TÜRK EĞİTİM TARİHİ - Deneme Sınavı - 7

Gazi Eğitim Enstitüsü’nün kuruluşu, ortaokullara öğretmen yetiştirmek amacıyla 1926 yılında Konya’da açılan Orta Muallim Mektebi’ne dayanır.

Doğru cevap a'dır.

Gazi Eğitim Enstitüsü’nün Bölümleri (1947-1948):
• Türkçe/Edebiyat
• Tarih-Coğrafya

• Tabii ilimler • Matematik • Pedagoji
• Resim-İş

• Beden Eğitimi • Müzik
• İngilizce
• Almanca

• Fransızca

Doğru cevap b'dir.

1946-1947 öğretim yılındaki Eğitim Enstitüleri:

Ankara’da Gazi Eğitim Enstitüsü

Balıkesir’de Necatibey Eğitim Enstitüsü

İzmir’de Buca Eğitim Enstitüsü

İstanbul’da Çapa Eğitim Enstitüsü

Doğru cevap b'dir.

Eğitim enstitülerinin tüm bölümlerinde öğrenim süresinin üç yıla çıkarılması

1967-1968 yıllarında gerçekleşmiştir.

Doğru cevap d'dir.

Türkiye Eğitim tarihinde Ortaöğretim alan öğretmelerinin eğitimini hangi 1982 yılından itibaren üniversitelere bağlı eğitim fakülteleri üstlenmiştir.

Doğru cevap e'dir.

Yüksek öğretmen okullarının başlangıcını, 1891 yılında İstanbul’da açılan Darülmuallimin-i Aliye oluşturmaktadır.

Doğru cevap a'dır.

İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu 1959 yılına kadar liselere alan öğretmeni yetiştiren tek kurum olmuştur. 

Doğru cevap b'dir.

Okulun 1940 tarihli öğrenci alımına ilişkin yönetmeliğine göre, okula alınacak öğrencilerde; Türk vatandaşı, 25 yaşından küçük ve lise olgunluk sınavını başarmış olmak, bedensel ve zihinsel engeli olmamak ve giriş sınavını başarmak koşulları aranıyordu.

Doğru cevap c'dir.

Cumhuriyet döneminde mesleki ve teknik eğitim alanında yer alan okullara öğretmen yetiştirmek amacıyla ilk açılan okul Kız Ertik (Meslek) Öğretmen Okulu olmuştur.

Doğru cevap d'dir.

Eğitim Fakülteleri, üniversitelere bağlı olarak öğretmen eğitimi amacıyla 1981 yılında kurulmuşlardır.

Doğru cevap e'dir.

Kühne raporunda, Türkiye’de de Batı ülkelerinde olduğu gibi çıraklık öğretim kurumlarının olması gerektiğini vurgulamış; teknisyen yetiştirilmesi, ticaret mesleğinin geliştirilmesi ve ev idaresi öğretimi için okullar açılmasını önermiştir (Çelik, 1981).

Hasan Ali Yücel, ülkenin endüstriyel kalkınmasının büyük ölçüde mesleki ve teknik eğitimden geçmiş nitelikli insangücüne bağlı olduğunu savunmuş (Oğuzkan, 1987) ve Yücel’in Milli Eğitim Bakanlığı süresince, mesleki ve teknik eğitim niceliksel ve niteliksel olarak ülke çapında büyük bir gelişim göstermiştir.

Cumhuriyetin kuruluşundan sonra, eğitim sistemi ile ilgili yapılan ilk köklü yasal düzenleme, eğitim sistemini bir bütün olarak yönetim, denetim ve yetki yönünden merkezi tek bir çatı altında toplayan laik, bilimsel ve çağdaş eğitimin kurulmasına temel oluşturan 3 Mart 1924 tarihli Öğretim Birliği Yasası’dır (Tevhid-i Tedrisat).

