TÜRK DIŞ POLİTİKASI II

Türkiye'nin rolü enerji alanındaki işbirliğini koordine etmektir D-8 Ülkelerini doğru betimleyen bir ifade değildir

Türkiye'ye aday ülke statüsü verilmemesi 13-14 Aralık'ta toplanan Lüksenburg Zirvesinin sonuçlarından biridir

Romanya Avrupa Birliği’nin üyelik müzakerelerinin başlamasını Aralık 1997 Zirvesi’nde kararlaştırdığı “Lüksemburg Grubu” devletlerinden biri değildir

KKTC Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş 1998 yılında yaptığı açıklamada Kıbrıs sorununun Konfederasyon yöntemi ile çözülebileceğini bildirmiştir

1996 yılında iktidara gelen Refah- Yol Hükümeti’nin başbakanı olan Necmettin Erbakan’ın ağırlıklı dış politika tercihi İslam ülkeleri ile işbirliğinin geliştirilmesidir

1997-1998 döneminde Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’nin S-300 füze sistemi siparişini kabul ederek politik ve güvenlik sorunlarına neden olan devlet Rusya'dır.

TBMM dışında kalan bir partinin Türk Dış Politikasını etkileme gücünün zayıfladığı tezi kabul edilirse, 1997-1999 döneminde Milliyetçi Hareket Partisi bu konumda olmuştu

Irak 15 Haziran 1997 tarihinde D-8 grubunu kuran devletlerden biri değildir

Türkiye Güney Kıbrıs Rum Yönetiminin NATO’ya üyelik başvurusunu veto etmiştir

1997-1998 döneminde Türkiye’nin en fazla eleştirdiği ve Avrupa Birliği ile ilişkilerini olumsuz etkilediğini düşündüğü Avrupa lideri Helmut Kohl.

vrupa Birliği Komisyonu tarafından 1997 yılında yayınlanan ve içeriğinde AB genişlemesinin ana hatlarının belirlendiği doküman Gündem 2000

Ticaret engelleri 1997-1999 döneminde Türkiye’nin Suriye ile yaşadığı sorunlardan biri olmadığı söylenebilir

1997 Lüksemburg Zirvesi’nde Avrupa Birliği’nin Türkiye’ye yönelik benimsediği politikayı Türkiye’ye yönelik yakınlaştırma stratejisi izleneceği belirtilmiştir ifadesi iyi tanımlar

Türkiye’nin ekonomik alanda AB ülkeleri ile rekabet edemeyeceği düşüncesi Gündem 2000 belgesinde Türkiye’nin Avrupa Birliği genişleme sürecinde yer bulamamasının nedenlerinden biri değildir

1997 Temmuz ayında Madrid’de yapılan NATO Zirvesi sırasında iki ülke arasında altı maddelik bir mutabakata varılmıştır. Barış, güvenlik ve iyi komşuluk ilişkilerinin geliştirilmesinin devamı konusunda karşılıklı taahhüt; karşı tarafın egemenlik haklarına saygı; uluslararası hukuk ilke ve anlaşmalarına saygı; tarafların güvenlikleri ve millî egemenlikleri açısından büyük bir öneme haiz Ege’deki meşru, hayati çıkar ve endişelerine karşılıklı saygı; yanlış anlamalardan kaynaklanan ihtilaflardan kaçınılması ve tek taraflı eylemlerden sakınılması taahhüdü ve anlaşmazlıkların, ortak rızaya dayanarak ve kuvvet kullanımı veya kuvvet tehdidi olmadan barışçıl yollardan çözülmesi taahhüdü mutabakatın ana hatlarını oluşturmaktaydı. C seçeneğinde verilen bilgi varılan anlaşmalardan biri değildir.

Türkiye ile Yunanistan arasındaki ilişkilerdeki asıl değişim ise Türkiye’nin Suriye’ye baskı yaparak Abdullah Öcalan’ı bu ülkeden çıkarması sonrasında ya- şandı. Öcalan’ın Rusya ve İtalya’nın ardından gittiği Kenya’da Yunan Büyükelçiliğinde saklandığının anlaşılması ve 15 Şubat 1999’da Kenya’da yakalanıp Türkiye’ye getirildiğinde üzerinde Lazaros Mavros adına düzenlenmiş bir Kıbrıs Cumhuriyeti pasaportunun bulunmuş olması, bir anda Türkiye-Yunanistan ilişkilerini en ciddi krizlerden birine soktu.

Örgüt, gelişmekte olan sekiz ülke olan Bangladeş, Endonezya, İran, Malezya, Mısır, Nijerya, Pakistan ve Türkiye’den oluşmaktadır. Irak bu ülkeler arasında değildir.

28 Şubat 1997’de yapılan Milli Güvenlik Kurulu toplantısında alınan kararlar ve devamındaki “süreç” sonunda Erbakan Hükûmeti istifa etmek zorunda kalırken ortaya konulan en önemli gerekçelerden birisini bu dış politik tercihler oluşturmuştur. Dış politikada geleneksel Batı ittifakından kopuş ve özellikle ABD ile “çatışma/ters düşme” görüntüsü, Türkiye’deki muhalefet ve askerî-sivil bürokrasi tarafından çok sert eleştirilere neden olmuş hatta bu durumun rejimin varlığını tehdit eder bir durum olduğu tezi de sıklıkla dile getirilmiştir.

AB Konseyi tarafından genişleme sürecinin değerlendirildiği AB’nin vizyon çalışması olan “Gündem 2000”i (Agenda 2000) hazırlamak üzere görevlendirilen AB Komisyonu, çalışmasını 16 Temmuz 1997’de kamuoyu ile paylaştı. Burada hem tek tek aday adayı ülkeler siyasi yapıları, ekonomik durumları ve diğer konularda de- ğerlendiriliyor hem de AB’nin vizyonu çerçevesinde öneriler ortaya konuluyordu.

1995’de Soğuk Savaş döneminde “bağımsız-bağlantısız” konumları nedeni ile AB ile de mesafeli bir ilişki kurmuş 3 ülke daha AB’ye üye oldu ve AB üye sayısı 15’e yükseldi. Bu süreçte üye olan Avusturya, İsveç ve Finlandiya’nın yanı sıra Norveç ile de müzakereler tamamlanmış ancak Norveç’te yapılan üyelik referandumunda, daha önce 1972’de de olduğu gibi Norveç halkı üyeliği istemediğini %52 red oyu ile ortaya koymuştur.