TÜRK MUTFAK KÜLTÜRÜ

Mısır, arpa, buğday, yulaf, darı gibi tahılların mayalandırılması yoluyla üretilen bozada biradan farklı olarak şerbetçi otu kullanılmaz. Doğru cevap C'dir.

Ana vatanı Çin olan bitki Çin’den sonra Japonya’da üretilmiş, daha sonra da Moğolistan, Tataristan, Hindistan, İran, Ortadoğu ve Afrika halkları çaydan haberdar olmuştur. Türklerin de tam bu sıralarda çayı öğrenmiş oldukları düşünülmektedir. Doğru cevap D'dir.

Kahve, günümüzde Türkiye dışında birçok ülkede üretilen, neredeyse tüm dünyanın tükettiği bir içecektir ve Etiyopya kökenlidir. Doğru cevap A'dır.

Süheyl Ünver kıraathane ve kahvehanenin farkını şöyle tanımlar: "Bir yerde yalnız dinlenilir, kahve içilir ve oturulursa ona kahvehane denirdi. Eğer gazeteler veya kitaplar ve mecmualar var da okunabilirse oraya kıraathane denirdi." Doğru cevap C'dir.

Kültür; fikir, inanç, âdet ve tüketim maddeleri gibi unsurlar ile toplumsal grupları düzenleyen doğal sistemleri kapsayan bir bütün olarak düşünülür.

Hafif alkollü Boza /Begni Taklan Bal suyu Hardaliye Müselles şarabı Şıra, sirke

Evliya Çelebi de gezdiği bölgelerde suya özel bir ilgi gösterir ve içtiği sulardan “hazmı kolaylaştıran”, “bedene güç veren”, “bazen yetmiş derde deva olan” şifalı içecekler olarak söz eder ve lezzetlerini över.

tüm mutfak kültürü araştırmacılarının birleştiği nokta, Türklerin geleneksel geçim kaynağı olarak görülen hayvancılığın, bunun ürünü olan süt ve süt ürünlerinin mutfak kültürü bağlamında değerlendirilen en temel besin madde

Kısrak sütünün belli oranda maya ile deri tulumlarda karıştırılıp, çalkalanarak fermente edilmesi yoluyla elde edilen ve alkol içeren bir içkidir

Meyvelerden reçel, marmelat gibi tatlı yiyecekler yapıldığı gibi meyve sularından pekmez, şıra, şurup, çeşitli sirkeler ve şaraplar da üretilir.

Bal, su ve sirke ile yapılan sinkencebin denilen şerbet sirkenin içecek olarak nadir kullanımlarından biridir

Müselles, üzüm sıkılarak elde edilen üzüm suyunun üçte ikisi kaynatıldıktan sonra elde edilen içeceğin adıdır.

Bu arada içki üretimi kısıtlanmaz ve satışı da yüksek oranda vergilendirilirdi. Bu vergiye “hamr resmi” denirdi.

Koltuk meyhaneleri. Ruhsatı olmayan, kaçak meyhanelere koltuk denilirdi. Gizli çalışırlar, güvendikleri kişilere hizmet verirlerdi. Meyhaneden başka iş için alınmış gedikle dükkânı açar, gece vakti olduğunda kepengi indirir, içki satardı. Denetim yapan kolluk kuvvetlerine de “beni görmedin” ödemesi yapılırdı. Koltukların müşterileri arasında evine içki sokamayan ya da istemeyen kibar takımı da vardı. Bunlar herkesten gizli rakısını, şarabını içer evine giderdi.