18-23 Mart 1957 tarihinde yapılan Altıncı Milli Eğitim Şûrası’nın gündemini Mesleki ve Teknik Öğretim ile Halk Eğitimi oluşturmuştur. Şûra sonucunda; Yapı ve Sanat Enstitülerinin öğrenim sürelerinin üç yıla çıkartılarak Sanat Lisesi haline getirilmeleri, bu okulların programlarının gözden geçirilerek Yabancı Dil, Müzik, Beden Eğitimi derslerine yer verilmesi; ilkokul mezunları için çırak okulları açılması; gündüz tekniker okullarının iki yıl, akşam tekniker okullarının üç yıl öğrenim sürelerinin olması ve sanat enstitülerinin bazı bölümlerine kız öğrencilerin de kabul edilmeleri karara bağlanmıştır.

28 Eylül-3 Ekim 1970 tarihinde toplanan Sekizinci Milli Eğitim Şûrası’nda, ortaöğretimin başlıca sorunları ve yöneltme sistemi tartışılmıştır. Şûrada, mesleki ve teknik ortaöğretim okullarının çekiciliğini azaltan etmenler şöyle sıralanmıştır:
• Mesleki ve teknik okulları bitirenlerden üniversiteye girişte aday olmak isteyenler için, lise sınavlarında başarılı olma koşulunun getirilmiş olması,                                                                                                                                                                                           • Mesleki ve teknik öğretim kurumlarını bitirenlerin sanayide güçlükle iş bulmaları ve buldukları işlerden hoşnut olmamaları,
• İş hayatına hazırlayan imkânların öğretim sırasında yaratılmamış olması,
• Sanayi ile ilişkilerinin kopuk olması yüzünden öğrenim sürecinde sanayideki gelişmelerin izlenememesi,
• İşverenlerin mesleki ve teknik öğretim okullarını bitiren elemanların yeterliliği konusundaki güvensizlikleri,
• Elemanların ücret, yetki ve sorumluluklarının tespit edilmemiş olması.

Mesleki ve teknik ortaöğretim okulları ile iş dünyası arasındaki işbirliği yapılarının güçlendirilmesi amacıyla, 1975 yılında, Endüstriyel Mesleki ve Teknik Öğretim ile Sanayi İlişkileri Sempozyumu gerçekleştirilmiş ve okul ve iş dünyası arasında işbirliği yapılarının temelleri atılmıştır (Doğan, Ulusoy ve Hacıoğlu, 1997).

1986 yılında kabul edilen 3308 Sayılı Çıraklık ve Mesleki Eğitim Yasası çerçevesinde, meslek okulları ve işletmeler arasındaki kopukluk giderilmeye çalışılmış ve eğitim programları, endüstriyel eğitim ağırlıklı olarak yeniden planlanmıştır. Yasa, örgün ve yaygın mesleki ve teknik eğitimin sistem bütünlüğü içerisinde düzenlenmesi, iş hayatının mesleki ve teknik eğitimin karar sürecine katılabilmesi, çırak ve meslek lisesi öğrencilerinin iş kazaları, meslek hastalıkları ve hastalık sigorta primlerinin devlet tarafından ödenmesi, beceri öğretim ortamının gerçek iş ortamına uygunluğunun sağlanması, işletmelerin meslek lisesi öğrencilerine beceri öğretimi yaptırmaya teşvik edilmesi gibi yenilikler getirmiştir (Alkan, Doğan ve Sezgin, 1998).

Türk Eğitim Sistemini yeniden düzenleyen Milli Eğitim Temel Eğitim Yasası'na kadar sürmüştür.

Nisan 1993 tarihinde uygulanmaya başlanan METGE Projesinin en önemli amaçlarından biri, kadınların bölgesel düzeyde iş ortamına hazırlanmalarının sağlanması olmasından dolayı, öncelikli olarak, Milli Eğitim Bakanlığı Kız Teknik Öğretim Genel Müdürlüğü tarafından yedi coğrafi bölgeyi temsilen yedi ilde yedi pilot Kız Meslek Lisesinde (Bursa, Erzurum, Eskişehir, İzmir, Malatya, Mersin, Trabzon) başlatılmıştır (Gürol, 1997).

Türk Eğitim Sisteminde 1997-1998 öğretim yılından itibaren uygulamaya geçilen sekiz yıllık kesintisiz zorunlu eğitim kapsamında, ilköğretimde ...