TÜRK HALK ŞİİRİ

Koşma Aşık şiiri nazım şeklidir.

Eski Türk toplumlarında cenaze töreni olarak düzenlenen törene yuğ adı verilir. Bu törende 'sığıtcı' denen ağıtçılar ölünün ardından kopuzla ağıt söylerler.

İlk yazılı metinlerin Uygurlarla beraber ortaya çıkması

E şıkkında verilen bilgi aslında tam tersidir. Divan şiirinin yoğun etkisi vardır.

Tanımda ifade edilen terimin ismi Durak'tır.

Yukarıda verilen bilgilerden sadece a şıkkı doğrudur.

Derleme yoluyla yazılan ilk eser Divanu Lugati't-Türk'tür. 

Kaşgarlı, Türk coğrafyalarında konuşulan dili öğrenebilmek için Çin’den Kırım’a kadar olan bölgeyi gezmiştir. Türk boylarına düzenlediği bu seyahati sırasında Türk dili, edebiyatı ve yaşamıyla ilgili notlar alıp malzemeler toplayan Kaşgarlı, uzun bir araştırma ve toplama faaliyetinden sonra meşhur eseri Divanü Lugati’t-Türk’ü 1074 yılında tamamlamıştır.

Şathiyye aruz vezni ile ilgili bir tür değil, konusu itibariyle taşlama mahiyetindeki şiirlerdir ve heceyle yazılırlar.

Bu kafiye sistemine Altay Aliterasyonu denilmektedir.

Aşık İslamiyet sonrası halk şiirini temsil eder.

Ki-çü dışındakiler ilk dönem Türk şairleridir.

Karacaoğlan dışındaki halk şairlerinin aruz vezni ile söylemiş olduğu çok şiir vardır.

Karahanlı dönemi eserleri; Dîvânü Lûgati’t-Türk-Atabetü'l-Hakayık ve Kutadgu Bilig'dir.

İslamiyet öncesinde ölüm temalı şiirlere 'sagu' denilmektedir.

D şıkkında verilen bilgi ters verilmiştir. Doğrusu, "Bazıları tercüme eser olmakla birlikte Budist Uygurların şiirleri büyük oranda telif eserlerdir." şeklinde olmalıdır.

Şiir Dîvânü Lûgati’t-Türk'te toplu halde değil aksine dağınık haldedir.

İslâmiyet öncesinde, sevgi, doğa, yiğitlik gibi konuların işlendiği ve kopuz eşliğinde söylenen, dörtlüklerden kurulu, hece ölçüsünün kullanıldığı ve
koşmaya benzeyen şiirlere "koşuk" denir.

Her üç gelenekte de müşterek noktalar mevcuttur. Yoğun olarak hece ölçüsünün kullanılması, sözlü geleneğin kuralları çerçevesinde sese bağlı kafiye anlayışının esas alınması, nazım biriminin dörtlük olması gibi.

Türk edebiyatı İslamiyet Öncesi ve Sonrası olmak üzere iki ana başlık altında incelenir. İslamiyet Sonrası Türk Edebiyatı ise Anonim Halk Edebiyatı, Dini-Tasavvufi Halk Edebiyatı ve Aşık Tarzı Halk Edebiyatı olmak üzere üç başlık altında incelenir.

Anonim halk şiiri kapsamına giren nazım türleri: Mani, türkü, ağıt, ninni, tekerleme, bilmecedir.