TÜRK İDARE TARİHİ

Başvekalet kurumu oluşturulsa da sadrazam padişahın mutlak vekili olarak görevine devam etmiştir.

II. Mahmut, Meşveret Meclislerinden farklı nitelikte üç sürekli kurul oluşturmuştur. Bunlar; 1826 yılından itibaren başlatılan askerî reformları yürütmek üzere 1836 yılında Dâr-ı şûrâ-yı Askerî, 24 Mart 1838’de sadrazama danışmanlık yapmak üzere Dâr-ı şûrâ-yı Bâb’ı Âli ve 24 Mart 1838’de açılan Meclis-i Vâlâ-yı Ahkâm-ı Adliye’dir.

Bu kurumlar Hariciye nezaretine bağlı olan kurumlardır.

Kazalar idari birim haline gelmiştir.  İltizam sistemi yerine Muhasıllık sistemi getirilmiş fakat bu sistem başarısız olmuştur. Meclis başkanları hükümetten doğrudan atanmıştır.

Rumlara daha önce tanınan haklar diğer tüm gayrimüslim tebaaya tanındığı için imtiyazlı rollerini kaybetmişlerdir. Islahat fermanı ile gayrimüslim ve müslüman tebaa arasındaki eşitsizlik giderilmiştir. İdare meclislerinde gayrimüslimler de bulunmaya başlanmış ve bu tebaanın da askerlik yapması kararlaştırılmıştır.

1864 nizamnamesine göre vilayet idare Meclislerinde valinin dışında Kadı, mektupçu, defterdar ve hariciye memurları bulunacaktı.

Mühr-i Hümâyûn, saltanatı sembolize eden mühürdür. Padişahların mutlak vekâletine sahip olduğuna işaret etmek üzere sadrazamlara verilen çoğu zaman altından yapılan mühürdür.

Geleneksel Osmanlı kent yönetiminde kadı, adalet dağıtma görevinin yanında, vakıfların denetlenmesi, kentin güvenliği ve belediye hizmetlerinin karşılanmasını sağlayan kişiydi. Beldenin temizlik işlerinin yürütülmesi ve güvenliğinin sağlanması, mallardaki kalitenin korunması, fiyatların belirlenmesi ile ticaretin güven içinde yürütülmesi için esnafın denetlenmesi de kadının görev ve sorumluluğundaydı.

Osmanlı devletindeki ilk modern belediye olan İstanbul Şehremaneti mali sıkıntılar ve nitelikli personel eksikliği sebebiyle başarısız olmuştur.

II. Mahmut zamanında kaldırılan Yeniçeri Ocağı yerine Asâkir-i Mansure-i Muhammediye adıyla düzenli ve eğitimli ordu kurulmuştur.

Yukarıda verilen amaçların hepsi Umur-i Maliye Nezaretinin kurulması amaçlarındandır.

Reform hareketinin kilit ismi Sadrazam Fuat Paşa'dır.

Geleneksel danışma kurulu olan Divan-ı Hümâyûn’un önemini kaybetmesinden sonra Meclis-i Meşveret, onun yerine daha sık toplanmaya başlamıştır.

Tanzimat Fermanı 3 temel esas üzerinedir ve bunlar I, II ve III numaralı öncüllerde verilmiştir.

Yapılan düzenleme ile Eyalet meclislerinde hükümetçe atanacak dört üyenin dışında vali, defterdar, hakim, müftü ile halktan seçilecek dört Müslüman ve gayrimüslim bir temsilci yer alacaktı. Subaşı bu üyelerden biri değildir.

Verilen yerlerin hepsi 1871 İdâre-i Umûmiye-i Vilâyet Nizâmnâmesi dışında kalan topraklardandır.

Tezkereci Divan-ı deavi Nezareti bünyesinde yer almaktadır.

Nahiyeler 1871 Vilayet Nizamnamesi ile ilk kez idari birim olarak düzenlenmiştir.

Islahat hareketleri, önceden devletin doğrudan ilgilenmediği, ziraat, ticaret, bayındırlık ve sanayi gibi alanlarda kendini göstererek teşkilatın yenilenmesini, dolayısıyla yeni bir teşkilat yapısının ortaya çıkmasını sağlamıştır. Osmanlı devlet teşkilatı içinde idare organındaki en esaslı değişiklikler, Abdülmecid değil II. Mahmut zamanında başlamıştır. Bu dönemde reformların önünde bir engel olarak duran Divan-ı Hümayun değil, Yeniçeri Ocağı kaldırılmıştır. Sadece ilk önerme doğrudur. Doğru cevap A'dır.