstanbul’da, Uluslararası Amatör Tiyatrolar Birliği’nin Dünya Kongresi de 1995’te Ankara’da yapılmıştır.

Bu dönemin en göze çarpan tiyatro olayları arasında yer alan ve çoğu ödül
kazanmış olan sahne çalışmalarının bazıları şöyle sıralanabilir: Rutkay Aziz’in
yönettiği A.S.T. yapımı, Gorki’nin ‘Yaz Misafirleri’, Basil Coleman’ın yönetti-
ği Ankara DT yapımı, Shakespeare’in ‘Kral Lear’i, Başar Sabuncu’nun yönettiği,
İBBŞT yapımı ‘Bir Ata Krallığım’ başlıklı Shakespeare kolajı ve Tiyatro Atölye-
si yapımı olan Jean Genet’nin ‘Balkon’ oyunu; Kenan Işık’ın yönettiği Bakırköy
Şehir Tiyatrosu yapımı, Nazım Hikmet’in ‘Ivan Ivanoviç Var mıydı Yok muydu’
oyunu, Yücel Erten’in yönettiği, İstanbul DT yapımı, Peter Shaffer’ın ‘Amade-
us’ ve Ankara DT yapımı Haldun Taner’in ‘Keşanlı Ali Destanı’ oyunları.

Organizatör Egemen Bostancı’nın yapımcılığını üstlendiği ‘popüler müzikal’ biçemindeki sahne olayları arasında en çok tutulanlar, Sadık Şendil’in ‘Yedi Kocalı Hürmüz’ ve ‘Kanlı Nigar’ oyunları ile Haldun Dormen’in ‘Hisseli Harikalar Kumpanyası’ oyunu olmuştur.

1980-2000 döneminin en etkili tiyatro adamlarından biri, İtalyan halk tiyatrosu ile politik tiyatroyu buluşturan -kendi yazdığı- metinleri sahneleyip eşi Franca Rame ile sunan Dario Fo’dur. Fo, bir oranda doğaçlamaya dayandırdığı sahne olaylarıyla, Batı dünyasında ‘yazar tiyatrosu’nu sürdüren tek önemli isimdir.