Behice Boran ve İbrahim Yasa

İlm-i içtima ekolüne dahil olan Behice Boran, toplumsal kurumların işleyiş mekanizmalarının ancak günlük hayattan pozitivist metodoloji ile elde edilecek nicel veriler ile ortaya çıkarılabilineceğini iddia eder.

Michigan Üniversitesi’nde

Mesleki hareketlilik ile ilgilidir.

‘Toplumsal Yapı Araştırmaları’dır

Farklılaşmış birbirine bağlı birimlerin meydana getirdiği bir bütündür. Toplum, bir kurumlar topluluğudur.

I.Dünya savaşı ile, ve yeni düzenin kurulmasını yine bir siyasi olay olan Cumhuriyet ile başlatır.

Anne-baba ve evli kardeşlerden, yanlama mürekkep aile ise evli kardeşlerden oluşur.

Genel olarak holistiktir. Ancak bu holistik yaklaşımın içinde tek boyutlu değildir. Sosyal olgu ve kurumları analiz ederken marksist ve işlevselci sosyoloji kuramlarını birlikte kullanmaktadır.

Onun toplum anlayışının uyumcu değil çatışmacı olduğunu göstermektedir.

Toplumsal değişme bağlamında şehirleşme ve sorunları ile birlikte köy kalkınmasıdır.

Evrimsel erekselciliği reddetmesidir. Ona göre, evrimin seyri ve hızı değişebilir. 

Sahibi ve yayın müdürü olduğu, DTCF’den arkadaşları ile birlikte çıkardığı Yurt ve Dünya dergisinde yayınlamıştır.

Marksist sosyoloji itibariyledir. Fakat öncelikle sanat eserini ve sanatçıyı toplumsal bir ürün ve birey olarak ele almaktadır.

Onları ‘şekerli şurup gibi bayıltıcı’ bir duygusallık içeren romanlarından ötürü eleştirmektedir. Boran, bu eserlerde, toplumsal çevre tahlilini aramanın beyhude olduğunu söyleyerek, bu romanların toplumsal gerçeklikten uzak olduklarını vurgulamaktadır.

Türkiye’de toplumsal yapı ve değişme alanında önemli çalışmaları gerçekleştirmiş modern Türk sosyolojisinin oluşumuna katkılarda bulunmuş bir sosyologdur.

İki ana başlıkta toplamak mümkündür: Toplumsal yapı ve değişme ve aile yapısı.

Pozitivist metodoloji ve nicel tekniklerle mikro alan çalışmaları köy monografileri ile başlamıştır. 

Köyde köy enstitüsünün yapımı ile birlikte çevresel değişimlerin olduğunu bildirmektedir. Yasa’nın tespitlerine göre, köyün sosyo-ekonomik yapısına en fazla etki eden tren yolunun köyden geçmesi ile köyün dış temasının artmasıdır.

Türkiye az gelişmiş bir Doğu ülkesidir. Kırsal alanlar dâhil ülkede kanaatkâr bir dünya görüşünden vazgeçilmektedir. Kentlerde ise yeni kuşakların huzursuzlukları dikkat çekmektedir. Ekonomik sömürü düzeni devam ettiği için demokratik bir rejim de kurulamamaktadır. Türkiye henüz mayası tutmamış ve yolunu arayan bir ülke konumundadır

İleri toplumlarda uygulanan yöntemlerin toplumsal yapıya uygun olup olmadığı tartışılmalıdır.